دعای فرشتگان در حق زائران امام حسین (ع)
۱۷ آبان ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتباب چهل و يكم- دعاء فرشتگان در حقّ زائرين قبر امام حسين عليه السّلام:
حدیث اول
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْكُوفِيُّ عَنْ خَالِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ الْكَلْبِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع
محمّد بن جعفر رزّاز كوفى از دائى خود محمّد بن الحسين بن ابى الخطّاب، از موسى بن سعدون، از عبد اللَّه بن قاسم از عمر بن ابان الكلبى، از ابان بن تغلب نقل كرده كه وى گفت:امام صادق عليه السّلام فرمودند:
أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام بوده كه جملگى ژوليده و گرفته و حزين مى باشند و تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند،
رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ وَ لَا يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ
رئيس ايشان فرشته اى است كه به او منصور گفته مى شود، هيچ زائرى به زيارت آن حضرت نمى رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش مى روند
وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا يَمْرَضُ إِلَّا عَادُوهُ
و هيچ وداع كننده اى با قبر آن حضرت وداع نكرده مگر آنكه اين فرشتگان مشايعتش مى كنند و مريض نمى شود مگر آنكه عبادتش كرده
وَ لَا يَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَيْهِ [وَ عَلَى جِنَازَتِهِ] وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ.
و نمى ميرد مگر آنكه ايشان بر جنازه اش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برايش مى كنند
حدیث دوم
وَ حَدَّثَنِي أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
پدرم و محمّد بن الحسن و على بن الحسين، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از على بن الحكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
وَكَّلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالْحُسَيْنِ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت امام حسين عليه السّلام موكّل ساخته كه همگى ژوليده و غمگين بوده
كُلَّ يَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً وَ يَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ يَقُولُونَ
و هر روز بر آن حضرت صلوات فرستاده و زائرينش را دعاء كرده و مىگويند:
يَا رَبِّ هَؤُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَيْنِ ع افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ بِهِمْ [كَذَا كَذَا].
پروردگارا، اين جماعت زائرين حسين عليه السّلام هستند با ايشان چنين و چنان نما.
حدیث سوم
حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ [غَسَّانَ] الْبَصْرِيِّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
حكيم بن داود از سلمه، از موسى بن عمر، از حسّان بصرى، از معاوية بن وهب، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
لَا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ فِيمَنْ تَدْعُو لَهُ الْمَلَائِكَةُ.
زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام را ترك مكن، آيا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه فرشتگان براى آنها دعاء مى كنند.
حدیث چهارم
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
محمّد بن حسن بن احمد بن وليد، از محمّد بن حسن صفّار، از احمد بن محمّد بن عيسى از على بن حكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
وَكَّلَ اللَّهُ تَعَالَى بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السّلام موكّل ساخته كه هر روز بر او صلوات فرستاده
كُلَّ يَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً مِنْ يَوْمَ قُتِلَ إِلَى مَا شَاءَ اللَّهُ يَعْنِي بِذَلِكَ قِيَامَ الْقَائِمِ ع وَ يَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ يَقُولُونَ
و از روزى كه آن حضرت شهيد شدند تا زمانى كه خدا مى خواهد يعنى زمان قيام قائم عليه السّلام ايشان ژوليده و غمگين مى باشند، براى زائرين حضرت دعاء كرده و مى گويند:
يَا رَبِّ هَؤُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَيْنِ ع افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ بِهِمْ.
پروردگارا، ايشان زائرين حسين عليه السّلام بوده با ايشان چنين و چنان نما.
