همراهی امام باقر علیه السلام با زیردستان

از حـضـرت امـام صـادق عـليـه السـلام نقل شده اسـت كـه فـرمـود: در كـتـاب رسـول خـدا صـلى اللّه عـليـه و آله و سـلم اسـت كه هر وقت مماليك خود را در كارى ماءمور ساختيد كه بر ايشان دشوار گردد شما نيز در آن كار با ايشان كار كنيد.

امام جعفر عليه السـلام مـى فـرمـايـد پـدرم چون مملوكان خود را به كارى فرمان مى داد خويشتن مى آمد و نظاره مى نمود:

• اگر آن كار دشوار و سنگين بود مى فرمود بسم اللّه و خود با ايشان به آن كـار اشـتـغـال مـى ورزيـد
• و اگـر آن مـهـم سـبـك و هـمـوار بـود از ايـشـان بـر كـنـار مى شد. (حلیه اولیاء،ص289و302)

آزادی غلامان بد:

روایت شده است که امام باقر علیه السلام به هنگام شهادت،غلامان بد خویش را آزاد کرد و خوبان آنها را نگاه داشت.من گفتم: ای پدر اینها (بدان) را آزاد می کنی و آنها (خوبان ) را نگاه می داری؟فرمود: اینان از من اندوهناک شده اند پس این در برابر آن.( همان،ص300)

منبع: حلیه اولیاء، ص289و302