پوستر حدیث: دو حجت الهی

قرآن و عترت دو حجت الهی و دو ودیعه و یادگار پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در میان امّت است.

تمسّک به این دو، رمز نجات و وسیله ی هدایت بشر است.

قرآن و پیامبر همچون خورشید می درخشند. کسی که رو به خورشید کند، از فروغ و حرارت آن بهره مند می شود. هر کس از این دو آفتاب جهان افروز رویگردان شود، در ظلمت و حیرت می ماند.

گاهی قرآن به ظاهر در دسترس ماست، ولی از حقایق و رهنمودهای آن دوریم.

گاهی کتاب خدا در خانه ی ماست، اما با آن انس نداریم.

آن که در دنیا با خدا و قرآن و حضرت محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) و اهل بیت(علیهم السّلام) او آشنا و مأنوس باشد، در آخرت هم از برکات این معرفت و انس بهره مند می شود، حسابش آسان می گردد، از «صراط»، به راحتی می گذرد، به شفاعت عترت می رسد و مشمول لطف و عنایت پیامبر می شود.

امّا بیگانگی با قرآن و عترت در دنیا، جدایی از آنان را در آخرت سبب می شود.

خوشا به حال آن که از شفاعت قرآن و پیامبر برخوردار شود، و بدا به حال که آن که قرآن و عترت از او شکایت کند!

با خدا و کلام الهی و حبیب خدا و خاندان پاک او دوست و آشنا باشیم تا سعادت اخروی ما تأمین گردد.