گناهان کبیره و صغیره

گناهان کبیره

امام خمینی (قدس سره) چهل مورد را به عنوان گناهان کبیره مطرح کرده است:

 1.نومیدی از رحمت خدا 2. ایمنی از مکر الهی 3. دروغ بستن به خدا و پیامبر 4. قتل 5. عاق پدر و مادر 6. خوردن مال یتیم 7. نسبت زنا دادن 8. فرار از جنگ و جهاد  9. قطع رحم 10. سحر و   11. زنا 12  لواط  13. سرقت 14.قسم دروغ 15. کتمان شهادت 16. شهادت به ناحق دادن 17. عهد شکستن 18. بیش از ثلث وصیت کردن 19. شراب نوشیدن 20. ربا خوردن 21. برای کار حرام مزد گرفتن 22. قمار بازی 24. خوردن گوشت مردار و خوک و خون و میته 25. در وزن خیانت کردن 26. هجرت به جایی که انجام وظیفه دینی ممکن نیست 27. کمک به ظالم 28. اعتماد به ظالم 29. حبس حقوق مردم 30.دروغ 31. تکبّر 32. اسراف 33.خیانت به امانت 34. غیبت 35.سخن چینی 36. سرگرمی به لهو و لعب 37. سبک شمردن حج 38. ترک نماز 39.ندادن زکات 40 اصرار بر گناهان کوچک.(1)             

« بزرگترين گناهان كبيره هفت گناه است که انسان را وارد جهنم می کند: شرك به خدا، نافرمانى والدین، خوردن مال يتيم، خوردن ربا پس از آمدن دليل و حجّت، قتل نفس، تهمت زدن به زن پاكدامن، و فرار از جهاد. » (2)            

 « به كوچكى گناه نگاه نكن، بلكه به آن كس كه در برابر او جرأت داشته ای و نافرمانى كرده ‏اى نگاه كن. »              

گناه صغیره تبدیل به کبیره می شود اگر...

 « از محقّرات بپرهيزيد كه بخشيده نمى ‏شوند. سؤال شد: محقّرات چه گناهانى هستند؟ فرمود: آن که آدمى گناه كند و بگويد: خوشا به حال من اگر غير از اين، گناهى نداشته باشم. »

                                                                                                                                                                                                       

-گناهان اندك را كوچك مشماريد، زيرا گناه كوچك نيز شمرده مى ‏شود و به گناه بزرگ باز مى‏ گردد.

-سخت‏ ترين گناهان نزد خدا گناهى است كه از نظر صاحبش كوچك باشد.

- چيزى كه گناهت را سنگين مى‏ كند، اندك مشمار.

- بزرگترين گناهان نزد خدا گناهى است كه صاحبش بر آن اصرار ورزد.

- اصرار بر گناه، گناهى بزرگتر و کیفرش سریعتر است. (3)         

خدای گنهکاران

- یا إله العالمین! (ای معبود جهانیان)    

ندا آمد: لبیک.(یعنی ندای تو را پذیرفتم)

– یا إله المحسنین! (ای خدای نیکوکاران)    

  ندا آمد: لبیک.

– یا إله المطیعین! (ای خدای اطاعت کنندگان)

ندا آمد: لبیک!

- صدا زد: یا إله العاصین! ( ای خدای گنهکاران)

ندا آمد: لبیک، لبیک، لبیک. (سه مرتبه)

حضرت موسی(ع) با تعجب پرسید: خدایا چرا در جواب یا إله العاصین سه بار لبیک گفتی؟

خداوند فرمود: سرّش این است که نیکوکاران به اعمال نیکشان اعتماد می‌کنند. مطیعین به اطاعت و بندگیشان اعتماد می‌کنند. عرفا به معرفتشان تکیه می‌کنند. ولى گنهكاران جز به فضل من ، پناهى ندارند، اگر از درگاه من ناامید گردند، به درگاه چه كسى پناهنده شوند؟!(4)