زیارت جامع ائمه (ع) (کامل الزیارات)

حَدَّثَنِي أَبِي ره وَ جَمَاعَةُ مَشَايِخِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْعَطَّارِ وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ مَتٍّ الْجَوْهَرِيُّ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ إِسْحَاقَ ابْنِ أَخِي شُعَيْبٍ الْعَقَرْقُوفِيِّ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: 

پدرم رحمة اللَّه عليه و جماعتى از مشايخ و اساتيدم از محمّد بن يحيى العطّار و محمّد بن الحسين بن متّ الجوهرى جميعا، از محمّد بن احمد بن يحيى بن عمران، از على بن حسّان از عروة بن اسحق (پسر برادر شعيب عقرقوفى) از كسى كه ذكرش نموده، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:

تَقُولُ إِذَا أَتَيْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ يُجْزِيكَ عِنْدَ قَبْرِ كُلِّ إِمَامٍ ع

هر گاه به زيارت قبر حسين بن على عليهما السّلام رفتى اين زيارت را بخوان، البته در زيارت قبر هر امامى مى ‏توان آن را خواند:

السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ وَ السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ 

درود از خدا بر تو، درود بر محمّد بن عبد اللَّه 

أَمِينِ اللَّهِ عَلَى وَحْيِهِ وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتِقْبِلَ 

كه امين خدا بر وحى او و وسيله حتمى امر او است خاتم انبياء گذشته و گشاينده سرفصل اوصياء آينده مى‏ باشد،

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ 

 خدايا درود فرست بر محمّد كه بنده و رسولت هست او را با علم خودت نجيب 

وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ وَ كُتُبِكَ

و راهنماى هر كسى كه بخواهى قرار دادى، دليل و نشان بر كسى قرارش دادى كه با پيام‏ها و كتابهايت او را برانگيختى، 

وَ دَيَّانَ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ 

او را سياستمدار دين و حكم ‏كننده به عدلت نمودى، فيصله دهنده منازعات بين مخلوقات مى‏ باشد، 

وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ-

او را مسلّط بر تمام امور نمودى درود و رحمت و بركات خدا بر او باد.

 وَ تَقُولُ فِي زِيَارَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

و در زيارت امير المؤمنين عليه السّلام بگو:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَبْدِكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ

خدايا رحمتت را بر امير المؤمنين كه بنده و برادر رسولت هست بفرست ... 

إِلَى آخِرِهِ

سپس بقيه زيارت را بهمان نحوى كه ذكر شد بخوان.

وَ فِي زِيَارَةِ فَاطِمَةَ ع أَمَتِكَ وَبِنْتِ رَسُولِكَ إِلَى آخِرِهِ وَ فِي زِيَارَةِ

و اگر حضرت فاطمه عليها السّلام را زيارت مى‏ كنى در زيارت آن حضرت نيز همان فقرات مذكور را بخوان منتهى بجاى «عبدك و رسولك» بگو: 

اللهم صلی علی فَاطِمَةَ ع أَمَتِكَ وَبِنْتِ رَسُولِكَ

سَائِرِ الْأَئِمَّةِ أَبْنَاءِ رَسُولِكَ عَلَى مَا قُلْتَ فِي النَّبِيِّ أَوَّلَ مَرَّةٍ حَتَّى تَنْتَهِيَ إِلَى صَاحِبِكَ

و در زيارت سائر ائمه عليهم السّلام بجاى «رسولك» كه در زيارت پيامبر اكرم مى‏گفتى و به جاى «اخى رسولك» كه در زيارت امير المؤمنين و عوض «بنت رسولك» كه در زيارت حضرت فاطمه عليها السّلام مى ‏آوردى بگو: ابناء رسولك.

