یقین به اجابت دعا کلید گشایش

امید کلید اجابت است. جایی که قدرت و حکمت و رحمت یکجا جمع است نا امیدی معنا ندارد.

این یکی از اصول دعا کردن است. اینکه انسان یقین قلبی  داشته باشد که دعایش مستجاب می شود یعنی به خداوند حسن ظن داشته باشد و  به علم و قدرت او ایمان داشته باشد و اجازه ندهد شک و تردیدی به قلبش وارد شود.  همین حسن ظن کار خودش را خواهد کرد و دعا را به اجابت نزدیکتر می کند.  

امام صادق (ع) می فرمایند:«اذا دعوتَ فَأَقبِل بِقَلبِكَ ‏ثُمَّ استَيقِنْ بِالإجابَةِ»[1]، وقتي دعا می کنی از روی دل و با اخلاص دعا کن، آنگاه يقين داشته باش که دعايت مستجاب می شود

یقین به استجابت که باشد توجه دل بیشتر می شود. اما شک و تردید و نا امیدی حال دعا را از انسان می گیرد و استجابت را دور می کند.  

پیامبر (ص) می فرمایند:«اُدعُوا اللهَ وَ اَنتُم موقِنونَ بِالاِجابَةِ وَ اعلَموا أَنَّ اللهَ لايَستَجيبُ دُعاءَ مَن قَلبُهُ لاهٍ»[2]؛ هنگامي که خدا را می خوانيد يقين به اجابت داشته باشيد و بدانيد که خداوند دعای کسی که توجه قلبی در آن نداشته باشد اجابت نمی کند.

منبع:نرم افزار باب النعیم 

[1]. وسائل الشیعه، ج ٤، ص ١١٠٥

[2]. (بحار، ج ٩٣، ص ٣١٣)