به زودي پاره‏ي تن من در سرزمين خراسان دفن مي‏شود که هيچ مؤمني او را زيارت نمي‏کند، مگر اين که خداوند بهشت را بر او واجب ساخته و پيکرش را بر (آتش) دوزخ حرام مي‏سازد. (الوافی ج14 ص1551)

 

پاره‏اي از تن من در سرزمين خراسان دفن مي‏شود که هيچ گرفتاري او را زيارت نمي‏کند، جز اين که خداوند پريشاني را از او مي‏زدايد و هيچ گنهکاري به زيارت او نائل نمي‏شود، مگر آن که خداوند گناهانش را مي‏آمرزد. (وسائل الشیعه  ج10 ص437)

 

کسي که دوست بدارد خندان، خداوند را ملاقات کند، بايد محبت و ولايت علي بن موسي الرضا عليهماالسلام را داشته باشد... اينان (ائمه اطهار عليهم‏السلام) چراغهاي تاريکي و امامان هدايتگر و نشانه‏هاي تقوا هستند، کسي که ايشان را دوست بدارد و بهره‏مند از ولايت آنان گردد، من نزد خداي تعالي بهشت را براي او ضمانت مي‏کنم. (بحار الانوار ج 36 ص296)

فرزندي از پسرم موسي که همنام اميرالمؤمنين (ع) است، به جانب سرزمين طوس در خراسان مي‏رود و در آن جا با زهر کشته شده و غريبانه دفن مي‏شود، کسي که او را با شناخت حق وي (به اينکه آن حضرت امام واجب الاطاعة است) زيارت کند، خداي تعالي پاداش کسي را که قبل از پيروزي، انفاق نموده و جنگيده است به وي عطا مي‏نمايد. (بحار الانوار ج 49 ص286)

 

فاني سَمِعْتُ أَبِي جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عليه‏السلام غَيْرَ مَرَّةٍ يَقُولُ انَّ عَالِمُ آلِ مُحَمَّدٍ لَفِي صلبک وَ لَيْتَنِي أدرکته فانه سُمِّيَ أميرَالمُؤمِنينَ عَلِيِّ عليه‏السلام

از امام کاظم علیه السلام نقل شده که از پدرم جعفر بن محمد عليه‏السلام شنيدم که بارها مي‏فرمود: همانا عالم آل محمد عليهم‏السلام در صلب توست، اي کاش او را درک مي‏کردم! که همانا او همنام اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام است. (بحار الانوار ج 49 ص100)

 

نوه‏ي مرا در سرزمين خراسان در شهري به نام طوس مي‏کشند؛ کسي که او را با شناخت حق وي زيارت کند، من روز قيامت از او دستگيري مي‏کنم و وارد بهشتش مي‏سازم، هر چند که مرتکب گناهان کبيره شده باشد. راوي گفت: فدايت شوم، شناخت حق او را به چيست؟ فرمود: اين که بداني او (امامي است که) پيروی از او واجب است. او غريب است و شهيد؛ کسي که با شناخت حقش، او را زيارت کند، خداي صاحب عزت و جلال پاداش هفتاد شهيد از شهداي راستين در رکاب رسول خدا (ص) را به او عطا مي‏فرمايد. (اثبات الهداة ج3 ص 233)

کسي که قبر فرزندم علي عليه‏السلام را زيارت کند و شبي را نزد او به سر برد، مانند کسي است که خداوند را در عرش زيارت کرده است.» راوي (از روي تعجب) گفت: مانند کسي که خدا را در عرش زيارت کرده است؟ حضرت فرمود: «آري، چون روز قيامت شود، چهار نفر از پيشينيان و چهار نفر از پسينيان بر عرش خداي رحمان قرار مي‏گيرند. چهار نفر پيشينيان نوح و ابراهيم و موسي وعيسي عليهم‏السلام هستند و چهار نفر پسينيان محمد و علي وحسن و حسين عليهم‏السلام؛ بعد از آن خوان طعام گسترده مي‏شود و زائران قبور ائمه عليهم‏السلام به (گرد) آن مي‏نشينند؛ بدانيد که (در ميان زائران قبور ائمه عليهم‏السلام) مقام زائران قبر فرزندم از همه بلندتر و پر ارج‏تر است.» (وسائل الشیعه  ج10 ص443)