مترجم گويد:

يعنى در زيارت هر يك از ائمه عليهم السّلام عين همان زيارت پيغمبر اكرم را بخوان منتهى بجاى: اللّهم صل على محمّد، بگو اللهم صلّ على ... نام امام مورد زيارت را بگو و بعد بجاى عبدك و رسولك بگو عبدك و ابن رسولك، پس در زيارت يك يك ائمه عليهم السّلام بهمين كيفيت زيارت كن تا در آخر منتهى شوى به وجود حضرت صاحب العصر عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف و آن حضرت را نيز بهمين كيفيت زيارت كن و پس از اتمام زيارت جامعه به كيفيتى كه ذكر شد بگو:

ثُمَّ تَقُولُ

سپس بگو

 أَشْهَدُ أَنَّكُمْ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ بَابُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى 

شهادت مى‏ دهم كه شما كلمه و نمونه تقوى و باب هدايت و ريسمان محكم خدا 

وَ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ عَلَى مَنْ فِيهَا وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى 

و حجّت بالغه او بر آنچه روى و زير زمين قرار گرفته مى‏ باشيد، 

وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ مِنْ طِينَةٍ وَاحِدَةٍ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُكُمْ أَنِّي لَكُمْ تَبَعٌ بِذَاتِ نَفْسِي وَ شَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيمِ عَمَلِي 

و خدا و شما را شاهد مى‏ گيرم كه به ذات خود و در عمل به شرايع دين و فرجام كار پيرو و تابع‏ شما هستم، 

اللَّهُمَّ فَأَتْمِمْ لِي ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

خدايا بواسطه رحمتت برايم آن را حاصل گردان اى مهربان‏تر از هر مهربانى، 

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ مَا أُمِرْتَ بِهِ 

درود بر تو اى ابا عبد اللَّه، شهادت مى ‏دهم كه تو آنچه را كه مأمور بوده از طرف خدا تبليغش كردى

وَ قُمْتَ بِحَقِّهِ غَيْرَ وَاهِنٍ وَ لَا مُوهِنٍ فَجَزَاكَ اللَّهُ مِنْ صِدِّيقٍ خَيْراً عَنْ رَعِيَّتِكَ 

 و حقّش را اقامه كردى بدون اينكه خسته شده يا اظهار خستگى نمائى، پس خدا از طرف رعيّتت جزاء خير به تو دهد، 

أَشْهَدُ أَنَّ الْجِهَادَ مَعَكَ جِهَادٌ وَ أَنَّ الْحَقَّ مَعَكَ وَ لَكَ وَ أَنْتَ مَعْدِنُهُ 

شهادت مى‏ دهم كه جهاد در معيّت شما جهادى است كه عظيم و حق با تو و براى تو است و تو معدن و مركز آن هستى، 

وَ مِيرَاثَ النُّبُوَّةِ عِنْدَكَ وَ عِنْدَ أَهْلِ بَيْتِكَ 

و شهادت مى ‏دهم كه ميراث نبوّت نزد تو و نزد اهل بيت تو است، 

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ 

شهادت مى ‏دهم كه تو نماز را به‏ پاداشتى و زكات را اداء كرده و به معروف امر و از منكر نهى كرده ‏اى، 

وَ دَعَوْتَ‏ (إِلى‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ)^[1] وَ عَبَدْتَ رَبَّكَ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ

و با حكمت و پند دادن نيكو، مردم را به راه پروردگارت دعوت نموده ‏اى، و پروردگارت را پرستيدى تا وقتى كه مرگ تو را دريافت

ثُمَّ تَقُولُ

سپس بگو:

السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُسَوِّمِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُنْزَلِينَ 

درود بر فرشتگان معيّن و مشخّص حق تعالى، درود بر فرشتگانى كه بر زمين نازل شدند 

السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُرْدِفِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الَّذِينَ هُمْ فِي هَذَا الْحَرَمِ بِإِذْنِ اللَّهِ مُقِيمُونَ

درود بر ملائكه و فرشتگان خدا كه رديف هم قرار دارند، درود بر فرشتگان خدا كه در اين حرم به اذن خدا اقامت كرده ‏اند.

