آداب وقت خواب و دعای آن (رساله باقیات لصالحات)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل سوم: اعمال متعلق به مابین غروب آفتاب تا وقت خواب؛ ابتدا دعاهای هنگام غروب آفتاب را می خوانیم:

زمانى كه خواستى بخوانى، شايسته است آماده مرگ شوى، و در حال خوابيدن با طهارت باشى و از گناهان توبه كنى، و دل خود را از همّ‏ و غم دنيا فارغ سازى، و هنگام مرگ و تنها و بى ‏كس‏ خوابيدن در قبر را ياد آرى، و وصيّت خود را نوشته زير بالين خود گذارى، و در نيّت برخاستن براى نماز شب باشى، زيرا افتخار مؤمن و زينت او در دنيا و آخرت خواندن نماز در پايان شب است. در وقت خوابيدن، سوره «توحيد» و سوره‏ «تكاثر» و آية الكرسى مى ‏خوانى، آنگاه سه مرتبه مى ‏گويى:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى عَلا فَقَهَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى بَطَنَ فَخَبَرَ

ستايش خداى را كه برتر شد و چيره گشت، و ستايش خداى را كه باطن‏ شد و آگاه گشت،

وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى مَلَكَ فَقَدَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى يُحْيىِ الْمَوْتى

و ستايش خداى را كه مالك گشت و توانا شد، و ستايش خداى را كه مردگان را زنده مى ‏كند

وَيُميتُ الاَْحْيآءَ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ

 و زندگان را مى‏ ميراند، و او بر هر چيز تواناست.

پس تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را مى ‏گويى، و بر طرف راست، به شكل مرده‏ كه در قبر گذاشته مى ‏شود مى‏ خوابى، اما خوابيدن به صورت محتضر [يعنى كسى ‏كه مشرف به مرگ است]. شيخ ما ثقة الاسلام نورى در «دار السلام» فرموده: آن را در هيچ خبر و اثرى نيافتم، آرى غزالى آن را ذكر كرده، و شك نيست كه رشد و هدايت در مخالفت با رأى‏ اوست.