احادیث و سیره امام هادی (ع)

غنا و توانگری، تنها به ثروت و دارایی نیست، قناعت و رضا، بالاترین سرمایه است.

اهل تقوا، از مرگ نمی هراسند.

بدفرجامی و حوادث بدی که در طول زندگی برایمان اتفاق می افتد نباید به گردن تقدیر بنیدازیم و فلان روز را روز خوبی ندانیم بلکه ...

آخرت، مرحله ی دیدن بازتاب و نتیجه ی عملکرد دنیوی ماست.

امام هادی علیه السلام به خلیفه ی زمانش می گوید:«ما آخرت اندیشیم نه دنیاطلب، گزارشگران مغرض بی جهت تهمت می زنند و ذهن خلیفه را بدبین می کنند.»

خودپسندی، مانع طلب دانش می شود و به حقارت و نادانی می کشد.

توصیه ی امام هادی علیه السلام این است که قدردان نعمتهای الهی باشیم، آنها را بشناسیم و با شکر نعمتهایی که خداوند به ما داده است باعث افزایش نعمتها بشویم.

حسادت امری است ناپسند پس بیاید بجای اینکه آرزوی زوال نعمت دیگران را داشته باشیم. اگر خواهان نعمتیم، از خدا بخواهیم به ما هم عطا کند؛ان شاء الله

حالتِ نقذپذیری و قبول نصیحت، ‌بسیار پسندیده است و از نشانه های تواضع است.

گوهر وجود انسان بسیار ارزشمند است. اگر در مسیر هدایت و خیر قرار گیرد، از فرشته هم برتر می شود و اگر به بیراهه افتد، از درندگان و بهایم هم پست تر می شود.

رشد علمی در سایه ی «مشارکت» است. امام هادی علیه السلام در این زمینه فرمودند:

پیامبر بر هر چه اطلاع و آگاهی داشته باشد، جانشینانش هم بر آن آگاهند.

هم پیامبر خدا (ص) از آمدن مهدی موعود (عج) خبر داده است، هم امامان معصوم (ع)، از آن جمله امام هادی علیه السلام می فرماید:

ساده زیستی پیشوایان دینی ما، برای همه ی ما سرمشق است.

زشت ترین رذیلت اخلاقی بخل است. امام هادی علیه السلام در این باره چنین هشدار می دهند:

آگاهی ما از جهان و اسرار پشت پرده آن و مقدّرات عالم اندک است. ولی گاهی آنچه مقدّر شده، از دایره تصوّرات و پندارهای ما بیرون است.

انسان اگر درباره حادثه غیر منتظره و ناخوشیاند صبر پیشه کند تنها یک مصیبت و ناراحتی دارد ولی اگر اختیار از کف بدهد و ...

من نفس خویش را با «تقوا» تمرین می دهم و تربیت می کنم، تا در روز قیامت، ایمن و آسوده به عرصه ی محشر و حساب بیاید.

امام هادی علیه السلام در حدیثی در توصیف آنچه بهتر از نیکی است، چنین فرمودند:

حضرت علی علیه السلام در کلامی نسبت به مغروران چنین هشدار می دهد: «هشدار، هشدار، ای مغرور! چنان همه جانبه گناهت را پوشانیده که گمان کرده ای آمرزیده است.

حلم و بردباری آن است که خویشتن دار باشی و خشم خود را فرو بری و بروز این خصلت، جز در موردی که قدرت ( بر اعمال خشم) داشته باشی و اعمال نکنی، محقق نمی شود.

آزمندی و حرص و طمع، خصلتی ناپسند است. امام هادی علیه السلام درباره خطرناک بودن این خصلت می فرمایند:

حرکت در «راه خدا» و در «صراط مستقیم» دشوار است و این تنها از اولیای الهی و افراد برگزیده الهی امکان پذیر است امام هادی علیه السلام می فرمایند:

تکبر و خودپسندی از جمله اموری است که در اسلام نهی شده است.

در انتخاب دوست بایستی دقت لازم را به خرج داد و فردی را انتخاب کرد که همسو و همفکر ما باشد امام هادی علیه السلام در زمینه انتخاب دوست می فرمایند:

امام هادی علیه السلام در نکو.هش معشارت با دوستان بد چنین فرمودند:

بنده ای که مطیع اوامر الهی باشد خدا هم محبوبیّت و نفوذ او را در دلها چنان می سازد که از او فرمانبرداری کنند. در این زمینه امام هادی علیه السلام فرمودند:

پروردگارا! کسی را یارای درک فر و شکوه ولایت نیست زیرا تو در مکان لایتناهی هستی و هیچ چشمی را توان دیدن تو و یا عبارتی را توان تعریف تو نیست.