 

امام موسي کاظم (ع) در ضمن حديثي، در حالي که فرزندشان امام رضا (ع) در برابر شان نشسته بود، فرمود: کسي که در حق اين پسرم ستم ورزد و امامتش را بعد از من انکار نمايد، مانند کسي است که در حق علي بن ابي طالب (ع) ستم ورزيده و امامتش را بعد از رسول خدا (ص) انکار نموده باشد. (اثبات الهداة ج3 ص 232)

دعبل از امام رضا عليه‏السلام نقل مي‏کند: روزها و شبها نمي‏گذرد تا اين که طوس جايگاه آمد و رفت شيعيان و زائرانم مي‏شود؛ آگاه باشيد کسي که مرا در غربتم در طوس زيارت کند، روز قيامت با گناهان آمرزيده هم درجه‏ي من خواهد بود. (وسائل الشیعه  ج10 ص438)

 

کسي که با دوري راه سرا و مزار من به زيارت من بيايد، روز قيامت در سه جا (براي دستگيري) نزد او خواهم آمد و او را از بيم و گرفتاري آن موقفها رهايي خواهم بخشيد: هنگامي که نامه‏ها (ي اعمال) در راست و چپ به پرواز درآيند، نزد (پل) صراط و نزد ميزان (محل سنجش اعمال). (وسائل الشیعه  ج10 ص433)

 

آگاه باشيد کسي که مرا در غربتم زيارت کند، خداي عزوجل ثواب يکصد هزار شهيد، يکصد هزار صديق، يکصد هزار حج گزار و عمره گزار و يکصد هزار مجاهد را براي او مي‏نويسد و در زمره‏ي ما محشور مي‏شود و در درجات والاي بهشت رفيق و همراه ما خواهد بود. (بحار الانوار ج 49ص 283-284)

 

و خداوند خاک (قبر) مرا جايگاه رفت و آمد (و زيارتگاه) شيعيان و دوستارانم مي‏گرداند. پس کسي که در غربتم مرا زيارت کند، روز قيامت زيارت او بر من واجب مي‏شود؛ قسم به آن که محمد (ص) را به پيامبری گرامي داشت و او را بر تمامي مردم برگزيد، کسي که از شما نزد قبرم نماز نمي‏گذارد، جز آن که روزي که خداي صاحب عزت و جلال را ملاقات مي‏کند، شايسته‏ي آمرزش مي‏شود... . (وسائل الشیعه  2 ص439)

 

... و قسم به آن که بعد از محمد (ص) ما را به امامت گرامي داشت و به وصايت (و جانشيني آن حضرت) اختصاص داد، گرامي‏ترين گروهها خواهند بود که روز قيامت بر خداي صاحب عزت و جلال وارد مي‏شوند؛ و هيچ مؤمني نيست که مرا زيارت نمايد و قطره‏اي آب (باران) به صورت او بخورد، جز آن که خداوند پيکرش را بر آتش (دوزخ) حرام مي‏کند. (وسائل الشیعه  2 ص439)

 

بار به سوي هيچ قبر (و زيارتگاهي) بر نبينديد مگر اين که به زيارت قبور ما بياييد. آگاه باشيد که مرا مظلومانه مسموم ساخته و مي‏کشند و در جايي غريبانه به خاک مي‏سپارند پس هر کس که بار سفر براي زيارت من بربندد، دعايش مستجاب مي‏شود و گناهش مورد آمرزش واقع مي‏گردد. (بحار الانوار ج 102 ص36)

 

کسي که بار سفر به سوي من بربندد دعايش مستجاب و گناهانش آمرزيده مي‏شود، پس کسي که مرا در آن مکان زيارت کند، مانند کسي است که رسول خدا صلي الله عليه و آله را زيارت کرده باشد، خداوند براي او پاداش هزار حج و عمره‏ پذيرفته شده مي‏نويسد و من و پدرانم شفيعان او روز قيامت خواهيم بود؛ اين بقعه بوستاني از بوستانهاي بهشت و محل رفت و آمد فرشتگان است؛ آن گونه که گروهي از آسمان فرو مي‏آيند و گروهي بالا مي‏روند، تا اين که در صور دميده شود. (بحار الانوار ج 102 ص44)

