فضیلت بیست و سه روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل صوم ثلاثة و عشرين يوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل شصت و نهم، فضيلت بیست و سه روز روزهدارى در ماه شعبان:
رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ فِي كِتَابِ أَمَالِيهِ وَ كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابويه» در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُتِيَ بِدَابَّةٍ مِنْ نُورٍ عِنْدَ خُرُوجِهِ مِنْ قَبْرِهِ فَيَرْكَبُهَا طَيَّاراً إِلَى الْجَنَّة
«هركس بیست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هنگام بیرون امدن از قبر، مرکبی از نور را آماده می کنند و او را بر آن سوار می کنند و به سوی بهشت پرواز می کند.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30