مناجات استعاذه (مفاتیح الجنان)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ اين حرزها و دعاها از كتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» كه هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدين سيّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

مناجات استعاذه از جمله ادعيه الوسائل الى المسائل (دعاهاى سبب خواهى براى نيل به درخواست ها) می باشد:

اَللّهُمَّ اِنّى اعُوذُ بِكَ مِنْ مُلِمّاتِ نَوازِلِ الْبَلاءِ وَاَهْوالِ عَظآئِمِ الضَّرّآءِ

خدايا از مصايب بلاهاى پيش ‏آمده و هراس هاى بدحالى ‏هاى بزرگ به تو پناه مى ‏آورم،

فَاَعِذْنى رَبِّ مِنْ صَرْعَةِ الْبَاْساَّءِ وَ احْجُبْنى مِنْ سَطَواتِ الْبَلاَّءِ

پس پروردگارا از تباهى تنگدستى پناهم بده، و از حملات بلا محفوظم بدار،

وَ نَجِنّى مِنْ مُفاجاةِ النِّقَمِ وَاَجْرِنى مِنْ زَوالِ النِّعَمِ وَ مِنْ زَلَلِ الْقَدَمِ

و از انتقام هاى ناگهانى رهايى ‏ام بخش، و از زوال نعمت ها و لغزش گامها پناهم ده،

وَاجْعَلْنِى اللّهُمَّ فى حِياطَةِ عِزِّكَ وَ حِفاظِ حِرْزِكَ مِنْ مُباغَتَةِ الدَّوايِرِ وَ مُعاجَلَةِ الْبَوادِرِ

و قرارم ده خدايا در ميدان عزّتت و حفاظ نگهدارى ‏ات از حوادث ناگوار ناگهانى روزگار، و شتابگيرى مصايب،

اَللّهُمَّ رَبِّ وَ اَرْضَ الْبَلاءِ فَاَخْسِفْها وَعَرْصَةَ المِحَنِ فَارْجُفْها

خدايا، پروردگارا، و زمين بلا را فرو بر، ميدان محنت ها را سخت بلرزان،

وَ شَمْسَ النَّوائِبِ فَاكْسِفْها وَ جِبالَ السُّوءِ فَانْسِفْها وَ كُرَبَ الدَّهْرِ فَاكْشِفْها،

و آفتاب حوادث ناگوار را تيره كن، و كوه هاى بدى را متلاشى گردان، و گرفتاري هاى روزگار را برطرف فرما،

وَ عَوائِقَ الاُْمُورِ فَاصْرِفْها وَ اَوْرِدْنى حِياضَ السَّلامَةِ

و موانع كارها را از من بگردان، و مرا به حوضهاى سلامت‏ وارد كن،

وَاحْمِلْنى عَلى مَطايا الْكَرامَةِ وَاصْحَبْنى بِاِقالَةِ الْعَثْرَةِ وَاشْمَلْنى بِسِتْرِ الْعَوْرَةِ

و بر مركب هاى كرامت سوار فرما، و با ناديده گرفتن لغزش همراهم باش، و مرا با پوشاندن عيب‏ فراگير، و به عطاهاى برجسته‏ ات و برطرف كردن بلايت

وَ جُدْ عَلَىَّ يا رَبِّ بِالاَّئِكَ وَ كَشْفِ بَلاَّئِكَ وَ دَفْعِ ضَرّآئِكَ وَادْفَعْ عَنّى كَلاكِلَ عَذابِكَ

 و دفع پريشان‏ حالى‏ ات پروردگارا به من بخشش آر، و توده‏ هاى عذابت را ا زمن دور كن،

وَاصْرِفْ عَنّى اَليمَ عِقابِكَ وَاَعِذْنى مِنْ بَوائِقِ الدُّهُورِ وَاَنْقِذْنى مِنْ سُوءِ عَواقِبِ الاُْمُورِ

و كيفر دردناكت را از من بگردان، و از حوادث روزگار پناهم ده، و از بدى سرانجام‏ كارها نجاتم بخش،

وَاحْرُسْنى مِنْ جَميعِ الْمَحْذُورِ وَاصْدَعْ صَفاةَ الْبَلاَّءِ عَنْ اَمْرى

و از همه ناملايمات پاسم بدار، و سنگ بلا را از كارم بشكن،

وَاشْلُلْ يَدَهُ عَنّى مَدى عُمْرى اِنَّكَ الرَّبُّ الْمَجيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعيدُ الْفَعّالُ لِما تُريدُ

و دست‏ بلا را تا پايان عمرم نسبت به من شل كن، به درستى كه تو پروردرگار بزرگوار، آغازگر، بازگرداننده‏ اى و آنچه را بخواهى‏ انجام ‏دهنده ‏اى