احادیث امام کاظم علیه السلام: راه تشکر از خدا

 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

اَلتَّحَدُّثُ بِنِعَمِ اللهِ شُکرٌ وَ تَرکُ ذلِکَ کُفرٌ، فَاربِطُوا نِعَمَ رَبِّکُم بِالشَّکرِ وَ حَصِّنُوا اَموالَکُم بِالزَّکاهِ؛
یاد کردن نعمتهای خداوند، شکر است و ترک آن ناسپاسی است. پس نعمتهای پروردگارتان را به شکر پیوند دهید، و داراییهای خود را با پرداخت زکات، حفظ کنید.
حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ج1، ص248

شرح حدیث:

• این حدیث، با تفاوتی اندک، از پیامبر خدا(ص) هم روایت شده است.
• در حدیث نبوی این نکته افزوده شده که: هر کس نسبت به نعمتِ کم و ناچیز، سپاسگزار نباشد، نعمت زیاد را هم شکر نخواهد کرد و هر کس از مردم تشکّر نکند، سپاسگزار خدا هم نخواهد بود.(نهج الفصاحه، حدیث1202.)
• نعمتهای الهی انسان را در برگرفته است.
• ما در همه ی عمر، از کودکی تا دم مرگ، از عطایای خداوند بهره می بریم.
• شرط ادب و معرفت آن است که آنها را یاد کنیم و به یاد دیگران آوریم تا هم خودمان حالت تشکر پیدا کنیم، هم به دیگران شکرکردن را بیاموزیم.
• یاد کردن از نعمتهای خدا، محبّت خدا را هم در دلها افزون می کند.
• وقتی خداوند، سپاس بندگانم را دید، نعمتش را برای آنان تداوم می بخشد و می افزاید. امّا کفران نعمت، سبب سلب نعمت می شود.
• هرچند از عهده شکر نعمتهای بی شمار خدا برنمی آییم، به هر قدر که بتوانیم، هم باید به یاد آنها باشیم و هم شکر کنیم.

بنده همان به که ز تقصیر خویش       عذر به درگاهِ خدای آورد

ورنه سزاوار خداوندیش          کس نتواند که به جای آورد(گلستان سعدی.)

• نیز پرداخت زکات نوعی سپاس نعمت است و مایه ی افزایش مال می گردد.
• شکر نعمت و ادای زکات را از یاد نبریم.

منبع: حکمت های کاظمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام کاظم علیه السلام)، جواد محدثی