دعاهای عافیت (بلدالامین)
۰۲ دی ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتذكر جملة من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات؛ و من طلب العافية فليقل في هذه السجدة
تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ هركس از دردى كه با اوست، طلب عافيت كند، در سجده دوم از دو ركعت اوّل نماز شب بگويد:
يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا سَمِيعَ الدَّعَوَاتِ يَا مُعْطِيَ الْخَيْرَاتِ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
وَ اصْرِفْ عَنِّي مِنْ شَرِّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ أَذْهِبْ عَنِّي هَذَا الْوَجَعَ
وَ يُسَمِّيهِ بِعَيْنِهِ
[درد را نام ببرد]
فَإِنَّهُ قَدْ غَاظَنِي وَ أَحْزَنَنِي
وَ لْيُلِحَّ فِي الدُّعَاءِ فَإِنَّ الْعَافِيَةَ تُعَجِّلُ لَهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى
و در دعا اصرار ورزد، بدرستی که عافيت شتابان به او مى رسد، ان شاء اللّه تعالى.
وَ مِنْ كِتَابِ مُهَجِ الدَّعَوَاتِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ
از سعد بن عبدالله به ما رسيده است كه به سند از امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمود:
كُنْتُ جَالِساً عِنْدَ أَبِي وَ عِنْدَهُ رَجُلٌ قَدْ سَقَطَتْ إِحْدَى يَدَيْهِ مِنْ فَالِجٍ بِهِ وَ هُوَ يَطْلُبُ أَنْ يَدْعُوَ لَهُ وَ ذَكَرَ أَنَّ بِهِ حَصَاةً فَلَا يَقْدِرُ عَلَى الْبَوْلِ إِلَّا بِشِدَّةٍ فَقَالَ لَهُ أَبِي ع قُلْ بَعْدَ صَلَاةِ اللَّيْلِ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ
نزد پدرم نشسته بودم. مردى در محضر پدرم بود كه يكى از دو دستش از كار افتاده بود و از پدرم دعا مى خواست و مى گفت: كه (در مثانه يا ميزناى يا...) سنگ دارد و دفع او با سختى انجام مى شود. پدرم اين دعا را بدو آموخت. مرد گفت: دستان مباركتان را بر دستم بكشيد. آن حضرت چنين كرد و فرمود: به هنگام نماز شب - وقتى در سجده اى- اين دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ دُعَاءَ الْعَلِيلِ الذَّلِيلِ الْفَقِيرِ أَدْعُوكَ دُعَاءَ مَنْ قَدِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ
وَ قَلَّتْ حِيلَتُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ مِنَ الْخَطِيئَةِ وَ الْبَلَاءِ دُعَاءَ مَكْرُوبٍ إِنْ لَمْ تُدَارِكْهُ هَلَكَ
وَ إِنْ لَمْ تَسْتَنْقِذْهُ فَلَا حِيلَةَ لَهُ وَ لَا تُحِطْ بِي يَا سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ إِلَهِي
مَكْرَكَ وَ لَا تُثْبِتْ عَلَيَّ غَضَبَكَ وَ لَا تَضْطَرَّنِي إِلَى الْيَأْسِ مِنْ رَوْحِكَ
وَ الْقُنُوطِ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ طُولِ الصَّبْرِ عَلَى الْأَذَى
اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِي بِبَلَائِكَ وَ لَا غَنَاءَ بِي عَنْ رَحْمَتِكَ
وَ هَذَا ابْنُ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ بِهِ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ
فَإِنَّكَ جَعَلْتَهُ مَفْزَعاً لِلْخَائِفِ وَ اسْتَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا هُوَ كَائِنٌ
فَاكْشِفْ ضُرِّي وَ خَلِّصْنِي مِنْ هَذِهِ الْبَلِيَّةِ إِلَى مَا عَوَّدْتَنِي مِنْ عَافِيَتِكَ
وَ رَحْمَتِكَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
فَانْصَرَفَ الرَّجُلُ وَ جَاءَ بَعْدَ أَيَّامٍ وَ لَيْسَ بِهِ شَيْءٌ وَ يُسَمَّى دُعَاءَ الْعَافِيَةِ
مرد رفت و پس از چند روز - بى آن كه از بيمارى اثرى مانده باشد - بازگشت و نام این دعا عافیت است
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
