فضیلت حضور در مسجد

«عَلَيْكُمْ بِإِتْيَانِ‏ الْمَسَاجِدِ فَإِنَّهَا بُيُوتُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ وَ مَنْ أَتَاهَا مُتَطَهِّراً طَهَّرَهُ اللَّهُ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ كُتِبَ مِنْ زُوَّارِهِ فَأَكْثِرُوا فِيهَا مِنَ الصَّلَاةِ وَ الدُّعَاء [1]

بر شما باد رفتن به مساجد؛ زيرا مساجد خانه هاى خدا در روى زمين‌اند. هر كه پاك و پاكيزه وارد آن‌ها شود خداوند او را از گناهانش پاك گرداند و در زمره زائران خود قلمدادش كند. پس، در مساجد نماز و دعا بسيار بگذاريد».

در واقع عشق به خدا، لاجرم انسان را به محبت و دوستی خانه او نیز خواهد کشاند و بر همین اساس از ماندن در مسجد خسته نمی‌گردد؛ که در حدیث معراج، یکی از نشانه‌های دوست داشتن خدا همین امر دانسته شده است:

«يَا أَحْمَدُ لَيْسَ كُلُّ مَنْ قَالَ أُحِبُّ اللَّهَ أَحَبَّنِي حَتَّى‏...يَتَّخِذَ الْمَسْجِدَ بَيْتا [2]

ای احمد! هر کس ادعا کرد من خداوند را دوست می دارم، دوست دار من نیست، مگر این‌که… مسجد را خانه خویش قرار دهد».

مسجد را خانه قرار دادن، یعنی بسیار به مسجد رفت و آمد کردن و زیاد در آن‌جا ماندن.

«يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُعْطِيكَ مَا دُمْتَ جَالِساً فِي الْمَسْجِدِ بِكُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ فِيهِ دَرَجَةً فِي الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّي عَلَيْكَ الْمَلَائِكَةُ وَ يُكْتَبُ لَكَ بِكُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ فِيهِ عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ يُمْحَى عَنْكَ عَشْرُ سَيِّئَاتٍ [3] ای ابوذر! خداوند متعال تا زمانی که در مسجد نشسته ای، در مقابل هر نفسی که می کشی، درجه ای در بهشت به تو عطا می کند و فرشتگان نیز بر تو درود می فرستند و در برابر هر نفس، ده حسنه به تو عطا و ده بدی را از تو محو می‌کند».

«الْجُلُوسُ فِي الْمَسْجِدِ لِانْتِظَارِ الصَّلَاةِ عِبَادَةٌ مَا لَمْ يُحْدِثْ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا الْحَدَثُ قَالَ الْغِيبَة [4]

نشستن در مسجد جهت انتظار وقت نماز عبادت است تا موقعي که حَدَثي از او صادر نشود. سؤال شد: يا رسول اللّه، منظور از حدث چيست؟ فرمودند: غيبت و پشت سر ديگران سخن گفتن».

«يَا أَبَا ذَرٍّ كُلُّ جُلُوسٍ فِي الْمَسْجِدِ لَغْوٌ إِلَّا ثَلَاثَةً قِرَاءَةُ مُصَلٍّ أَوْ ذَاكِرٌ لِلَّهِ تَعَالَى أَوْ مُسَائِلٌ عَنْ عِلْمٍ [5]

یا ابا ذر! هر نشستنى در مسجد بیهوده است مگر براى سه چیز: نماز خواندن، ذکر خدا، فراگیرى دانش».