حکمت وضو

از ديدگاه پيامبر(ص) حكمتهاي «وضو» چيست؟

مرحوم صدوق (ره) نقل فرموده كه رسول خدا (ص) پس از نماز صبح بين الطلوعين در مسجد مي نشستند و به سؤالات مردم پاسخ مي دادند.

روزي دو نفر نوبت گرفته در محضر حضرت سؤالاتي طرح كنند. حضرت به اولي فرمود: گرچه شما قبل از آن برادر آمديد، لكن نوبت خود را به ايشان بدهيد. چون شما اهل كرم و ايثار هستيد او كار لازمي دارد و مستعجل است. (ادب رعايت نوبت را حضرت در آنجا آموختند). بعد فرمودند: من بگويم براي چه كاري آمده ايد يا شما مي گوييد؟ عرض كردند يا :رسول الله شما بفرماييد.
فرمود: يكي براي يادگرفتن مسائل حج و ديگري براي سؤال و آموختن مسائل وضو آمده است. آنگاه سؤالها را جواب دادند.

وضو گرفتن، يعني شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها؛

شستن صورت، يعني خدايا هر گناهي كه با اين صورت انجام دادم آن را شستشو مي كنم كه با صورت پاك به جانب تو عبادت كنم. و با پيشاني پاك سر بر خاك بگذارم.

شستن دستها در وضو يعني خدايا ازگناه دست شستم و گناهاني را كه با دستم مرتكب شده ام، با شستن دست، آن را تطهير مي كنم.

مسح سر در وضو يعني خدايا از هر خيال و باطل و هوس خام كه در سر پروراندم، سرم را تطهير مي كنم و آن خيالهاي باطل را از سر به دور مي افكنم.

مسح پا يعني خدايا من از جاي بد رفتن پا مي كشم و اين پا را از هر گناهي كه با آن انجام داده ام تطهير مي كنم.

اگر كسي بخواهد نام مبارك حق تعالي را بر زبان آورد، بايد دهان را تطهير كند. مگر مي شود با دهان ناشسته انسان نام خدا را ببرد؟ بايد دهان را با آب مضمه كند و بشويد.

منبع:

آية الله جوادي آملي، حكمت عبادات