استوری فرازی از دعای توسل: امام رضا (ع) (1)

يا أَبَا الْحَسَنِ يا عَلِىَّ بْنَ مُوسى أَيُّهَا الرِّضا يَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَمَوْلينا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا يا وَجيهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِاومدم نگات کنمای ابا الحسن‌ای علی بن موسی،‌ای رضا،‌ای فرزند فرستاده خدا،‌ای حجّت خدا بر بندگان‌ای آقا و مولای ما به تو روی آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به سوی خدا به تو توسّل جستیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم،‌ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن.O Abul Hasan, O 'Ali, son of Musa, O devoted one, O descendant of the Messenger of Allah, O decisive argument of Allah over mankind, O our chief, O our master, We turn towards thee, seek thy intercession and advocacy before Allah, we put before you our open need, O intimate of Allah, Stand by us when Allah sits in judgment over us