دعای یا من تحل در دفع شدائد (اقبال الاعمال)
۱۹ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع فيما نذكره من زيادات في الليلة الثالثة و يومها؛ فصل فيما يختص باليوم الثالث من دعاء غير متكرر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفتم: اعمال شب و روز سوم ماه رمضان؛ فصل اول دعاها و اعمال مخصوص روز سوم رمضان (اولین دعا):
فَمِنْ ذَلِكَ دُعَاءُ الْيَوْمِ الثَّالِثِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
از جمله دعاهای روز سوم از ماه رمضان عبارتند از:
يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ [يفل] بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ
اى كسى كه گره‌هاى ناخوشايندى‌ها به‌وسيله‌ى تو گشوده مى‌شود، و اى كسى كه تندى و تيزى سختى‌ها به تو آرام مى‌گردد [شكسته مى‌شود]،
وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ [مَحَلِ] الْفَرَجِ ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ
و اى كسى كه از تو راه بيرون آمدن به آسودگى و گشايش، ملتمسانه درخواست مى‌شود. سختى‌ها در برابر قدرت تو خواراند
وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ وَ جَرَى بِطَاعَتِكَ الْقَضَاءُ وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ
و سبب‌ها به لطف تو كارساز مى‌شوند و سرنوشت حتمى به اطاعت از تو روان است و همه‌ى اشيا براساس اراده‌ى گذرا مى‌گردند.
فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ
بنابراين، همه‌ى اشيا فرمانبر خواست تواند نه گفتارت و به اراده‌ى تو [از چيزهايى كه نبايد بكنند] خوددارى مى‌كنند، نه نهى تو. تويى خدايى كه براى امور مهمّ خوانده مى‌شوى
وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ لِلْمُلِمَّاتِ [فِي الْمُلِمَّاتِ] لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ
و تويى پناهگاه همه در گرفتارى‌ها، و دفع نمى‌شود جز آنچه تو دفع نموده باشى و به كنار نمى‌رود مگر آنچه تو برطرف نموده باشى.
وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ
اى پروردگار من، اكنون گرفتاريى بر من فرود آمده كه سنگينى آن سخت آزارم مى‌دهد و بلايى بر من نازل شده كه حمل آن بر من سخت است و تو به قدرت خود آن را بر من وارد كرده‌اى
وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ وَ لَا [فَلَا] مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ وَ لَا مُورِدَ لِمَا أَصْدَرْتَ وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ
و به تسلّط خود آن را متوجه من كرده‌اى. از اين‌رو، هرچه را تو وارد كرده‌اى نمى‌توان كنار راند و هرچه را تو كنار برانى نمى‌توان وارد كرد و هرچه را تو متوجه انسان كنى نمى‌توان برگرداند و هرچه را تو ببندى نمى‌توان گشود
وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ وَ لَا مُعَسِّرَ لِمَا يَسَّرْتَ وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ وَ لَا خَاذِلَ لِمَنْ نَصَرْتَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و هرچه را بگشايى نمى‌توان بست و هيچ چيز نمى‌تواند آنچه را تو سخت نموده‌اى آسان سازد و يا آنچه را كه آسان نموده‌اى سخت كند و هيچ‌كس نمى‌تواند كسى را كه تو شكست داده‌اى، يارى كند و يا كسى را كه تو يارى كرده‌اى، شكست دهد. پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست-
وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ
اى پروردگار من-و در گشايش را به بخشش خود به روى من بگشاى و تسلّط اندوه را به نيروى بازدارنده‌ات از من بشكن
وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً [رَحْمَةً]
و مرا در آنچه به تو گله نمودم به نظر نيكى [كه از تو اميد دارم]نايل گردان و شيرينى نيكى خود را در آنچه از تو درخواست نمودم به من بچشان و از نزد خود گشايشى گوارا [و نزديك]به من ارزانى دار.