حدیث پنجم
حَدَّثَنِي الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
حسين بن محمّد بن عامر، از احمد بن اسحاق بن سعد، از سعدان بن مسلم، از عمر بن ابان، از ابان بن تغلب، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
كَأَنِّي بِالْقَائِمِ عَلَى نَجَفِ الْكُوفَةِ وَ قَدْ لَبِسَ دِرْعَ رَسُولِ اللَّهِ ص
گويا مى بينم حضرت قائم عليه السّلام را كه بر بلندى شهر كوفه بوده و زره رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را به تن نموده،
فَيَنْتَفِضُ هُوَ بِهَا فَتَسْتَدِيرُ عَلَيْهِ فَيُغَشِّيهَا بِحَدَاجَةٍ مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ يَرْكَبُ فَرَساً أَدْهَمَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ شِمْرَاخٌ
پس زرع را به تن خود حركت داده تا بر بدن احاطه كرده و آن را بپوشاند، آن حضرت در زير هودجى از استبرق قرار داشته و بر اسبى خاكسترى كه بين دو چشمانش سفيدى مى باشد سوار مى باشند،
فَيَنْتَفِضُ بِهِ انْتِفَاضَةً لَا يَبْقَى أَهْلُ بَلَدٍ إِلَّا وَ هُمْ يَرَوْنَ أَنَّهُ مَعَهُمْ فِي بِلَادِهِمْ
پس اسب حركتى به خود داده و اهل هر شهرى مى بينند كه راكب و مركب با ايشان در شهرشان مى باشد
فَيَنْتَشِرُ رَايَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص عَمُودُهَا مِنْ عَمُودِ الْعَرْشِ وَ سَائِرُهَا مِنْ نَصْرِ اللَّهِ
و بدين ترتيب پرچم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را در تمام بلاد منتشر مى فرمايد، عمود اين پرچم از عمود عرش بوده و بر بقيه آن نقش نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ مى باشد،
لَا يَهْوَى بِهَا إِلَى شَيْءٍ أَبَداً إِلَّا هَتَكَهُ اللَّهُ فَإِذَا هَزَّهَا لَمْ يَبْقَ مُؤْمِنٌ إِلَّا صَارَ قَلْبُهُ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ
آن پرچم بر چيزى فرود نمى آيد مگر آنكه حق تعالى آن چيز را نابود مى فرمايد هنگامى كه پرچم به اهتزاز و حركت در مى آيد هيچ مؤمنى باقى نمى ماند مگر آنكه قلبش همچون آهنى سخت مى باشد،
وَ يُعْطَى الْمُؤْمِنُ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ لَا يَبْقَى مُؤْمِنٌ إِلَّا دَخَلَتْ عَلَيْهِ تِلْكَ الْفَرْحَةُ فِي قَبْرِهِ
به هر مؤمنى نيروى چهل مرد داده مى شود و نيز هيچ مؤمن مرده اى باقى نمى ماند مگر آنكه اين فرح و سرور در قبرش داخل مى شود
وَ ذَلِكَ حِينَ يَتَزَاوَرُونَ فِي قُبُورِهِمْ وَ يَتَبَاشَرُونَ بِقِيَامِ الْقَائِمِ
و اين در وقتى است كه اهل قبور يك ديگر را در قبرها زيارت مى كنند و به آنها بشارت به قيام قائم داده مى شود،
فَيَسْخَطُ عَلَيْهِ ثَلَاثَةَ عَشَرَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ مَلَكاً
سيزده ميليون و سيصد و سيزده فرشته بدنبال آن حضرت بانگ برآورند.
قُلْتُ كُلُّ هَؤُلَاءِ الْمَلَائِكَةُ قَالَ نَعَمْ
راوى عرض مى كند: تمام اين جمعيت فرشتگانند؟ حضرت مى فرمايند: بلى، آنها عبارتند از:
الَّذِينَ كَانُوا مَعَ نُوحٍ فِي السَّفِينَةِ
الف: فرشتگانى كه با حضرت نوح عليه السّلام در سفينه بودند.
وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ إِبْرَاهِيمَ حِينَ أُلْقِيَ فِي النَّارِ
ب: فرشتگانى كه با حضرت إبراهيم عليه السّلام بودند وقتى آن حضرت را در آتش انداختند.
وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ مُوسَى حِينَ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ
ج: فرشتگانى كه با حضرت موسى عليه السّلام بودند زمانى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافت.
وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ عِيسَى حِينَ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ
د: فرشتگانى كه با حضرت عيسى عليه السّلام بودند وقتى كه حقتعالى او را از زمين به آسمان برد.
وَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ مَعَ النَّبِيِّ ص مُسَوِّمِينَ- وَ أَلْفٌ مُرْدِفِينَ
ه: چهار هزار فرشته مسوّمين (نشانه گذارنده) و هزار فرشته مردفين (بعضى تابع برخى ديگر مى باشند).
وَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَ عَشَرَةَ مَلَائِكَةً بَدْرِيِّينِ
و: سيصد و سيزده فرشته كه در جنگ بدر حاضر گشتند.
وَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ هَبَطُوا- يُرِيدُونَ الْقِتَالَ مَعَ الْحُسَيْنِ ع
ز: چهار هزار فرشته كه از آسمان به قصد قتال در ركاب همايون حضرت امام حسين عليه السّلام از آسمان نازل شده
فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُمْ فِي الْقِتَالِ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ- يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
پس به آنها اذن قتال داده نشد پس كنار قبر آن حضرت با هيئتى ژوليده و حالى حزين و غمگين باقى مانده و از آن روز تا قيامت براى حضرت گريان مى باشند،
وَ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ
رئيس ايشان فرشته اى است كه به آن منصور گفته مى شود، زائرى نيست كه به زيارت آن حضرت رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش رفته
وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا يَمْرَضُ مَرِيضٌ إِلَّا عَادُوهُ
و آن جناب را وداع نمى كند مگر آنكه آنها به مشايعتش رفته و بيمار نشده مگر آنكه ايشان عيادتش مى نمايند
وَ لَا يَمُوتُ مَيِّتٌ إِلَّا صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ
و ميّتى از دنيا نرفته مگر آنكه بر جنازه اش نماز خوانده و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى كنند
وَ كُلُّ هَؤُلَاءِ فِي الْأَرْضِ يَنْتَظِرُونَ قِيَامَ الْقَائِمِ ع إِلَى وَقْتِ خُرُوجِهِ عَلَيْهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ السَّلَامُ.
و تمام اين فرشتگان در زمين منتظر قيام قائم عليه السّلام بوده كه در وقتش خروج فرمايد صلوات اللَّه عليه.
باب چهل و دوّم- فضيلت و اجر نماز فرشتگان براى زائرين قبر حضرت امام حسين عليه السّلام
حدیث اول
حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي الْمَعْزَاءِ عَنْ عَنْبَسَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ
حسن بن عبد اللَّه بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از ابى المغرا، از عنبسه، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده وى گفت:شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه مىفرمودند:
وَكَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يَعْبُدُونَ اللَّهَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ مِنْ صَلَاةِ الْآدَمِيِّينَ
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام موكّل ساخته كه او را نزد قبر عبادت كنند، يك نماز از يك نفر آنها معادل با هزار نماز آدميان مى باشد
يَكُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ عَلَى قَاتِلِهِ (لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ)[1] أَبَدَ الْآبِدِينَ
و ثواب نمازشان براى زوار قبر حضرت امام حسين عليه السّلام و وزر و وبال براى قاتل آن حضرت كه لعنت خدا و ملائكه و مردم اجمعين بر او باد محسوب مى گردد.
حدیث دوم
حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
پدرم رحمة اللَّه عليه، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از سيف بن عميره، از بكر بن محمّد ازدى، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه حضرت فرمودند:
وَكَّلَ اللَّهُ تَعَالَى بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام موكل ساخته كه جملگى ژوليده و غمگين بوده و تا روز قيامت بر آن جناب گريه مى كنند،
يُصَلُّونَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ مِنْ صَلَاةِ الْآدَمِيِّينَ
نزد قبر نماز مىخوانند و يك نماز از يك نفر آنها معادل هزار نماز آدميان بوده،
يَكُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ وَ أَجْرُ ذَلِكَ لِمَنْ زَارَ قَبْرَهُ ع.
ثواب نماز ايشان و اجر آن براى زوّار قبر آن حضرت عليه السّلام محسوب مى گردد
