از حرف تا عمل (کلیپ)

یتیمان مدینه خانه علی (علیه السلام) را خوب می شناختند و خبر از مهربانی اهل این خانه داشتند. کسی دست خالی از در این خانه بازنمی گشت. سوره انسان را خداوند در شأن ایشان نازل فرمود:

 إِنَّ الْأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً . عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجيراً . يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطيراً . وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً . إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً . إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَريراً . فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً . وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَريراً .

به يقين ابرار (و نيكان) از جامى مى‏ نوشند كه با عطر خوشى آميخته است، . از چشمه‏اى كه بندگان خاص خدا از آن مى ‏نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جارى مى‏ سازند!. آنها به نذر خود وفا مى‏ كنند، و از روزى كه شرّ و عذابش گسترده است مى ‏ترسند، . و غذاى (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسكين» و «يتيم» و «اسير» مى‏ دهند!  (و مى‏ گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مى‏ كنيم، و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهيم! . ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزى كه عبوس و سخت است! (بخاطر اين عقيده و عمل) خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه مى‏ دارد و آنها را مى ‏پذيرد در حالى كه غرق شادى و سرورند! و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى حرير بهشتى را به آنها پاداش مى‏دهد! 

اکنون سوال این است که ما که ادعای پیروی از اهل البیت علیهم السلام را داریم با نیازمندان چگونه برخورد می کنیم.

 در این کلیپ خواهید دید مردم چگونه با تغییر لباس یک کودک 6 ساله رفتارشان با او تغییر می کند. چرا وقتی لباس فقیران را به تن می کند او را از خود می رانند؟

خوب است این کلیپ را همه ببینیم و از خود بپرسیم ما شیعیان که خود را دوستدار و پیرو اهل بیت می دانیم در چنین موقعیتی چگونه رفتار می کنیم؟

آیا رفتارمان شباهتی به رفتار پیشوایانمان دارد؟ یا خیر؟

        خودمان در مورد خودمان قضاوت کنیم

نماهنگ از حرف تا عمل