متن کوتاه ادبی به مناسبت شهادت امام رضا(ع)

- اى فرزند رسول خدا(ص).  قصیده‏اى سروده‏ ام. عهد کرده‏ام که پیش از شما برای کسی نخوانم.

- بخوان «دعبل»، بخوان برادرم

-  ...ای فاطمه! اگر در خیال هم حسین را آغشته به خون مى‏دیدى که از تشنگى، کنار فرات جان داد، بر صورت خویش سیلى مى‏زدى و اشک از دیدگان بر چهره جارى مى‏کردى. ای فاطمه، برخیز! ای دختر بهترین خلق خدا!  بر فرزندانت که ستاره‎های آسمانند و بر زمین افتاده اند، نوحه كن.... و قبری که در بغداد است برای جان پاکی که خداوند او را در غرفه‎های بهشتی دربرگرفته است.

- ای «دعبل» دوست داری به قصیده ات  بیفزایم؟

- یا ابن رسول اللّه بفرمایید.

- و قبر بطوس یا لها من مصیبة ، توقّد فی الأحشاء بالحرقات

إلى الحشر حتّى یبعث اللّه قائما، یفرّج عنّا الهمّ و الکربات

 قبر دیگر در طوس خواهد بود که حسرت ها از آن مصیبت دل‏هاى را شعله ور مى‏ کند. تا به روز قیامت ، تا آنکه حق تعالى، قائم(علیه‏السلام) را برانگیزد و او با ظهورش، غم و حزن ما را برطرف سازد.

- یا ابن رسول اللّه آن قبری که در طوس است از آن کیست؟

- آن قبر من است که روزگارى نمى‏ گذرد مگر اینکه طوس محلّ آمد و رفت شیعیان و زوّار قبر من مى ‏شود، و اعلام مى‏ کنم که هر کس مرا در زمان غربت قبرم در طوس زیارت کند او در درجوار من با من همدم خواهد بود در حالى که خداوند او را از گناه پاک و آمرزیده باشد. [1]

منبع:نرم افزار باد صبا

[1]. برگرفته از کتاب دعبل خزاعی و قصیدۀ تائیۀاو، باقر قربانی زرّین