ثُمَّ تَقُولُ

سپس بگو:

 اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذَيْنِ بَدَّلَا نِعْمَتَكَ وَ خَالَفَا كِتَابَكَ وَ جَحَدَا آيَاتِكَ وَ اتَّهَمَا رَسُولَكَ 

خدايا لعنت كن آن دو نفرى را كه نعمتت را تبديل و با كتابت مخالفت و آياتت را انكار نموده و رسولت را متّهم ساختند، 

احْشُ قُبُورَهُمَا وَ أَجْوَافَهُمَا نَاراً وَ أَعِدَّ لَهُمَا عَذَاباً أَلِيماً وَ احْشُرْهُمَا وَ أَشْيَاعَهُمَا وَ أَتْبَاعَهُمَا إِلَى جَهَنَّمَ زُرْقاً

خدايا گور ايشان و باطنشان را از آتش پر نما و آماده كن براى ايشان عذابى دردناك و ايشان و دوستان و پيروانشان را در دوزخ 

وَ احْشُرْهُمَا وَ أَشْيَاعَهُمَا وَ أَتْبَاعَهُمَا (يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا

محشور نما و ايشان و دوستان و پيروانشان را روز قيامت كور و كر و لال محشور كن.

مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً)^[2]

مسكنشان را دوزخ قرار بده دوزخى كه هر گاه آتشش خاموش شود باز آن را شديدتر سوزان و شعله‏ور مى‏نمائى، 

اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّكَ 

خدايا اين زيارت را آخرين عهد و زيارت من نسبت به قبر پسر پيغمبرت قرار مده، 

وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ 

خدايا او را مقامى محمود و شايسته عنايت بفرما كه به واسطه ‏اش دينت را يارى كرده 

وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّكَ فَإِنَّكَ وَعَدْتَهُ ذَلِكَ وَ أَنْتَ الرَّبُّ الَّذِي‏ (لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ)^[3]

و به توسطش دشمنانت را نابود نمائى چه آنكه خودت اين وعده را داده ‏اى و تو خدائى هستى كه خلف وعده نمى ‏نمائى.

وَ كَذَلِكَ تَقُولُ عِنْدَ قُبُورِ كُلِّ الْأَئِمَّةِ ع

و در زيارت قبور هر يك از ائمه عليهم السّلام همين زيارت نامه را مى ‏توانى بخوانى.

وَ تَقُولُ عِنْدَ كُلِّ إِمَامٍ زُرْتَهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى

و به زيارت هر يك از ائمه عليهم السّلام كه رفته باشى بخوان:

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ 

درود بر تو اى ولىّ خدا، درود بر تو اى حجّت خدا، درود بر تو اى نور خدا در تاريكى‏ هاى زمين، 

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَارِثَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ وَ سُلَالَةَ الْوَصِيِّينَ وَ الشَّهِيدَ يَوْمَ الدِّينِ

درود بر تو اى امام اهل ايمان و وارث علم انبياء و فرزند اوصياء و شهيد و حاضر روز قيامت،

أَشْهَدُ أَنَّكَ وَ آبَاءَكَ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِكَ وَ أَبْنَاءَكَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِكَ مَوَالِيَّ وَ أَوْلِيَائِي وَ أَئِمَّتِي 

 شهادت مى‏ دهم كه تو و پدرانت كه پيش از تو بوده و فرزندانت كه بعد از تو هستند سروران و اولياء و پيشوايان من هستند، 

وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَصْفِيَاءُ اللَّهِ وَ خَزَنَتُهُ وَ حُجَّتُهُ الْبَالِغَةُ انْتَجَبَكُمْ بِعِلْمِهِ أَنْصَاراً لِدِينِهِ 

شهادت مى‏ دهم كه شما برگزيدگان خدا و نگهبانان او و حجت‏ هاى بالغه او بوده كه با علمش شما را ياوران دين خودش قرار داد،

وَ قُوَّاماً بِأَمْرِهِ وَ خُزَّاناً لِعِلْمِهِ وَ حَفَظَةً لِسِرِّهِ وَ تَرَاجِمَةً لِوَحْيِهِ 

به امر او قائم هستيد و نگهبانان علم او مى‏باشيد و حافظ اسرارش بوده و بازگوكننده وحى او 

