دعای سبحان الذی یعلم ما یلج فی الارض و ما یخرج منها
۰۵ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثالث و الثلاثون في ما نذكره مما يختص بالليلة التاسعة و العشرين من شهر رمضان، فصل فيما يختص باليوم التاسع و العشرين من دعاء غير متكرر، دعاء اليوم التاسع و العشرين من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و سوم- اعمال و دعاهای مخصوص شب بیست و نهم ماه رمضان، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و نهم رمضان، (اولین) دعاى مخصوص این روز:
سُبْحَانَ الَّذِي (يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها)[1]
منزّه باد خدايى كه از هرچه در زمين فرومىرود و يا از آن بيرون مىآيد و نيز از هرچه از آسمان فرومىآيد و يا به آن صعود مىكند، آگاه است
وَ لَا يَشْغَلُهُ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها عَمَّا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها
و آنچه از آسمان فرومىآيد و يا به آن صعود مىكند او را از آنچه در زمين فرو مىرود يا از آن بيرون مىآيد، به خود مشغول نمىكند
وَ لَا يَشْغَلُهُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها عَمَّا يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها
و نيز آنچه در زمين فرومىرود و يا از آن بيرون مىآيد او را از آنچه از آسمان فرومىآيد و يا به آن صعود مىكند، به خود سرگرم نمىكند
وَ لَا يَشْغَلُهُ عِلْمُ شَيْءٍ عَنْ عِلْمِ شَيْءٍ وَ لَا يَشْغَلُهُ خَلْقُ شَيْءٍ عَنْ خَلْقِ شَيْءٍ
و دانستن هيچچيز او را از آگاهى هيچچيز ديگر بازنمىدارد و آفرينش هيچچيز او را از آفرينش هيچچيز ديگر
وَ لَا حِفْظُ شَيْءٍ عَنْ حِفْظِ شَيْءٍ وَ لَا يُسَاوِيهِ شَيْءٌ وَ لَا يَعْدِلُهُ شَيْءٌ (لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ)[2]
و نگاهدارى از هيچ او را از حفظ هيچچيز ديگر، به خود مشغول نمىكند و هيچچيز با او يكسان نيست و هيچچيز با او برابرى نمىكند [و هيچچيز او را به خود مشغول نمىكند]و هيچ چيز همانند او نيست و او شنوا و بينا است.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ كُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاكا خداى پديدآورندهى انسانها، پاكا خداى صورتنگار، پاكا خداى آفرينندهى تمام جفتها، پاكا خداى آفرينندهى تاريكىها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ كُلِّ شَيْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى
پاكا خداى شكافندهى دانه و هسته، پاكا خداى آفرينندهى همهى اشيا، پاكا خداى آفرينندهى موجوداتى كه ديده مىشوند و يا نمىشوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[3]
منزّه باد خدا به اندازهى نوشتن كلمات او [و به وزن عرش]، پاكا خدا، پروردگار جهانيان.
ثَلَاثا
سه بار