کتاب گویا (صوتی)، مباهله

رویداد مباهله از رویدادهای صدر اسلام است. این واقعه هنگامی رخ داد که پیامبر اسلام و اهل بیت‌ او در یک‌‌سو و مسیحیان نجران در دیگر سو، آماده‌‌ی مباهله یا نفرین طرف دروغ‌‌گو شدند. 

بیست‌‌‌و‌‌‌چهارم ماهِ ذى‌الحجّه، روز «مباهله» نام دارد. مباهله در لغت به‌‌‌معنای «نفرین و لعنت‌‌کردن به یکدیگر» است. در سال دهم هجری، گروهی از مسیحیان نجران (منطقه‌ای در جنوب غربی عربستان سعودی) در شهر مدینه، نزد حضرت رسول(ص) رفتند و درباره‌‌ی حضرت عیسی(ع) با او گفت‌وگو کردند. پیامبر(ص) فرمود: عیسی(ع) بنده‌‌ی خدا و کلمه‌‌ی او بود که آن را بر مریم القاء نمود.

مسیحیان گفتند: «چگونه ممکن است انسانی بی‌پدر به دنیا آید!؟»

آیه‌ای از قرآن در این‌باره نازل شد که مَثَل عیسی، مَثَل آدم است که بدون پدر و مادر و به امر الهی به دنیا آمد. وقتی عقل و استدلال در وجود آنها تأثیر نکرد و بحث به نتیجه نرسید، پیامبر اسلام(ص) به فرمان پروردگار به آنها پییشنهاد مباهله داد، یعنی دو گروه، در محلّی جمع شوند و به درگاه خداوند دعا و تضرّع کنند و از خدا بخواهند حقیقت را آشکار و دروغ‌‌گویان را لعنت کند.