دعای سبحان الذی یعلم ما تحمل کل انثی و ما تغیض الارحام
۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثامن و العشرون فيما نذكره مما يختص بالليلة الرابعة و العشرين من شهر رمضان، فصل فيما يختص باليوم الرابع و العشرين
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هشتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و چهارم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و چهارم (دعای اول):
مِنْ دُعَاءِ الْيَوْمِ الرَّابِعِ وَ الْعِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
از دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان
سُبْحَانَ الَّذِي (يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى وَ ما تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ كُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ
منزّه باد خدايى كه تمام آنچه را كه مادهها به آن باردار مىشوند و يا رحم آنها مىكاهد و يا مىافزايد، مىداند و هر چيز در نزد او اندازهى خاصى دارد و داناى غيب و آشكار
الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ)[1]
و بزرگ و متعالى است، خواه سخن را نهان داريد و يا آشكار كنيد و خواه در شب خود را نهان كنيد و يا در روز آشكار گرديد، خدايى كه زندگان را مىميراند
يُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ يُحْيِ الْمَوْتى [الْأَمْوَاتَ] وَ يَعْلَمُ (ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ)[2] وَ يُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا يَشَاءُ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى
و مردگان را زنده مىكند و از آنچه زمين از تعداد آنان مىكاهد آگاه است و هرچه را بخواهد تا سرآمد مشخص در رحم مادران مستقر مىگرداند.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ كُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاكا خداى پديدآورندهى انسانها، پاكا خداى صورت نگار، پاكا خداى آفرينندهى تمام جفتها، پاكا خداى آفرينندهى تاريكىها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ كُلِّ شَيْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى
پاكا خداى شكافندهى دانه و هسته، پاكا خداى آفرينندهى همهى اشيا، پاكا خداى آفرينندهى موجوداتى كه ديده مىشوند و يا نمىشوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[3]
منزّه باد خدا به اندازهى نوشتن كلمات او، پاكا خدا، پروردگار جهانيان.
ثَلَاثا
سه بار