استجابت دعا هنگام گریه و جاری شدن اشک

حالی بهتر از این برای دعا کردن نیست وقتی چشمها که چشمه رحمت خدا هستند می جوشند و جاری می شوند. 
گریه نزدیک ترین حالت بنده است به خدا. این را امام باقر (ع) فرمودند: 
«إنَّ أقرَبَ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ الرَّبِّ عز و جل وهُوَ ساجِدٌ باكٍ»[1]؛ 
نزدیک ترین حالت بنده به خدا، هنگامی است که بنده در سجده باشد و چشمانش نیز گریان. 
بنده ی گریان، مهمان خداست. حالا بهترین فرصت است که با پروردگارش هم کلام شود. دعا کند و اجابت هدیه بگیرد. 
حضرت على (ع) مى فرماید: « بكاءُ العُيونِ وخَشيَةُ القُلوبِ مِن رَحمَةِ اللّهِ تَعالى ذِكرُهُ ، فَإِذا وَجَدتُموها فَاغتَنِمُوا الدُّعاءَ »[2]
گريه چشم ها و خشيتِ دل ها ، از رحمت خداوند است. بنا براين، هر گاه اينها را در خود يافتيد، دعا كردن را غنيمت شماريد. 
امام صادق (ع) هم فرمودند:
«إذا اقشَعَرَّ جِلدُكَ و دَمَعَتْ عَيناكَ و وَجِلَ قلبُكَ فَدُونَكَ دُونَكَ فقد قُصِدَ قَصدُكَ»[3] 
هر زمان كه بدنت به لرزه درآمد و چشمانت گريان شد و دلت تپيدن گرفت، آن لحظه را براى دعا كردن غنيمت شمار كه به خواسته ات عنايت شده است.

تا تو به دل نظر کنی ديده پر آب می شود
حال ، خراب می شود سينه کباب می شود
تا تو نظر نيفکنی حال بکا نمی رسد
آدم اگر دعا کند بی تو جواب می شود
هر چه عيار بيشتر حال بکاء بيشتر
کاسه ی چشم عاشقان جام شراب می شود
گرچه گهی به لغزشم داده غم تو ارزشم
آنکه تو ارزشش دهی گوهر ناب می شود
شاعر: محمود ژوليده
 

منبع: نرم افزار باب النعیم