گناه مانع استجابت دعا

منع و بخلی در کار خدا نیست. هر چه هست بخشش و کرامت است که مثل باران یکدست و یکریز می بارد. دعایمان هم اگر مستجاب نمی شود لابد دلیل دارد. 
بزرگان می گویند گاهی دلیلش گناه است. گناه مثل همان چتر سیاهی است که روی سرمان می گیریم و از لطافت باران بهاری محروم می شویم. 
اميرالمؤمنين علی (ع) فرمودند:
«لاتَستَبطِيءْ اِجابةَ دُعائِكَ وَ قَد سَدَدْتَ طريقَهُ بِالذُّنوب»[1]
وقتی با گناه، راه اجابت دعایت را بستی، ديگر از تأخير در اجابت گلایه مند مباش.
و فرمودند: «المعصیه تمنع الاجابه »[2] 
گناه مانع اجابت دعا می شود.
به همین دلیل است که بزرگواران معصوم (ع) سفارش کرده اند پیش از طلب درخواستی از خداوند استغفار و توبه کنیم. یک توبه خوب و قشنگ. 
با ادب سرمان را زیر بیندازیم و از خداوند عذرخواهی کنیم و قصد کنیم دیگر خطایمان را تکرار نکنیم و خرابکاری هایمان را هم تا می شود جبران کنیم. 
حالا دعایمان به استجابت نزدیک تر است. بسم الله... 

دعا مانند استحمام روح است
دعا ، تواب گشتن چون نصوح است
دلي كه پاك شد با آب توبه
خدايش ضامن فتح‌الفتوح است