دعاهای وقت غروب آفتاب (رساله باقیات الصالحات)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل سوم: اعمال متعلق به مابین غروب آفتاب تا وقت خواب؛ ابتدا دعاهای هنگام غروب آفتاب را می خوانیم:

آنچه در نزديكى غروب آفتاب سزاوار است، اينكه در حركت به سوى مسجد شتاب ورزى، و به هنگام زردى آفتاب‏ بگويى:

اَمْسى ظُلْمى مُسْتَجيرا بِعَفْوِكَ وَاَمْسَتْ ذُنُوبى مُسْتَجيرَةً بِمَغْفِرَتِكَ

خداى ستم آورنده به گذشتت شام كرد، و گناهانم پناه آوردنده به آمرزشت شام كرد،

وَاَمْسى خَوْفى مُسْتَجيرا بِاَمانِكَ وَاَمْسى ذُلّى مُسْتَجيرا بِعِزِّكَ

و هراسم پناه آورنده به ايمنى ‏ات شام كرد، و خوارم پناه آورنده به عزتت شام كرد،

وَاَمْسى فَقْرى مُسْتَجيرا بِغِناكَ وَاَمْسى وَجْهِىَ الْبالى مُسْتَجيرا بِوَجْهِكَ الدّآئِمِ الْباقى

و تهيدستى‏ ام پناه آورنده به توانگرى‏ ات‏ شام كرد، و روى فرسوده‏ ام پناه آوردنده به جلوه هميشگى‏ ات شام كرد،

اَللّهُمَّ اَلْبِسْنى عافِيَتَكَ وَغَشِّنى بِرَحْمَتِكَ وَجَلِّلْنى كَرامَتَكَ

خدايا عافيتت را بر من بپوشان‏ و به رحمتت فرو بر، و در كرامتت فرا گير،

وَقِنى شَرَّ خَلْقِكَ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ يا اَللَّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ

 و از شرّ آفريدگان جنّ و آدمى‏ ات حفظم كن، اى خدا، اى‏ بخشنده، اى مهربان.

و شايسته است در اين وقت به تسبيح و استغفار مشغول باشى،زيرا فضيلت اين وقت، مانند فضيلت پيش از طلوع است و حق تعالى فرموده:

(وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُروُبِ) ^[1]

و تسبيح كن به ستايش پروردگارت، پيش از طلوع آفتاب، و غروب خورشيد.

از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: زمانى ‏كه خورشيد تغيير كرد، يعنى مشرف به غروب شد، ياد خدا كن، و اگر با مردمى‏ هستى كه تو را از ذكر باز مى ‏دارند، از آنان دور شو، و مشغول دعا شو، در هنگام غروب بگو:

يا مَنْ خَتَمَ النُّبُوَّةَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

اى كه نبوّت را به محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) پايان داد،

اِخْتِمْ لى فى يَوْمى هذا بِخَيْرٍ وَشَهْرى بِخَيْرٍ وَسَنَتى بِخَيْرٍ وَعُمْرى بِخَيْرٍ

 اين روز مرا به خير پايان ده، و ماه و سال‏ و عمرم را به خير تمام كن.

و تهليل «لا اله الاّ اللّه» و استعاذه «اعوذ باللّه من الشّيطان الرّجيم» روايت شده را كه در دعاهاى صبح و شب خواهد آمد مى‏ خوانى،

[1] ) سوره ق، آیه 39.