نماز سلمان در اول رجب (اقبال الاعمال)
۱۷ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره أيضا من عمل أول يوم من رجب من صلوات
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل بیست و سوم، نمازهای روز اول ماه رجب (سومین نماز):
وَ مِنَ الصَّلَاةِ فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَجَبٍ: مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَمَاعَةٍ مِنْهُمْ جَدِّي أَبِي جَعْفَرٍ الطُّوسِيِّ ره بِإِسْنَادِهِ فِيمَا [إلى من] ذَكَرَهُ فِي الْمِصْبَاحِ فَقَالَ وَ رَوَى سَلْمَانُ الْفَارِسِيُّ ره قَالَ
عده‌اى، از جمله جدّم «ابو جعفر طوسى» -رحمه اللّه-به سند خويش در كتاب «مصباح» آورده‌اند: سلمان فارسى-رضى اللّه عنه-نقل كرده است:
دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فِي آخِرِ يَوْمٍ مِنْ جُمَادَى الْآخِرَةِ فِي وَقْتٍ لَمْ أَدْخُلْ عَلَيْهِ فِيهِ قَبْلَهُ
زمانى در روز آخر جمادى الثانى، در زمانى كه هيچ‌گاه در آن وقت به محضر رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- نمى‌رسيدم، به خدمت آن حضرت رسيدم.
قَالَ يَا سَلْمَانُ أَنْتَ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ أَ فَلَا أُحَدِّثُكَ قُلْتُ بَلَى فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ
فرمود: اى سلمان، تو از ما اهل بيت هستى، آيا سخنى با تو در ميان نگذارم؟ عرض كردم: بله، پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا.
قَالَ يَا سَلْمَانُ مَا مُؤْمِنٌ وَ لَا مُؤْمِنَةٌ صَلَّى فِي هَذَا الشَّهْرِ ثَلَاثِينَ رَكْعَةً وَ هُوَ شَهْرُ رَجَبٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[1] مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2] ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ[3] ثَلَاثَ مَرَّاتٍ
فرمود: اى سلمان، هر مرد و زن مؤمن در اين ماه كه ماه رجب است، 30 ركعت نماز-در هر ركعت سوره‌ى «فاتحة الكتاب» 1 بار و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار و سوره‌ى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» 3 بار-بخواند،
إِلَّا مَحَا اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ كُلَّ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِي صِغَرِهِ وَ كِبَرِهِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ مِنَ الْأَجْرِ كَمَنْ صَامَ ذَلِكَ الشَّهْرَ كُلَّهُ
خداوند متعال همه‌ى گناهانى را كه از او سرزده است، خواه در زمان خردسالى و يا در زمان بزرگسالى، مى‌آمرزد و نيز خداوند سبحان به اندازه‌ى كسى كه كل اين ماه را روزه گرفته است به او پاداش مى‌دهد
وَ كُتِبَ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْمُصَلِّينَ إِلَى السَّنَةِ الْمُقْبِلَةِ وَ رُفِعَ لَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ عَمَلُ شَهِيدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ
و در نزد خود تا سال آينده از نمازگزاران مى‌نويسد و در هر روز، به اندازه‌ى عمل يكى از شهداى «بدر» براى او عمل بالا برده شده و مقبول مى‌گردد
وَ كُتِبَ لَهُ بِصَوْمِ كُلِّ يَوْمٍ يَصُومُهُ مِنْهُ عِبَادَةُ سَنَةٍ وَ رُفِعَ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ فَإِنْ صَامَ الشَّهْرَ كُلَّهُ أَنْجَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ النَّارِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ
و در برابر هر روز روزه، عبادت يك سال نوشته شده و 1000 درجه بالا برده مى‌شود و اگر كل اين ماه را روزه بگيرد، خداوند-عزّ و جلّ-او را از آتش جهنم نجات داده و بهشت را بر او واجب مى‌گرداند.
يَا سَلْمَانُ أَخْبَرَنِي بِذَلِكَ جَبْرَئِيلُ ع وَ قَالَ يَا مُحَمَّدُ هَذِهِ عَلَامَةٌ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الْمُنَافِقِينَ لِأَنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يُصَلُّونَ ذَلِكَ
اى سلمان، جبرئيل-عليه السّلام-اين سخن را به من گفت و چنين ادامه داد: اى محمد، اين مشخصه‌ى شما و منافقان است؛ زيرا منافقان اين نماز را نمى‌خوانند.
قَالَ سَلْمَانُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخْبِرْنِي كَيْفَ أُصَلِّي هَذِهِ الثَّلَاثِينَ رَكْعَةً وَ مَتَى أُصَلِّيهَا
«سلمان» مى‌گويد: عرض كردم اى رسول خدا، به من بفرماييد كه اين 30 ركعت نماز را چگونه و كى بخوانم؟
قَالَ يَا سَلْمَانُ تُصَلِّي فِي أَوَّلِهِ عَشْرَ رَكَعَاتٍ تَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ مَرَّةً وَاحِدَةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَإِذَا سَلَّمْتَ رَفَعْتَ يَدَيْكَ وَ قُلْتَ
فرمود: اى سلمان، به اين صورت مى‌خوانى: در روز اول ماه رجب 10 ركعت، در هر ركعت سوره‌ى «فاتحة الكتاب» 1 بار و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار و سوره‌ى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» 3 بار و بعد از آنكه سلام نماز را گفتى، دست‌هايت را به آسمان بلند كن و بگو:
معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد و فرمانروايى و ستايش از آن او است.
يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
زنده مى‌كند و مى‌ميراند و او خود زنده‌اى است كه نمى‌ميرد و خير و خوبى به دست او است و بر هر چيز توانا است.
اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَ لَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ وَ لَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ[7]
خدايا، آنچه را كه تو عطا كنى كسى نمى‌تواند از آن جلوگيرى كند و آنچه را كه تو بازدارى هيچ‌كس نمى‌تواند عطا كند و شانس هيچ‌كس سودى به حال او ندارد [اگر تو نخواهى].
ثُمَّ امْسَحْ بِهِمَا وَجْهَكَ
سپس دو دست خود را بر صورت خود بكش
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
