من حكم بن عتيبه را با اينكه داراى مقام ارجمندى از علم در ميان قوم بود، ديدم كه در مقابل امام باقر عليه السّلام گویى كودكى در برابر معلّم خود است.
در سیره معصومین علیهم السلام سفارشات خاصی نسبت به میزان کاری که به زیردستان داده می شود شده است؛ از امام باقر علیه السلام چنین روایت شده است:
این مقاله شامل متن سخنرانی آیت الله جوادی آملی است که به مناسبت شهادت امام محمد باقر علیه السلام ایراد نموده اند.
امام باقر علیه السلام هرگز از صله (رسیدگی) به برادران دینی و کسانی که برای حاجت نزد او می آمدند، ملول و خسته نمى شد.
امام باقر عليه السّلام براى انجام حجّ، از مدينه به سوى مكّه رهسپار شد، وقتى كه در مكّه وارد مسجد الحرام شد، و به كعبه نگريست و بلند بلند گريه كرد
توجه امام باقر علیه السلام به ظاهری آراسته و بی آلایش به نحوی بود که گاهی باعث شگفتی اطرافیانشان می شد.
بخشش وسخاوت دو مروارید گرانبهای اخلاقی است که امام باقر علیه السلام در این زمینه نکاتی را به ما می آموزند:
در روایات بسیار آمده است که: امام باقر علیه السلام از خشیت خداوند بسیار می گریست به گونه ای که محاسن شریفش خیس می شد.
برجستگی شخصیت علمی امام باقر علیه السلام چنان بود که بزرگان آن زمان؛ زبان به تحسین ایشان گشودند:
