آداب قرائت نماز (رساله باقیات الصالحات)

آداب قرائت نماز (رساله باقیات الصالحات)

۱۶ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل اول: اعمال متعلق به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب؛

چون بخواهى قرائت را شروع كنى، استعاذه «اعوذ باللّه من الشّيطان الرّجيم» را آهسته بگو، آنگاه سوره «حمد» را، با آداب تمام و حضور قلب و تفكّر در معانى ان بخوان،و پس از تمام شدن سوره «حمد» به اندازه‏ يك نفس ساكت شو، و بعد از آن سوره‏ هاى ديگر از قرآن را بخوان، و خوب است كه سوره‏ هايى مانند عَمَّ و هَل اَتى‏ و لَا اُقسِمُ باشد، پس از آن به اندازه يك نفس ساكت مى ‏ايستى، و سپس دست ها را براى تكبير،به طريقى كه پيش از اين ذكر شد بلند مى‏ كنى، بعد از آن به ركوع برو،و دست راست را سر زانوى راست مى ‏گذارى، پيش از آن‏كه دست چپ‏ را بر زانوى چپ بگذارى، و انگشتان دو دست را باز كرده، و از زانوهاى خود پر مى‏ كنى، و كمر را خم كرده،و گردن را كشيده، مساوى با كمر قرار مى‏ دهى، و نگاه خويش را بين قدم ها انداخته و بگو:


سُبْحانَ رَبِّى الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ

منزّه است پروردگار بزرگم و ستايش از آن اوست.


و سزاوار است اين ذكر را هفت يا پنج يا سه مرتبه بگويى، و پيش از گفتن ذكر اين دعا را بخوانى:


اَللّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ وَلَكَ اَسْلَمْتُ وَبِكَ آمَنْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ

خدايا براى تو ركوع كردم، و تسليم تو شدم، و به تو ايمان آوردم، و بر تو توكّل نمودم،

وَاَنْتَ رَبّى خَشَعَ لَكَ سَمْعى وَبَصَرى وَشَعْرى وَبَشَرى وَلَحْمى وَدَمى وَمُخّى وَعَصَبى وَعِظامى

 و تويى پروردگارم، فروتن شد براى تو گوشم و چششم و مويم و پوستم و گوشتم و خونم و مغزم و پى ‏ام و استخوانهايم،

وَما اَقَلَّتْهُ قَدَماىَ غَيْرَ مُسْتَنْكِفٍ وَلا مُسْتَكْبِرٍ وَلا مُسْتَحْسِرٍ

 و آنچه را قدمهايم با خود برداشته، بدون سرپيچى و نه برترى‏ جويى و نه خستگى.


آنگاه از ركوع برخيز و بايست، و در اين حال بگو: سمع اللّه لمن حمده [خدا هركس را كه حمدش كند شنواست] بعد تكبير بگو، و با نهايت خضوع و خشوع به سجده برو،در حال سجده كف دستها را پهن كرده، جلوتر از زانوها بر زمين بگذار، و بر تربت امام حسين عليه السّلام سجده كن، و ذكر سجود را بگو، و بهتر آن است كه ذكر سجود را، هفت يا پنج يا سه بار بگويى، و پيش از گفتن ذكر، اين دعا را بخوان:


اَللّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَبِكَ آمَنْتُ وَلَكَ اَسْلَمْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ

خدايا براى تو سجده كردم،و به تو ايمان آوردم، و تسليم تو شدم، و بر تو توكّل نمودم،

وَاَنْتَ رَبّى سَجَدَ وَجْهى لِلَّذى خَلَقَهُ وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ

و تو پروردگار منى،سجده كرد رويم، براى كسى‏ كه آن را آفريد،و گوش و چشمش را گشود،

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ (تَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ)[1]

و ستايش خداى را پروردگار جهانيان، مبارك باد خدا، بهترين آفرينندگان.


