روزه گرفتن در روز اول شعبان (اقبال الاعمال)
۳۱ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل شهر شعبان بالمنقول و فضل صوم أول يوم منه بالرواية عن الرسول ص
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل پنجم، فضيلت ماه شعبان از ديدگاه نقل و فضيلت روزهى اولين روز به نقل از پیامبر (ص):
رَوَيْنَا ذَلِكَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِ مِنْ كِتَابِ أَمَالِيهِ وَ كِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِيِّ ص بِصَرِيحٍ الْمَقَالِ
«ابو جعفر ابن بابويه» -رضوان اللّه عليه-در كتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» با صراحت به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آورده است:
فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ قَدْ تَذَاكَرَ أَصْحَابُهُ عِنْدَهُ فَضَائِلَ شَعْبَانَ فَقَالَ شَهْرٌ شَرِيفٌ وَ هُوَ شَهْرِي وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ تُعَظِّمُهُ وَ تَعْرِفُ حَقَّهُ
اصحاب در محضر رسول خدا -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-سخن از فضايل شعبان كردند. آن حضرت فرمود: شعبان، ماه شريفى است و اين ماه، ماه من است و حاملان عرش آن را بزرگ داشته و حق آن را مىشناسند
وَ هُوَ شَهْرٌ يُزَادُ فِيهِ أَرْزَاقُ الْعِبَادِ لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ تُزَيَّنُ فِيهِ الْجِنَانُ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ شَعْبَانَ لِأَنَّهُ يَتَشَعَّبُ فِيهِ أَرْزَاقُ الْمُؤْمِنِينَ
و اين ماه، ماهى است كه روزىهاى مردم براى ماه رمضان، در آن افزوده گرديده و بهشتها در آن آراسته مىگردد و علت اينكه اين ماه، «شعبان» ناميده شده، آن است كه روزى مؤمنان در آن پخش مىگردد
وَ هُوَ شَهْرُ الْعَمَلِ فِيهِ يُضَاعَفُ الْحَسَنَةُ بِسَبْعِينَ وَ السَّيِّئَةُ مَحْطُوطَةٌ وَ الذَّنْبُ مَغْفُورٌ وَ الْحَسَنَةُ مَقْبُولَةٌ وَ الْجَبَّارُ جَلَّ جَلَالُهُ يُبَاهِي بِهِ لِعِبَادِهِ
و اين ماه، ماهى است كه عمل نيك در آن هفتاد برابر مىگردد و بدىهاى انسان در آن مىريزد و گناهان آمرزيده مىگردد و اعمال نيك مورد پذيرش قرار مىگيرد و خداوند جبّار-جلّ جلاله-به بندگانش مباهات مىكند
وَ يَنْظُرُ إِلَى صُوَّامِهِ وَ قُوَّامِهِ فَيُبَاهِي بِهِمْ حَمَلَةَ الْعَرْشِ فَقَامَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع فَقَالَ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ
و با نظر [رحمت]به روزهداران و شبزندهداران شعبان مىنگرد و به وجود آنها براى حاملان عرش مباهات مىكند. در اين زمان علىّ بن ابى طالب-عليه السّلام-برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا،
صِفْ لَنَا شَيْئاً مِنْ فَضَائِلِهِ لِنَزْدَادَ رَغْبَةً فِي صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ لِنَجْتَهِدَ لِلْجَلِيلِ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ
بخشى از فضايل اين ماه را براى ما بازگو، تا به روزهدارى و شبخيزى در آن راغب و علاقمند گرديم و در عبادت خداوند بزرگ-عزّ و جلّ-در آن بكوشيم.
فَقَالَ ص مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ عَزَّ وَ جَلَّ سَبْعِينَ حَسَنَةً الْحَسَنَةُ تَعْدِلُ عِبَادَةَ سَنَة
رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: هركس روز اول شعبان را روزه بدارد، خداوند-عزّ و جلّ- هفتاد عمل نيك براى او مىنويسد كه هريك از آنها با عبادت يك سال برابرى مىكند.
فيما نذكره من فضل صوم يوم من شعبان من غير تعيين لأوله و ذكر فضله
فصل ششم، فضيلت يك روز روزهى غير معين از ماه شعبان
رَوَيْنَا ذَلِكَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى ابْنِ بَابَوَيْهِ مِنْ كِتَابِ أَمَالِيهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِيِّ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ
«ابن بابويه» در كتاب «امالى» نقل كرده است كه امام صادق-عليه السّلام-فرمود:
صِيَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُكْثِرُ الصِّيَامَ فِي شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ مَعِيشَتِهِ
روزهى ماه شعبان، اندوختهى بنده براى روز قيامت است و هر بندهاى در ماه شعبان روزه بسيار بگيرد، خداوند امر روزى او را سامان داده
وَ كَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لِمَنْ يَصُومُ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّة
و از گزند دشمنان كفايت مىكند و كمترين پاداش كسى كه يك روز از ماه شعبان را روزه بدارد، اين است كه بهشت بر او واجب مىگردد.[1]
[1]) امالى صدوق، ص 11