پیرمردی خودش را به امام سجاد رساند و گفت: «خدا را سپاس که شما را کشت و مردمان را از شر شما آسوده ساخت و پیشوای مؤمنان - یزید بن معاویه - را بر شما پیروز گردانید!»
تاریخ نگاران و محققان عصر امام سجاد (علیه السلام) را به لحاظ شرایط سیاسی و فرهنگی حاکم در آن زمان ، تاریک ترین عصرها می دانند و از آن، به دوره سقوط فرهنگ اسلام یاد می کنند
امامان معصوم (علیهم السلام) در زندگی اجتماعی خود به عنوان پیشوایان صالح و الگوهای اخلاقی و تربیتی در طول زندگی افتخارآمیز خویش با گونه های مختلفی در تماس بودند
امام سجاد (ع) در اختناق شدید بعد از عاشورا و در میان هجوم شدید امواج ظلمانی، محراب نماز و دعا را برگزید و معارف عمیق و ناب اسلام حقیقی را در غالب دعا ترویج فرمود.
«اى برادر! تو اندكى، پيش از اين نزد من آمدى، و آنچه خواستى به من گفتى، پس اگر آنچه گفتى در من وجود دارد، از درگاه خدا مى خواهم مرا در مورد آن چيزها بيامرزد، و اگر از من نيست، خدا تو را بيامرزد»
يك نفر سياه چهره اى را تنها بالاى تپه اى ديدم، به سوى او رفتم، ديدم لبهايش حركت مى كند [و دعا براى طلب باران مى نمايد] هنوز دعاى او تمام نشده بود كه ديدم ابرى در آسمان پديدار شد...
یزید که از شگردهای سیاسی خود برای رام کردن ابن زبیر و مردم مدینه خسته شده بود، سپاهی را به سمت مدینه فرستاد. فرماندهی این سپاه با مسلم بن عقبه بود که از بس کشتار کرد به نام «مسرف» شهرت یافت.
زندگی مبارک امام سجاد (علیه السلام) تا سی و چهار سال پس از واقعه کربلا ادامه داشت. حضرت همواره تلاش می‌کرد یاد شهدای کربلا را زنده نگه دارد. ایشان هرگاه، آب می‌نوشید، به یاد پدر بود و بر مصایب امام حسین (علیه السلام) اشک می‌ریخت.
