نماز استسقاء (بلدالامین)
۱۶ دی ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتذكر جملة من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات؛ و أما باقي النوافل،
تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ اما باقی نافله ها،
وَ صَلَاةُ الِاسْتِسْقَاءِ كَالْعِيدِ
نماز استسقاء که همانند نماز عید است
إِلَّا الْقُنُوتَ فَإِنَّهُ هُنَا بِالاسْتِغْفَارِ وَ سُؤَالِ اللَّهِ تَعَالَى تَوْفِيرَ الْمِيَاهِ وَ أَفْضَلُ الْقُنُوتِ مَا رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ ص وَ هُوَ
به جز قنوت که در آن استغفار خوانده می شود و از خداوند متعال درخواست تأمین و مهیا کردن آب انجام می گیرد امام بهتری نقنوت، قونتی است که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده و آن این است:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمَنَ الرَّحِيمَ ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَى عَبْدٍ ذَلِيلٍ خَاضِعٍ فَقِيرٍ بَائِسٍ مِسْكِينٍ مُسْتَكِينٍ
لَا يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً وَ لَا مَوْتاً وَ لَا حَيَاةً وَ لَا نُشُوراً
اللَّهُمَّ مُعْتِقَ الرِّقَابِ وَ رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ مُنْشِئَ السَّحَابِ
وَ مُنْزِلَ الْقَطْرِ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ بَعْدَ مَوْتِهَا فَالِقَ الْحَبِّ وَ النَّوَى
وَ مُخْرِجَ النَّبَاتِ وَ جَامِعَ الشَّتَاتِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً غَدَقاً مُغْدَوْدِقاً هَنِيئاً مَرِيئاً تُنْبِتُ بِهِ الزَّرْعَ
وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ يُحْيِي بِهِ مِمَّا خَلَقْتَ أَنْعاماً وَ أَناسِيَّ كَثِيراً
اللَّهُمَّ اسْقِ عِبَادَكَ وَ بَهَائِمَكَ وَ انْشُرْ رَحْمَتَكَ وَ أَحْيِ بِلَادَكَ الْمَيْتَةَ
وَ يَدْعُو بَعْدَ الصَّلَاةِ بِدُعَاءِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع عِنْدَ الِاسْتِسْقَاءِ
و بخوان بعد از نماز، دعای امام سجاد علیه السلام را هنگام درخواست باران پس از قحطی و خشکسالی
و هو مذكور في أدعية الصحيفة و هذه الصلاة سنة مؤكدة فيأمر الناس خطيب الجمعة بالتوبة و الخروج من المظالم و صوم ثلاثة آخرها الإثنين أو الجمعة مصحرين إلا بمكة بذوي الزهد و الصلاح و الشيوخ و الأطفال و البهائم و العجائز لا الشواب و الفساق و الكفار و لو أهل الذمة و التفرقة بين الأطفال و الأمهات و الخروج بسكينة خاشعا مبتذلا متنظفا لا متطيبا جماعة فإذا سلم حول رداءه و استقبل الناس مكبرا فيمينه مسبحا فيساره مهللا فتلقاهم حامدا مائة مائة و يتابعونه في الأذكار خاصة ثم يصعد المنبر و يجلس بعد التسليم و يأتي بخطبتين و يبدلهما من لا يحسن بالذكر و تصح من المسافر و في كل وقت و من الرجل وحده و لو في بيته و يستسقى بالدعاء بلا صلاة
و این دعا در دعاهای صحیفه سجادیه ذکر شده است و این نماز سنت تاکید شده است. پس خطیب نماز جمعه مردم را به توبه امر می کند و از ظلم و دادخواهی خارج شدن و سه روز را روزه بگیرند که آخر آن دوشنبه یا جمعه باشد، آفتابی سوزاننده تر از آفتاب مکه نیست که گیاهان آن خشک هستند، مردم با تقوا و صلاح و عادل و افراد مسن و کودکان و چهارپایان و افراد عاجز را با خود ببرند اما جوانان، افراد فاسق و کفار جزو جمهشان نباشند و بین کودکان و مادران جدایی بیندازند و به آرامی در نهایت وقار آرامش و خشوع و حالت نیاز و انتخاب جایی تمیز برای نماز، پس از سلام نماز، امام جماعت، ردای خود را دگرگون کند و مردم به قبله رو کنند و صد بار تکبیر را به سمت راست، و صد بار تسبیح را به سمت چپ و صد بار حمد و شکر خدا بگوید و در اذکار همراه با هم باشند (مردم با امام جماعت) سپس از منبر بالا رود و بعد از سلام می نشیند و دو خطبه می خواند و آنها را تبدیل می کند به ذکر و نماز مسافر صحیح شمرده می شود و در هر وقت و از مردی که تنها است و یا در خانه خودش است و طلب آب می کند به دعا بدون خواندن نماز