 

هيچ يک از دوستانم مرا با آگاهي به حقم زيارت نمي‏کند مگر اين که روز قيامت او را شفاعت خواهم کرد. (وسائل الشیعه  ج10 ص434)

 

... من هستم که در سرزمين شما دفن مي‏گردم؛ من پاره‏ي تن پيامبر شما هستم؛ و منم آن امانت و ستاره، آگاه باشيد کسي که مرا زيارت کند، در حالي که بداند که خداي تبارک و تعالي (اداي) حق و پيروي مرا واجب ساخته است، من و پدرانم روز قيامت شفيعان او خواهيم بود، و کسي که ما روز قيامت شفيع او باشيم (از آتش دوزخ) رهايي مي‏يابد، هر چند بار گناهان جن و انس بر او باشد. (بحار الانوار ج 102 ص32)

 

اباصلت هروي گويد: خدمت امام رضا عليه‏السلام بودم که گروهي از مردم قم وارد شدند و سلام نمودند. حضرت پاسخ آنها را فرمود و ايشان را نزديک خويش جاي داد. سپس فرمود: آفرين بر شما! شما شيعيان راستين ما هستيد، زماني بر شما فرا مي‏رسد که خاک (قبر) مرا در طوس زیارت مي‏کنيد، آگاه باشيد کسي که مرا در حالي که غسل نموده باشد زيارت کند، از گناهانش پاک مي‏شود، مانند روزي که از مادر زاييده شده است. (وسائل الشیعه  ج10 ص446)

علي بن مهزيار گويد: به امام جواد عليه‏السلام عرض کردم: فدايت شوم، زيارت حضرت رضا عليه‏السلام فضيلت بيشتري دارد يا زيارت ابا عبد الله الحسين عليه‏السلام؟ فرمود: زيارت پدرم فضيلت بيشتري دارد، زيرا ابا عبد الله عليه‏السلام را همه‏ي مردم زيارت مي‏کنند، ولي پدرم را جز شيعيان برگزيده زيارت نمي‏کنند. (الکافی ج4 ص 584)

 

عبدالعظيم حسني از امام محمد تقي عليه‏السلام نقل مي‏کند که فرمود: کسي که به زيارت پدرم نائل شود، و (در راه زيارت) به او آزاري مانند باران يا سرمايي يا گرمايي برسد، جز اين نيست که خداوند پيکرش را بر آتش (دوزخ) حرام مي‏نمايد. (وسائل الشیعه  ج10 ص439)

 

علي بن اسباط گويد: از ابوجعفر (امام جواد) عليه‏السلام پرسيدم: کسي که پدرتان را در خراسان زيارت کند، چه (پاداشي) خواهد داشت؟ فرمود: به خدا قسم بهشت، به خدا قسم بهشت. (وسائل الشیعه  ج10 ص437)

 

کسي که قبر پدرم رضا عليه‏السلام را در طوس با شناخت حق او (به اينکه حضرتش امام واجب الاطاعة است) زيارت کند، من نزد خداي تعالي بهشت را براي او ضمانت مي‏کنم. (وسائل الشیعه  ج10 ص437)

کسي که از خدا حاجتي مي‏خواهد، قبر جدم رضا (ع) را در طوس زيارت کند، در حالي که غسل نموده باشد و سپس بالاي سر آن حضرت دو رکعت نماز گزارد و در  قنوت آن از خداي تعالي حاجت خود را بخواهد. در اين صورت است که دعايش مستجاب مي‏شود، مادام که گناه يا بريدن از خويشاوندي را درخواست نکرده باشد. همانا جايگاه قبر او قطعه‏اي از بهشت است که هيچ مؤمني آن را زيارت نمي‏کند، مگر اين که خداي تعالي او را از آتش (دوزخ) رهايي مي‏بخشد و به سراي آرامش (بهشت) وارد مي‏سازد. (وسائل الشیعه  ج10 ص447)

پاورپوینت ثواب زیارت امام رضا علیه السلام