حکمت 53 نهج البلاغه: سخاوت واقعى

ترجمه محمد دشتی

وَ قَالَ (علیه السلام): السَّخَاءُ مَا كَانَ ابْتِدَاءً، [فَإِذَا] فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ، فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ.

شناخت جايگاه سخاوت و ايثارگرى (اخلاقى، اقتصادى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: سخاوت آن است كه تو آغاز كنى، زيرا آنچه با درخواست داده مى شود يا از روى شرم و يا از بيم شنيدن سخن ناپسند است.