زندگینامه شهدای کربلا: ابوالشعثاء کندی

ابوالشعثاء نام او «یزید» فرزند «زیاد بن مُهاصِر» و از قبیله «کنده» و از «بَنی بَهدَلهَ» بوده است.(1) او در بدو امر، از سپاه «ابی سعد» بود، ولی هنگامی که مشاهده کرد فرماندهان لشکر یزید شرایط امام را نیپذیرفتند،حقیقت را درک کرد و به  یاران امام حسین علیه السلام پیوست.(2) او تیرانداز ماهری بود،چنانکه گاه در کنار امام علیه السلام به زانو می نشست و در کنار امام صد تیر پی در پی را نشانه می رفت و تنها پنچ تیر به هدف نمی نشست؛ حضرت در حق او اینگونه دعا فرمود:

« خدایا ! پرتاب او را محکم و پابرجا و ثواب آن را بهشت قرار ده».(3)

هر تیری که او نشانه می رفت ،این شعر را می خواند:

شهادت ابوالشعثاء

هنگامی که تیرهایش پایان یافت، از جای برخاست و گفت: می دانم که پنج نفر از آنها  را کشته ام. سپس به سوی دشمن حمله ور شد و نه نفر از آنها را کشت . او در حال رزم این اشعار را می خواند:

او این اشعار را می خواند تا اینکه به درجه رفیع شهادت نایل گشت.(6)

پی نوشت ها:

(1) تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص445.

(2) انساب الاشراف، ج3، ص198؛ تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص445-446.

(3) تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص445.

(4) ابصار العین، مقصد7، ص172.

(5) تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص445، با تفاوت در نقل: ابصار العین، مقصد7، ص172.

(6) مقتل الحسین مقرم، ص300؛ موسوعه الکلمات الامام الحسین علیه السلام،ص451، به نقل از خوارزمی، مقتل الحسین علیه السلام، ج2، ص19؛ العوالم ،ج17، ص273.

منبع: یاران شیدای امام حسین علیه السلام، مرتضی آقا تهرانی، قم، باقیات، 1385، صص161-162.