پاداش در احادیث
۲۴ دی ۱۳۹۳ 0 فرهنگ و اجتماعکار برای پاداش
امام على عليه السلام :
عَزَمَ اللّه ُ لَنا عَلَى الذَّبِّ عن حَوْزتِه و الرّمْيِ مِن وراءِ حُرْمَتِهِ ، مُؤمنُنا يَبغي بذلكَ الأجْرَ، و كافِرُنا يُحامي عَنِ الأصلِ .
خداوند خواست تا ما (قريش) پاسدار شريعتش باشيم و نگه دار حرمتش. مؤمنِ ما از اين كار در پى مزد [الهى] بود و كافرِ ما از تبار خويش حمايت مى كرد.
امام على عليه السلام ـ به حسن و حسين عليهما السلام ـ فرمود :
قُولا بالحَقِّ ، و اعْمَلا للأجْرِ
حق بگوييد و براى مزد [آخرت ]كار كنيد.
پاداش نيكوكار ضايع نمى شود
امام على عليه السلام :
شتّانَ ما بينَ عَمَلَينِ:عملٌ تَذهبُ لذّتُهُ و تبقى تَبِعتُهُ ، و عملٌ تَذهبُ مَؤونتُهُ و يبقى أجرُهُ .
چه بسيار است تفاوت ميان دو كردار: كردارى كه خوشى آن برود و پيامد (كيفر) آن بر جاى ماند و كردارى كه رنج آن برود و مزدش بماند.
ویژگیهای مزد آخرت
امام على عليه السلام :
أسْهِروا عُيونَكُم ، و أضْمِروا بُطونَكُم، و استعمِلُوا أقدامَكُم ، و أنْفِقوا أموالَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم فجُودوا بها على أنفسِكُم ، و لا تَبْخَلوا بها عنها ، فقد قالَ اللّه ُ سبحانَه: «إنْ تَنْصُروا اللّه َ يَنصُرْكُم و يُثبّتْ أقدامَكُم»(محمد،7)، و قالَ تعالى : «مَن ذا الّذي يُقرضُ اللّه َ قَرْضا حَسَنا فَيُضاعِفَه له و له أجرٌ كريمٌ»(حدید,11) فلَمْ يَستنصِرْكُم مِن ذُلٍّ ، و لَمْ يَستقرِضْكُم مِن قُلٍّ .
چشمان خود را به شب بيدار داريد و شكمهاى خود را لاغر سازيد و گامهايتان را به كار گيريد و داراييهاى خويش را انفاق كنيد و از تن هايتان بكاهيد و آن را نثار جان هايتان كنيد و از هزينه كردن اموال خود در راه جان هايتان بخل نورزيد ؛ زيرا خداوند سبحان فرموده است: «اگر خدا را يارى كنيد شما را يارى مى كند و گام هاى شما را استوار مى دارد». و فرموده است: «كيست كه به خدا وام نيكو دهد كه خدا آن را برايش چندين برابر گرداند و براى او مزدى آبرومند است». پس، او از سر خوارى و ناتوانى از شما يارى نخواسته و به علّت نادارى از شما وام نطلبيده است.
كسى كه دوبار مزد داده مى شود
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
أيّما رَجلٍ مِن أهلِ الكتابِ آمنَ بنبيّهِ و آمنَ بي، فلهُ أجران .
هر كس از اهل كتاب به پيامبر خود و من ايمان آورد، دو اجر دارد.
امام صادق عليه السلام :
إنَّ مثلَ أبي طالبُ مثلُ أصحابِ الكهفِ ، أسرّوا الإيمان، و أظهروا الشرك، فآتاهم اللّه أجرهم مرّتين .
مثل ابو طالب مثل اصحاب كهف است. ايمان را نهان و شرك را آشكار كردند و خدا هم به آنان دو مزد داد .
منبع:میزان الحکمه،ج1.