پس ذكر را بگو، و سر از سجده بردار و بنشين، و مستحبّ است تكبير بگويى و روى كفل خود بنشينى و بگويى:


اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبّى وَاَتُوبُ اِلَيْهِ


و نيز بگوئى :


اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى وَارْحَمْنى وَاجْبُرْنى وَادْفَعْ عَنّى وَعافِنى (اِنّى لِما اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ)[2] تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ

خداوندا مرا بيامرز و به من رحم كن، و شكستگى ‏ام را اصلاح فرما، و از من دفاع كن، و مرا سالم بدار،من نسبت به خيرى كه برايم فرو فرستى نيازمندم، مبارك است خداوند پروردگار جهانيان.


آنگاه تكبير مى ‏گويى‏ و به سجده دوم مى ‏روى و انجام مى ‏دهى آنچه را كه در سجده اول انجام دادى، سپس سر از سجده برداشته و جلسه [نشستن] استراحت را بجا مى ‏آورى، و براى ركعت دوم بر مى ‏خيزى، و در حال برخاستن مى ‏گويى: بحول اللّه و قوّته اقوم و اقعد [به نيرو و جنبش خدا برخيزم و بنشينم] چون به حالت آرامش قرار گرفتى حمد و سوره بخوان، و بهتر آن است كه سوره توحيد را بخوانى، و پس از پايان آن، سه مرتبه گفتن: كذلك اللّه ربى مستحبّ است، بعد تكبير گفته، دستها را براى قنوت، تا برابر صورت بلند مى‏ كنى، و باطن دستها را به سوى آسمان قرار مى ‏دهى، و غير از انگشت بزرگ ساير انگشتان، را به هم مى‏ چسبانى‏ و خوب است براى قنوت خواندن كلمات فرج را برگزينى و پس از آن بگويى:


اَللّهُمَّ اغْفِرْ لَنا وَارْحَمْنا وَعافِنا وَاعْفُ عَنّا فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ

خداوندا، ما را بيامرز، و به ما رحم كن، و از عافيت بهره ‏مندمان گردان و ما را در دنيا و آخرت بسلامت دار، بدرستى كه تو بر هرچيز توانائى


آنگاه مى گوئى:


اَللّهُمَّ مَنْ كانَ اَصْبَحَ وَلَهُ ثِقَةٌ اَوْ رَجآءٌ غَيْرُكَ فَاَنْتَ ثِقَتى وَرَجآئى

خداوندا،هركس كه صبح كند و براى او تكيه‏ گاه و اميدى جز تو باشد ولى تو پناه و اميد منى

يا اَجْوَدَ مَنْ سُئِلَ وَيا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ

اى بخشنده‏ ترين كسى ‏كه از او درخواست شده، و اى مهربان ‏ترين كسى‏ كه از او طلب مهربانى شده،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ ضَعْفى وَمَسْكَنَتى وَقِلَّةَ حيلَتى

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و به ناتوانى و درماندگى و بيچارگى ‏ام رحم كن‏

وَامْنُنْ عَلَىَّ بِالْجَنَّةِ طَوْلا مِنْكَ وَفُكَّ رَقَبَتى مِنَ النّارِ

 و بر من به احسان از جانب خود به بهشت منّت گذار، و از آتش رهايم ساز،

وَعافِنى فى نَفْسى وَفى جَميعِ اُمُورى بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.

و در وجودم و همه امورم، سلامتم بدار، به مهربانى ‏ات اى مهربان‏ترين مهربانان.


و طول دادن قنوت سزاوار است،و دعاهايى كه‏ در قنوت خوانده مى‏ شود بسيار است، آنگاه تكبير مى ‏گويى و ركوع و سجود را به همان صورتى كه ذكر شد به جا مى ‏آورى و پس از اتمام دو سجده، براى تشهّد و سلام بنشين، و مستحبّ است كه روى كفل خود بنشينى، و پيش از تشهّد بگويى:


بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَالاَْسْمآءُ الْحُسْنى كُلُّها لِلَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَخَيْرُ الاَْسْمآءِ لِلَّهِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلْهَ اِلا اللَّهُ

به نام خدا و به جلوه خدا، و همه نام هاى نيكوتر براى خداست، و ستايش خداى را، و بهترين نامها براى خداست، گواهى‏ مى ‏دهم كه معبودى جز خدا نيست.


تا آخر تشهّد.


[1] ) سوره مومنون، آیه 14.                                                  [2] ) سوره القصص، آیه 24.

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث