دعای امام سجاد (ع) در مرقد پیامبر (ص)

باب سوم- زیارت قبر رسول خدا (ص) و دعا بر آن؛ حدیث سوم- در این حدیث آورده اند که امام سجاد علیه السلام معمولا نزدیک قبر پیامبر (ص) می ایستادند، سلام می دادند و این دعا را می خواندند:

حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَخِيهِ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ ع قَالَ:

ابو عبد الرّحمن محمد بن احمد بن الحسن العسكرى از حسن بن على بن مهزيار، از پدرش على بن مهزيار، از على بن الحسين بن على بن عمر بن على بن الحسين بن علىّ بن ابى طالب، از على بن جعفر بن محمد از برادرش ابى الحسن موسى بن جعفر، از پدرش، از جدّ بزرگوارش عليهم السّلام، فرمودند:

كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع يَقِفُ عَلَى قَبْرِ النَّبِيِّ ص‏

حضرت على بن الحسين عليهما السّلام معمولا نزديك قبر نبىّ اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‏ ايستادند، 

وَ يُسَلِّمُ وَ يَشْهَدُ لَهُ بِالْبَلَاغِ وَ يَدْعُو بِمَا حَضَرَهُ

ابتداء به آن جناب سلام مى ‏دادند و پس از آن شهادت به بلاغ داده و بدنبالش به آنچه صلاح و صواب مى‏ دانستند دعاء مى‏ فرمودند 

ثُمَّ يُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَى قَبْرِ النَّبِيِّ ص إِلَى الْمَرْمَرَةِ الْخَضْرَاءِ الدَّقِيقَةِ الْعَرْضِ مِمَّا يَلِي الْقَبْرَ

و سپس به سنگ سبز باريكى كه نزديك قبر مى ‏باشد تكيه داده و خود را باين نحو به قبر مى ‏چسباندند، 

وَ يَلْتَزِقُ بِالْقَبْرِ وَ يُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَى الْقَبْرِ وَ يَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ وَ يَقُولُ

پشت به قبر داده و روى مبارك به قبله مى‏ فرمودند و اين دعا مى‏ خواندند:

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَلْجَأْتُ أَمْرِي وَ إِلَى قَبْرِ مُحَمَّدٍ ص عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ أَسْنَدْتُ ظَهْرِي 

بار خدايا قصدم را به جانب تو معطوف داشتم و پشتم را به قبر پيامبرت حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كه بنده و فرستاده تو است تكيه دادم.

وَ الْقِبْلَةَ الَّتِي رَضِيتَ لِمُحَمَّدٍ ص اسْتَقْبَلْتُ

و قبله‏ اى را كه براى حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پسنديدى مقابل خود قرار داده‏ ام

اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي خَيْرَ مَا أَرْجُو لَهَا وَ لَا أَدْفَعُ عَنْهَا شَرَّ مَا أَحْذَرُ عَلَيْهَا 

بار خدايا صبح نموده ‏ام در حالى كه خير آنچه را كه براى خود آرزو دارم مالك نيستم.و نه مى ‏توانم شرّ و بدى آنچه را كه بر نفس خود مى ‏ترسم از آن دفع نمايم.

وَ أَصْبَحَتِ الْأُمُورُ بِيَدِكَ وَ لَا فَقِيرَ أَفْقَرُ مِنِّي (إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ) ^[1]

و صبح نموده ‏ام در حالى كه تمام امور و كارها بدست تو مى ‏باشد. و نيازمندى محتاج ‏تر از من وجود ندارد. به طور مسلّم و قطع من به آن خيرى كه تو برايم منظور داشته ‏اى محتاج نيازمند هستم

اللَّهُمَّ أَرِدْنِي مِنْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِكَ 

بار خدايا خير را از ناحيه خودت به من باز گردان در حالى كه احدى نيست فضل و خير تو را به من برگرداند.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِي أَوْ أَنْ تُغَيِّرَ جِسْمِي أَوْ تُزِيلَ نِعْمَتَكَ عَنِّي 

بار خدايا همانا به تو پناه مى ‏برم از اينكه نامم را مبدّل ساخته يا جسمم را تغيير داده يا نعمتت را از من زائل نمائى.

اللَّهُمَّ زَيِّنِّي بِالتَّقْوَى وَ جَمِّلْنِي بِالنِّعَمِ وَ اعْمُرْنِي بِالْعَافِيَةِ وَ ارْزُقْنِي شُكْرَ الْعَافِيَةِ.

بار خدايا من را به تقوى مزيّن نما و به نعمتهايت بيارا و به عافيت غوطه ورم گردان و به من توفيق ده كه شكر عافيت را به جاى آورم.

[1] ) سوره قصص، آیه 24