داستانهای علما: کاشف الغطاء: شهر شما مانند بهشت است

مرحوم محدث قمی در فوائد الرضویه می ‏فرماید:

در بعضی مولفات دیدم در سالی شیخ جعفر کاشف الغطاء را گذار به رشت افتاد. اهل رشت خواستند نماز را با آن جناب بخوانند. مساجد موجود آن روز شهر وسعت و گنجایش جمعیت را نداشت ناچار در میدان اجتماع کرده نماز را با امامت شیخ با جماعت خواندند. 

پس از نماز از آن جناب خواهش نمودند که آنها را موعظه بفرمایند.

شیخ فرمود: من فارسی خوب نمی ‏دانم. پس اصرار کردند. شیخ بر منبر آمد و فرمود:
ای مردم شما همه می‏‌میرید و شیخ هم می میرد پس فکر روز پسین نمائید. ای مردم! این شهر شما مانند بهشت است، چون در بهشت قصور است در شهر رشت قصور است و بوستانهای زیبا هست، و در بهشت حورالعین است که در نهایت حسن و جمال است در شهر رشت هم زنانی مانند حورالعین است، در بهشت غلمان است در رشت هم هست. در بهشت نماز و روزه و عبادات دیگر برداشته شده، در شهر شما هم این طور است!!
این تعریضی بود از شیخ بر اهل رشت در عدم مواظبت آنان به فرایض و سنن و ارتکاب ایشان به معاصی. پس بعد از این جملات کوتاه نگاه کرد در پای منبر یکی از ذاکرین را دید فرمود تا ذکر مصیبت نماید. 

و چون ائمه جماعت رشت نافله نمازها را نمی‏ خواندند این به شیخ عرض شد. شیخ فرمود: هر امام جماعتی که نافله نمازها را نخواند به او اقتدا نکنند. پس ائمه مجبور شدند که نافله‏ ها را بخوانند. 

کراماتی نیز از شیخ نقل شده، من جمله شخصی بوده در لاهیجان که به درد چشم مبتلا بود و چند سال درد چمشش طول کشیده بود و از معالجه اطباء بهبودی حاصل نشده بود. چون شیخ به لاهیجان تشریف برد آن شخص خدمت رسیده و از آن جناب دعائی خواست. شیخ آب دهان مبارک خود را بر چشم او مالید و دعا کرد، چشم او شفا یافت و دیگر درد چشم ندید. (فوائد الرضویه، ص73)

---

منبع: مردان علم در میدان عمل، سید نعمت الله حسینی، دفتر انتشارات اسلامی (وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)، جلد 1.