آیا ممکن است کسی قدم به دوزخ گذارد آنگاه پس از زمانی, در رحمت خدا به روی او گشوده شود و از عذاب سخت الهی جان به در برد؟ اگر جواب آری است، چه کسانی از عذاب نجات خواهند یافت؟
اعتقاد به رستاخيز و معاد يکى از مؤثرترين باورها در جهت دادن به رفتار آدمى و تربيت و اصلاح اوست. این مقاله به برخی از آثار تربیتی اعتقاد به معاد پرداخته است
قرآن كريم در سوره كهف از جوانانى مؤمن نام مى‌برد كه از آيين بت پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار، به رحمت الهى پناه برده و از او درخواست هدايت كردند.
امام علی علیه السلام: بدان كه تو براى آخرت آفريده شده اى نه براى دنيا، و براى فنا و نيستى، نه براى بقاء (در دنیا)، و براى مرگ نه براى حيات و زندگى (در دنیا).
خداوند كه قادر بوده است اين زندگى و اين همه موجودات زنده را از نيستى به هستى بياورد، باز هم قدرت آن را خواهد داشت كه پس از مرگ و نابودى اين موجودات، يكبار ديگر آنها را زنده كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هرگاه يكى از شما بميرد، قيامتش بر پا شود. پس خدا را چنان بپرستيد كه انگار او را مى بينيد و هر لحظه از او آمرزش بخواهيد.
امام على عليه السلام: فرشته دست راست كارهاى نيك را مى نويسد و فرشته دست چپ گناهان را و دو فرشته روز، اعمال روز بنده را مى نويسند و دو فرشته شب، اعمال شب او را مى نگارند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قيامت بر پا نشود، مگر آن گاه كه خداوند سه چيز را كمياب گرداند: درهمى از حلال، دانشى سودمند و برادرى در راه خداوند عزّ و جلّ.