وَ مَعْدِناً لِكَلِمَاتِهِ وَ أَرْكَاناً لِتَوْحِيدِهِ وَ شُهُوداً عَلَى عِبَادِهِ 

و معدن و مركز كلمات و اركان و ستون‏هاى توحيدش و شاهدها بر بندگانش مى ‏باشيد، 

وَ اسْتَوْدَعَكُمْ خَلْقَهُ وَ أَوْرَثَكُمْ كِتَابَهُ وَ خَصَّكُمْ بِكَرَائِمِ التَّنْزِيلِ وَ أَعْطَاكُمُ التَّأْوِيلَ 

خداوند مخلوقاتش را به شما سپرده و كتابش را به ميراث به شما داده، و اختصاص داد شما را به آيات كريمه و تأويل آنها را به شما اعطاء فرمود، 

وَ جَعَلَكُمْ تَابُوتَ حِكْمَتِهِ وَ مَنَاراً فِي بِلَادِهِ وَ ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ نُورِهِ 

 قرار داد شما را صندوق حكمتش و علامت هدايت در شهرهاى خودش، براى نورش مثل به شما زده، 

وَ أَجْرَى فِيكُمْ مِنْ عِلْمِهِ وَ عَصَمَكُمْ مِنَ الزَّلَلِ وَ طَهَّرَكُمْ مِنَ الدَّنَسِ

از علمش در شما جارى نموده، شما را از هر لغزشى باز داشت و از هر آلودگى پاك نمود، 

وَ أَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ وَ بِكُمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ 

رجس و پليدى را از شما بركنار داشت، بواسطه شما نعمت‏هاى خود را تحقّق داد، بواسطه شما جدائى‏ ها را به صورت اجتماع در آورد 

وَ ائْتَلَفَتِ الْكَلِمَةُ وَ لَزِمَتِ الطَّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ وَ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ 

و به توسط شما بين كلمات تأليف و جمع نمود، و به وساطت شما طاعت واجب لازم شده و مودّت و محبّت لازم تحقيق يافته، 

فَأَنْتُمْ أَوْلِيَاؤُهُ النُّجَبَاءُ وَ عِبَادُهُ الْمُكْرَمُونَ أَتَيْتُكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ 

پس شما اولياء وبرگزيدگان او و بندگان با كرمش مى ‏باشيد، اى پسر رسول خدا به زيارتت آمده ‏ام 

عَارِفاً بِحَقِّكَ مُسْتَبْصِراً بِشَأْنِكَ مُعَادِياً لِأَعْدَائِكَ مُوَالِياً لِأَوْلِيَائِكَ 

در حالى كه به حقّت عارف و به شأن و مقامت مستبصر هستم، دشمنانتان را دشمن داشته و دوستانتان را دوست مى‏ دارم، 

بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً 

پدر و مادرم فدايت باد، رحمت خدا و درودش بر تو باد، 

أَتَيْتُكَ ‏وَافِداً زَائِراً عَائِذاً مُسْتَجِيراً مِمَّا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِي 

به نزدت آمده ‏ام در حالى كه مسافر و زائرم، از جنايت‏ هائى كه بخود كرده و كوله ‏بار سنگينى كه براى خويش فراهم نموده ‏ام به تو پناه آورده ‏ام 

فَكُنْ لِي شَفِيعاً فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً وَ أَنْتَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهٌ

پس شافع من باش زيرا تو نزد خدا مقامى معلوم و مشخص دارى و تو نزد خدا وجيه و آبرومند هستى،

آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَيْكُمْ وَ أَتَوَلَّى آخِرَكُمْ بِمَا تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَكُمْ 

 به خدا و به آنچه نازل بر شما شده ايمان دارم، آخرين نفر شما را دوست دارم همان طورى كه اوّلين نفرتان را دوست مى‏ دارم 

وَ أَبْرَأُ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَكُمْ وَ كَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ اللَّاتِ وَ الْعُزَّى.

و بى‏زارى مى‏ جويم از هر برگزيده ‏اى كه غير شما باشد و به هر باطل و بيهوده و لات و عزّى كفر ورزيده و آنها را انكار دارم.

---