پیامبر (ص): سخن و سکوت (+پوستر)

پیامبر اکرم (ص) گفتاری فصیح و شیرین داشت و هنگام سخن گفتن تبسم می کرد نه بسیار کم سخن بود و نه پرگو سکوت آن حضرت طولانی بود و بدون ضرورت حرفی به زبان نمی آورد...

روزی به ابوذر فرمود: ای ابوذر هرچه را که در آن تو را بهره نیست ترک کن و به سخنی که فایده به حال تو ندارد لب مگشا و زبان خود را مانند پول خود که در حفظ آن می کوشی نگهداری نما. ای ابوذر اگر سخن گفتن نقره باشد سکوت طلاست.

گفتارش خالی از زوائد بود و در نحوه ی اداء کلامش تکرار وجود نداشت. بسیار واضح و روشن صحبت می کرد نحوه ی ادا کلامش آرام و با فاصله ای مناسب بود به طوری که حاضرین امکان حفظ کلمات پربرکاتش را می یافتند پیاپی و بی قاعده سخن نمی گفت . کلامش نیز مانند سایر حرکاتش و سکناتش معتدل بود جامع و کامل بی کم و زیاد سخن می گفت جوهره ی صدای رسول خدا بلند و آهنگ صدایش از همه مردم زیباتر بود کسی سخن او را نمی شنید مگر اینکه محبت او در دلش جای می گرفت و متمایل به او می شد از این رو قریش مسلمانان را در دروان مکه «صباه» (شیفتگان و دلباختگان ) می نامیدند.