داستانهایی از حجاب: رضاخان مامور کشف حجاب

قبل از انقلاب اسلامى ايران ، بى حجابى و برهنگى در ايران آنچنان توسعه يافته بود که در تهران و بعضى از شهرها بين پسر و دختر تشخيص ‍ داده نمى شد، و موجب مفاسد بسيار شده بود و روز به روز بر دامنه فساد و انحراف جنسى مى افزود، رژيم منهوس پهلوى ، بى حجابى را به عنوان تمدّن و رشد فرهنگى ، عنوان مى کرد، و با انواع ترفندها از آن ترويج مى نمود، براى اينکه نسل جوان ما که در آن عصر نبودند، دورنمايى از آن عصر و وضع خاندان پهلوى را در رابطه با حجاب دريافت نمايند، دو داستان زير را بخوانيد تا بيشتر قدردان جمهورى اسلامى ايران باشيد.
در آن زمان که رضاخان سلطنت مى کرد به روشنى معلوم بود که از طرف انگليس ، به نام تمدّن ، مأمور کشف حجاب است ، لذا او خود پيشتاز اين گناه بزرگ شد، به عنوان نمونه مى نويسند:
در عيد نوروز سال 1306ﻫ . ش (برابر با 27 رمضان 1346 ه‍ ق) رضاخان همسر و دو دخترش به نام هاى شمش و اشرف را بدون حجاب به قم فرستاد، اين سه زن بى حجاب مى خواستند با همان وضع براى به اصطلاح زيارت حضرت معصومه (عليهاالسلام ) وارد حرم گردند، مردم قم و زائران اجتماع کردند و بر اثر خطابه سيدناظم واعظ احساس مسئوليت کرده و تنفّر خود را از ورود اين سه زن با سربرهنه به حرم مطهر اعلام نمودند.
در اين ميان ، عالم مجاهد حضرت آية اللّه محمد تقى بافقى که از علماى نزديک به مرجع آن عصر آيت اللّه العظمى شيخ عبدالکريم حائرى بود، از حادثه اطلاع يافت و براى سه زن نامبرده چنين پيام داد:
اگر شما مسلمان هستيد مسلمان نبايد با اين وضع در اين مکان مقدس ‍ حاضر شود، و اگر مسلمان نيستيد باز حق نداريد، (زيرا کافر نبايد وارد حرم گردد).
خانواده رضاخان به اين پيام گوش نکردند، آيت الله بافقى شخصا به حرم آمد و به آنها اخطار شديد کرد و مردم را براى جلوگيرى از ورود آنها با سر برهنه فراخواند، همين موضوع از طريق شهربانى به رضاخان گزارش ‍ شد، رضاخان شخصا با يک واحد نظامى خود را به قم رسانيد، و خانواده خود را از دست مردم نجات داد و با کمال گستاخى ، با چکمه وارد صحن مطّهر گرديد و آيت اللّه بافقى (ره ) را مورد ضرب و شتم قرار داد، سپس به دستور او، دژخيمان آن عالم ربّانى را به زمين خواباندند و شاه با عصاى ضخيم بر پشت او مى زد و او با فرياد مى گفت : اى امام زمان ! به فرياد برس .
سپس آيت اللّه بافقى را به جرم مبارزه بابى حجابى ، مدّتى زندانى کردند و بعد از آن او را به شهر رى تبعيد نمودند، او در آنجا به عبادت اشتغال داشت تا از دنيا رفت.

 منبع:

دانستنی های حجاب، ص 236