هَنِيئاً [قَرِيباً] وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ
[از نزد خود رحمتى به من ارزانى دار]و راه خروج سريع براى من قرار ده و از اهتمام به پاييدن واجبات و بكار زدن مستحباتت، به چيز ديگر مشغول مكن؛
وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ فَقَدْ ضِقْتُ [يَا رَبِ] لِمَا نَزَلَ بِي ذَرْعاً
زيرا [اى پروردگار من]، توان بلايى را كه بر من فرود آمده است ندارم
وَ امْتَلَأْتُ بِمَا [بِحَمْلِ مَا] حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ
و از [حمل]مصيبتى كه براى من پيش آمده، از اندوه آكنده شده‌ام ولى تو مى‌توانى مصيبتى را كه بدان دچار شده‌ام برطرف نموده
و رخدادى را كه در آن واقع شده‌ام، دفع كنى. وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ يَا رَبِّ يَا ذَا الْعَرْشِ الْكَرِيمِ [الْعَظِيمِ]
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و چنين كن اگرچه مستحق آن نباشم [اى پروردگار من]، اى صاحب عرش باكرامت
وَ السُّلْطَانِ الْعَظِيمِ [الْقَدِيمِ] يَا خَيْرَ مَنْ خَلَوْنَا بِهِ وَحْدَنَا وَ يَا خَيْرَ مَنْ أَشَرْنَا إِلَيْهِ بِكَفِّنَا
و فرمانروايى بزرگ [ديرينه]و اى بهترين كسى كه با او خلوت و با دست به‌سوى او اشاره مى‌كنيم.
نَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ أَنْ تُلْهِمَنَا الْخَيْرَ وَ تُعْطِيَنَاهُ وَ أَنْ تَصْرِفَ عَنَّا الشَّرَّ وَ تَكْفِيَنَاهُ وَ أَنْ تَدْحَرَ عَنَّا الشَّيْطَانَ وَ تُبَعِّدَنَاهُ
خداوندا، از تو مى‌خواهيم كه خير و خوبى را به ما الهام نموده و عطا كنى و شرّ را از ما بازداشته و كفايت كنى و شيطان را از ما رانده و دور كنى
وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْفِرْدَوْسَ وَ تُحِلَّنَاهُ وَ أَنْ تَسْقِيَنَا مِنْ حَوْضِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ [صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ]
و بهشت فردوس را روزى‌مان نموده و در آن وارد كنى و از حوض محمّد و آل محمّد -درودهاى تو بر او و خاندان او-سيراب نموده
وَ تُوْرِدَنَاهُ وَ نَدْعُوكَ يَا رَبَّنَا (تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً)[1] وَ رَغْبَةً وَ رَهْبَةً وَ خَوْفاً وَ طَمَعاً (إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ)[2]
و در آن وارد كنى. اى پروردگار ما، از روى تضرّع و بيم و گرايش و هراس و ترس و آزمندى، تو را مى‌خوانيم. كه تو شنواى دعا هستى
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ مَنْ عَاذَ بِكَ مِنْكَ وَ لَجَأَ إِلَى عِزِّكَ وَ اسْتَظَلَّ بِفَيْئِكَ
و بر محمّد و آل او درود فرست. خداوندا، به احترام هركس كه از تو به تو پناه برده و به عزّتت پناهنده شده است و در زير سايه‌ات قرار گرفته
وَ اعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ وَ لَمْ يَثِقْ إِلَّا بِكَ يَا جَزِيلَ الْعَطَايَا وَ يَا فَكَّاكَ الْأُسَارَى أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ
و به ريسمانت چنگ زده و جز به تو اعتماد نكرده است، از تو درخواست مى‌كنم. اى بسيار بخشنده و اى آزادكننده‌ى اسيران، تو پناهگاه [همه]در مصيبت‌هايى
وَ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لِي فَرَجاً وَ مَخْرَجاً
و براى امور مهمّ به درگاهت دعا مى‌شود، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و گشايش و راه خروجى براى من قرار ده
وَ ارْزُقْنِي رِزْقاً وَاسِعاً بِمَا شِئْتَ إِذَا شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و به هر وسيله و در هر زمان و به هر صورت كه مى‌خواهى، روزى گسترده روزى‌ام كن، اى مهربان‌ترين مهربانان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
