داستانهای ائمه: امام صادق (ع): مدارا با مردم در پس گرفتن قرض

درسی که دین به ما می آموزد

ابن ابى عمير مرد ثروتمندى بود، تا پانصدهزار درهم سرمايه داشت. شيخ صدوق در علل نقل مى كند از على بن ابراهيم و او از پدرش كه ابن عمير به بزازى اشتغال داشت، از مردى ده هزار درهم طلبكار بود، پس از چندى سرمايه اش تمام شد به طورى كه فقير گرديد. شخصى كه به او بدهكار بود خانه مسكونى خود را به ده هزار درهم فروخت و پول آنرا براى ابن ابى عمير به در خانه اش آورد. در را كوبيد. ابن ابى عمير بيرون آمد پولها را به او تسليم نموده گفت اين طلب تو است. پرسيد اين مال را از كجا تهيه نمودى. به ارث به تو رسيده يا كسى بخشيده؟ گفت هيچ كدام نبوده، خانه ام را براى پرداخت قرض خود فروخته ام . ابن ابى عمير گفت حديث کرد مرا ذريح محاربى از حضرت صادق (عليه السلام) كه آنجناب فرمود:«لا يخرج الرجل عن مسقط راءسه بالدين؛ انسان به جهت دِين ترك خانه خود را نمى گويد»، اين پولها را بردار من حاجت به چنين مالى ندارم با اينكه به خدا سوگند هم اكنون به يك درهم از آن احتياج دارم لكن از اين پولها همان يك درهم را هم برنمى دارم. (1)