وقایع ماه ربیع الثانی

وفات جناب موسى مُبَرقَع پسر حضرت جواد عليه‌السلام ۲۹۶ ق

حضرت امام جوادعليه‌السلام چهار پسر داشت امام على النقى - ابواحمد حسين - ابوموسى عمران - ابواحمد موسى مبرقع كه مادرش امّ ولدى بود به نام سمّانه مغربيه و عقب حضرت جواد از حضرت امام على النقى عليه‌السلام و ابواحمد موسى مانده.

موسى مبرقع اولين كسى است كه از سادات رضويّه در سال ۲۵۶ در چهل سالگى به قم وارد شده چون بُرقع (يعنى روى بند) مى زد لذا مبرقع گويند.

شهادت محدث اصولى فقيه متكلم سيد نورالله شوشترى مرعشى در سال ۱۰۱۹ قمرى

آن بزرگوار در سال ۹۵۶ ق در شوشتر متولد شده سيد از شوشتر به خراسان رفت و بعد از دو سال به هندوستان براى اشاعه مذهب جعفرى مسافرت كرد و سلطان جلال الدين اكبر شاه تيمورى به جهت فضل و كمال سيد او را به اصرار تمام قاضى نمود.

قضاة و مفتين از سيد حسد مى بردند روزى شنيدند بعد از نام امير المؤمنين: عليه الصلاة و السلام گفت: حاضرون گفتند بدعت است صلاة و سلام مخصوص پيامبر مى باشد سپس فتوى دادند كه خون سيد مباح است و طومارى نوشتند .همگى امضا نمودند مگر يك قاضى پير كه اين بيت را به سلطان نوشت:

معاوية بن يزيد بن معاويه خود را از خلافت خلع كرد ۶۴ ق

مردم شام در حيات يزيد به پسرش معاويه بيعت نمودند بعد از هلاكت يزيد بار ديگر دست بيعت به او دادند ولى بعد از چهل روز مردم را جمع كرد و منبر رفت گفت اى مردم مرا صلاحيت منصب خلافت نيست و از عهده آن برنمى آيم اكنون هر كه را مى خواهيد خليفه كنيد.

بزرگان شام گفتند تو هر كه را خليفه نمائى ما متابعت مى كنيم جواب داد من حلاوت خلافت را نه چشيده ام چگونه گناه آن را برگردنم بگيرم سپس از منبر پائين آمد و به منزل رفت.

بناى مسجد اقصى

بعضى از مورخين بناى مسجد بيت المقدس را به حضرت داودعليه‌السلام نسبت مى دهند كه مردم زمان آن بزرگوار به طاعون سخت مبتلا شدند و بسيارى در يك روز هلاك گشتند حضرت داود دستور داد مردم غسل كرده و با زن ها و بچه هاى خود به صحرا روند و به درگاه خداوند متعال ناله نمايند تا خداوند رحم كند.

وفات آيت اللّه سيد صدرالدين صدر در سال۱۳۷۳

آن بزرگوار بعد از مرحوم آيت اللّه آقاى حايرى سرپرست حوزه قم بود، ايشان از شاگردان مرحوم آخوند خراسانى و علامه يزدى است و در مشهد رضوى توطّن گزيد ولى در سال ۱۳۴۹ ق بنا به دعوت مرحوم آقاى حايرى در قم اقامت نمودند و با ايشان همكارى داشتند .

مدفن آن مرحوم در بالاى سر حضرت معصومه عليه‌السلام مى باشد.

مرحوم صدر، عاملى الاصل كاظمينى الولادة و نجفى التحصيل و قمى الاقامه و موسوى النّسب است . 

داراى دوازده تأليف كه از آنها «خلاصة الفصول» و «كتاب المهدى» چاپ شده است. 

1- وفات نجم الدين جعفر حلّى ملقب به محقق اوّل در سال ۷۶ قمرى 

شيخ الفقهاء و رئيس العلما ابوالقاسم جعفر حلّى ملقب به محقق اوّل در ۷۴ سالگى در حلّه درگذشت.

اين بزرگوار از علماى قرن هفتم هجرى و بسيار سريع الاستحضار بود و در اثبات مطالب حقه غامضه اصليّه و فرعيّه و رياضيّه و عقليّه و نقليّه ابصر و در حل مشكلات علميه افطن اهل عصر بود .

واضح است كه با وجود محققين بى شمار ايشان به محقق اول ملقب گرديدند.

۱- نزول عذاب به قوم حضرت شعيب

شعيب بر اهل مدين و به اصحاب اَيكه مبعوث شده بود گويند نخستين كسى كه ترازو براى مردم ساخت اين حضرت بود و آنها با ترازو اشياء را مى فروختند ولى پس از مدتى شروع به كم فروشى كردند همين كار سبب نزول عذاب شد.

شعيب هر قدر موعظه نمود كه كم فروشى نكرده و كوشش به فساد در روى زمين نكنيد به حرف او گوش ندادند و اعتراضات شروع كردند بالاخره عذاب بر قوم شعيب كه اهل مدين و اصحاب ايكه بود نازل و صيحه آسمانى درگرفت زلزله شروع گشت ابر آتشبارى بر آنهاسايه افكند يكسره نابود كرد.

۱- وفات فاطمه معصومه دختر حضرت موسى بن جعفرعليه‌السلام ۲۰۱ ق

در سفينة البحار از كتاب تاريخ قم تاءليف حسن بن محمد شيبانى در سال ۳۷۸ ق نقل مى كند سيده جليله فاطمه معصومه عليها السّلام كه مزارش در بلده طيّبه قم مى باشد چون مأمون امام رضاعليه‌السلام را در سال دويست قمرى از مدينه به مرو طلبيد يك سال بعد از آن خواهرش حضرت معصومه به علت اشتياق ملاقات برادر از مدينه به جانب مرو حركت كرد همين كه به ساوه رسيد مريضه شد پرسيد از اينجا تا قم چه مقدار راه است عرض كردند ده فرسخ، به خادم فرمود مرا به جانب قم ببر پس آن خاتون به قم آمد و در خانه موسى بن خزرج بن سعد نزول اجلال فرمود.

1-ولادت حضرت ابومحمد امام حسن عسكرى عليه‌السلام در مدينه سال ۲۳۲ ق

در دهم و چهارم ربيع الثانى نيز منقول است و مادر آن حضرت حُدَيثه يا سليل يا سوسن يا سمانه يا ريحانه يا حُديث بود و به امام حسن عسكرى و امام على النّقى و امام جواد ابن الرضا مى گفتند و اشهر القابش ‍ زكىّ و عسكرى است و اين حضرت غالبا محبوس و ممنوع از معاشرت بود.

بنای  شهر بغداد به دست  ابو جعفر عبدالله منصور  دوانیقی