شرایط روزه صحیح
۱۱ بهمن ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتدر روايات آمده است: «غيبت، دروغ، نگاه (حرام) پى درپى، دشنام دادن و ظلم - كم باشد يا زياد -، باعث باطل شدن روزه مى شود، و روزه، فقط خوددارى از خوردنى و آشاميدنى نيست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان، فرج و شكمت نيز بايد روزه بگيرند. دست و پايت را نگهدار و بسيار سكوت كن مگر از خير. و با نوكرت رفق و مدارا نما. هنگام روزه بايد گوش و چشم تو نيز از حرام و زشتى روزه بگيرد. از جدال و آزار رساندن به نوكر خوددارى كن و وقار روزه را داشته باش و روزى كه روزه اى با روزى كه روزه نيستى بايد با هم فرق داشته باشند.» رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند: «آسان ترين چيزى كه خداوند در روزه بر روزه دار واجب نموده، خوددارى از خوردنى و آشاميدنى است.» فقها به صحت روزه بعضى از آنها فتوا داده اند. جمع بين روايات بالا با روايتى كه از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم وارد شده و سخن فقها به اين است كه بگوييم منظور از صحت در احاديث فوق اين است كه چنين روزهاى مورد قبول خداوند است و منظور از صحت در كلام فقها اين است كه چنين روزهاى قضاى آن را ساقط مى كند.
خلاصه اين كه روزه صحيح و كاملى كه خدا براى كامل نمودن روزه دار مقرر فرموده است، قطعا روزه اى است كه شامل خوددارى اعضاى بدن از گناه مى باشد، و روزه كاملتر اين است كه علاوه بر آن، قلب را از ياد غير خدا باز داشته و از هر چه غير اوست روزه بگيرد. و هنگامى كه انسان ماهيت روزه، درجات و فلسفه تشريع آن را فهميد، ناچار بايد از هر گناه و حرامى، بخاطر قبول روزه اش خوددارى كند.
و الا مسئول بوده و بخاطر اينكه اعضاى بدنش روزه نگرفته اند، مجازات مى شود، و ساقط شدن قضاى روزه به اين معنا نيست كه انسان را در روز قيامت از مجازات نجات دهد.