وَ صَلَاةُ الْعِيدِ رَكْعَتَانِ كَالصُّبْحِ بِخَمْسِ تَكْبِيرَاتٍ فِي الْأُولَى وَ أَرْبَعٍ فِي الثَّانِيَةِ بِتِسْعِ قنتات [قُنُوتَاتٍ] غَيْرِ الْمُعْتَادِ وَ تَفْصِيلُ ذَلِكَ أَنَّهُ بَعْدَ تَكْبِيرَةِ الِافْتِتَاحِ يَقْرَأُ الْحَمْدَ[1] وَ الْأَعْلَى[2] ثُمَّ يَرْفَعُ يَدَهُ بِالتَّكْبِيرِ وَ يَقُولُ
و نماز عید دو رکعت است مانند نماز صبح، به پنج تکبیر در رکعت اول و چهار تکبیر در رکعت دوم به نُه تا قنوت و بعد از تکبیر ابتدای نماز، سوره حمد و اعلی خوانده می شود سپس دستها را بالا برده و تکبیر می گوید. سپس می گوید:
اللَّهُمَّ أَهْلَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ
وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَهْلَ التَّقْوَى وَ الْمَغْفِرَةِ
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ذُخْراً وَ مَزِيداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي كُلِّ خَيْرٍ أَدْخَلْتَ فِيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
وَ أَنْ تُخْرِجَنِي مِنْ كُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا سَأَلَكَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
ثُمَّ يُكَبِّرُ ثَالِثَةً وَ رَابِعَةً وَ خَامِسَةً وَ سَادِسَةً مِثْلَ ذَلِكَ يَفْصِلُ بَيْنَ كُلِّ تَكْبِيرَتَيْنِ بِالدُّعَاءِ الْمَذْكُورِ ثُمَّ يُكَبِّرُ السَّابِعَةَ وَ يَرْكَعُ ثُمَّ يُصَلِّي الرَّكْعَةَ الثَّانِيَةَ فَيَقْرَأُ الْحَمْدَ وَ الشَّمْسَ[3]
سپس تکبیر سوم و چهارم و پنجم و ششم به همین صورت، بین هر دو تکبیر فاصله کوتاه و این دعا خوانده می شود، سپس در رکعت دوم، سوره حمد و شمس خوانده شود،
ثُمَّ يُكَبِّرُ وَ يَدْعُو بِالدُّعَاءِ الْمَذْكُورِ ثُمَّ يُكَبِّرُ ثَانِيَةً وَ ثَالِثَةً وَ رَابِعَةً مِثْلَ ذَلِكَ فَإِذَا فَرَغَ مِنَ الدُّعَاءِ كَبَّرَ الْخَامِسَةَ وَ رَكَعَ بَعْدَهَا
سپس تکبیر بگوید و دعای ذکر شده را بخوانید سپس تکبیر گفته و می خوان به دعای مذکور سپس تکبیر گوید و رکعت دوم و سوم و چهارم را نیز به همین صورت بخوانید، پس از تمام شدن دعا، تکبیر پنجم را گفته و سپس به رکوع می رود.
فَيَحْصُلُ فِي الرَّكْعَتَيْنِ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ تَكْبِيرَةً سَبْعٌ فِي الْأُولَى وَ خَمْسٌ فِي الثَّانِيَةِ مِنْهَا تَكْبِيرَةُ الِافْتِتَاحِ فِي الْأُولَى وَ تَكْبِيرَةُ الرُّكُوعِ فِي الرَّكْعَتَيْنِ فَإِذَا سَلَّمَ سَبَّحَ تَسْبِيحَ الزَّهْرَاءِ ع ثُمَّ قَالَ
حاصل تکبیرها در این دو رکعت دوازده تکبیر شد پ، هفت تکبیر در رکعت اول و پنج تکبیر در رکعت دوم از جمله آنهاست تکبیر افتتاحی در اول مسافرت و تکبیر کوع در دو رکعتی ها پس سلام دهد و تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها را بخواند، سپس بگوید:
اللَّهُمَّ إِنِّي تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ إِمَامِي
إلى آخره و سيأتي ذكره إن شاء الله تعالى و يأتي بخطبتين بعدها و لا تجب هذه الصلاة إلا مع وجود شروطها و هي مذكورة في كتب الفقه
تا آخرش و این دعا ذکر خواهد شد ان شاء الله تعالی و بعد از آنها دو خطبه خوانده می شود در حالیکه برای این نماز واجب نیست جز موارد وجود شرط و آن در کتاب فقیه ذکر شده است.
[1]) سوره الفاتحه(حمد) [2]) سوره الاعلی [3]) سوره الشمس
[1]) سوره الفاتحه(حمد) [2]) سوره الاعلی [3]) سوره الشمس