دعای ساعت سوم، منسوب به امام حسین (ع) (رساله باقیات الصالحات)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل ششم: دعاهایی که در ساعات روز باید خواند و دعاهای هر روز که خصوصیتی به ساعتی ندارد؛

ساعت سوّم: از ذعاب شعاع [ناپيدا شدن ستون عمويد نور خورشيد در شرق] است تا ارتفاع نهار [بالا آمدن روز] كه به حضرت حسين عليه السّلام‏ منسوب است:

يا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَيْنٌ تَراهُ يا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطُرُ الْقُلُوبُ بِكُنْهِهِ

اى كه بزرگى ورزيد، پس ديده ‏اى نبيندش، اى كه خود را بزرگ دانست، پس دلها به حقيقتش راه نيابند،

يا حَسَنَ الْمَنِّ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا حَسَنَ الْعَفْوِ يا جَوادُ يا كَريمُ

اى‏ نيك منّت، اى نيك گذشت، اى نيك بخشش، اى بخشايشگر، اى بزرگوار،

يا مَنْ لا يُشْبِهُهُ شَىْءٌ مِنْ خَلْقِهِ يا مَنْ مَنَّ عَلى خَلْقِهِ بِاَوْلِيآئِهِ

اى كه چيزى از آفريدگانش به او شباهت ندارد، اى كه به اوليايش بر بندگانش منّت نهاد،

اِذْاِرْتَضيهُمْ لِدينِهِ وَ اَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ وَ جَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلى خَلْقِهِ

نجا كه آنان را براى دينش پسنديد، و به وسيله آنان بندگانش را ادب كرد، و آنان را از باب منّت از جانب خود، بر بندگانش حجّت قرار داد،

اَسْئَلُكَ بِحَقِّ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التّابِعِ لِمَرْضاتِكَ وَ النّاصِحِ فى دينِكَ

از تو مى‏ خواهم به حق حسين بن على (درود خدا بر ايشان) آن فرزندزاده پيامبر، آن پيرو خشنودى‏ ات و خيرخواه در دينت،

وَالدَّليلِ عَلى ذاتِكَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى

و راهنماى بر هستى‏ ات، از تو مى‏ خواهم به حق او، و او را پيش مى‏ اندازم پيشاپيش خواسته‏ هايم

اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا

كه درود فرستى بر محمّد و خاندان محمّد، و با من چنين و چنان كنى.