یاران عاشورایی : عبدالله بن وهب (+عکس نوشته و پوستر)

تازه مسلمان کربلا: عبدالله بن وهب

کاروان امام حسین (علیه السلام) به ثعلبیه رسید. امام فرمان درنگ دادند. در دوردست خیمه ای ساده و کوچک پیدا بود. امام به پیش رفتند. پیرزنی  تنها در خیمه ایستاده بود. سید الشهدا (علیه السلام) سلام کرده و پرسیدند : «تنها در بیابان چه می کنی مادر؟»  پیرزن جواب داد: منتظر پسرم عبدالله هستم. تو که هستی ای جوانمرد؟»  در پاسخ شنید: « من حسینم. فرزند دختر پیامبر،حجت خدا هستم و رو به کربلا دارم. وقتی فرزندت رسید، سلام مرا به او برسان و بگو: فرزند پیامبر آخر الزمان تو را به یاری طلبیده است.»
عبدالله نصرانی  سابق و تازه مسلمان عاشق ماجرا را که از مادر شنید، اندیشید و راه خود را انتخاب کرد. روز عاشورا هنگامی که دشمن، عبدالله را به شهادت رساند. سرش را به طرف خیمه ها پرتاب کرد . ام وهب سر خونین و خاک  آلود را برداشت و بوسه ای بر پیشانی اش نشاند و سپس در میان حیرت همگان، سر رابه طرف میدان پرتاب کرد و گفت:

« ما چیزی را که  در راه  خدا داده ایم، پس نمی گیریم.»

آسمان  و زمین مبهوت این نمایش غریب  عشق و ایثار شدند.

نک: محمدرضا سنگری، آینه داران آفتاب، ج1، ص617

منبع: کاری از آستان قدس رضوی

مجموعه پوستر یاران عاشورایی