مناجات طلب توبه (مفاتیح الجنان)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ اين حرزها و دعاها از كتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» كه هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدين سيّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

مناجات طلب توبه از جمله ادعيه الوسائل الى المسائل (دعاهاى سبب خواهى براى نيل به درخواست ها) می باشد:

اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُ اِلَيْكَ بِاِخْلاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ

خدايا به اخلاص، آهنگ تو را كرده ‏ام، براى توبه خالصانه،

وَ تَثْبيتِ عَقْدٍ صَحيحٍ وَ دُعاءِ قَلْبٍ قَريحٍ وَ اِعْلانِ قَوْلٍ صَريحٍ

و پايدارى پيمان راستين، و دعاى دل‏ريش، و آشكار كردن گفتار صريح،

اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنّى مُخْلَصَ التَّوْبَةِ وَ اِقْبالَ سَريعِ الاَْوْبَةِ

خداى از من بپذير توبه‏ بى ‏آلايش، و روى ‏آوردن شتابان بازگشت به سوى خود،

وَ مَصارِعَ تَخَشُّعِ الْحَوْبَةِ وَ قابِلْ رَبِّ تَوْبَتى بِجَزيلِ الثَّوابِ

و افتادنگاه هاى كرنش گناه را، پروردگارا توبه‏ ام را به‏ پاداش شايان،

وَ كَريمِ الْمَاءبِ وَ حَطِّ الْعِقابِ وَصَرْفِ الْعَذابِ وَ غُنْمِ الاِْيابِ

و بازگشتى كريمانه، و فرو ريختن كيفر، و بازگرداندن عذاب، و بهره بازگشت

وَ سِتْرِ الْحِجابِ وَامْحُ اللّهُمَّ ما ثَبَتَ مِنْ ذُنُوبى وَاغْسِلْ بِقَبُولِها جَميعِ عُيُوبى

و پرده‏ پوشى‏ مقابله كن، و محو كن خدايا آنچه از گناهانم ثبت شده، و همه عيوبم را به پذيرش توبه بشوى،

وَاجْعَلْها جالِيَةً لِقَلْبى شاخِصَةً لِبَصيرَةِ لُبّى غاسِلَةً لِدَرَنى مُطَهِّرَةً لِنِجاسَةِ بَدَنى

و قرار بده توبه‏ ام‏ را جلادهنده دلم، روشن‏ كننده ديده خردم،  شستشو دهنده ناپاكى‏ ام، پاك كننده آلودگى تنم،

مُصَحِّحَةً فيها ضَميرى عاجِلَةً اِلىَ الْوَفاءِ بِها بَصيرَتى،

درست كننده‏ نهادم، به وسيله آن شتابان كن به جانب وفا بصيرتم را،

وَاقْبَلْ يا رَبِّ تَوْبَتى فَاِنَّها تَصْدُرُ مِنْ اِخْلاصِ نِيَّتى

قبول كن پروردگارا توبه ‏ام را، به درستى كه برمى ‏آيد از خلوص نيّتم،

وَ مَحْضٍ مِنْ تَصْحيحِ بَصيرَتى وَاحْتِفالٍ فى طَوِيَّتى وَاجْتِهادٍ فى نَقاءِ سَريرَتى

و محض درستى بصيرتم، و روشنى همه‏ جانبه انديشه‏ ام، و كوشش در نظافت‏ باطنم،

وَ تَثْبيتٍ لاِِنابَتى وَ مُسارَعَةً اِلى اَمْرِكَ بِطاعَتى

و پايدار نمودن بازگشتم، و شتافتن به سوى فرمانت به طاعتم،

وَاجْلُ اللّهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنّى ظُلْمَةَ الاِْصْرارِ

و از من خدايا به وسيله تو به تاريكى‏ پافشارى بر گناه را دور كن،

وَامْحُ بِها ما قَدَّمْتُهُ مِنَ الاَْوْزارِ وَاكْسُنى لِباسَ التَّقْوى وَ جَلابيبَ الْهُدى

و به آنچه از بارهاى گران پيش انداختم محو گردان، و به من لباس تقوا، و جامه‏ هاى هدايت‏ بپوشان،

فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعاصى عَنْ جَلَدى وَ نَزَعْتُ سِرْبالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدى

من به حقيقت بند نافرمانى ‏ها را از پوستم بركشيدم. و پيراهن گناهان را از پيكرم بر كندم،

مُسْتَمْسِكاً رَبِّ بِقُدْرَتِكَ مُسْتَعيناً عَلى نَفْسى بِعِزَّتِكَ

درحالى ‏كه پروردگارا به قدرتت چنگ زننده ‏ام، و به عزّتت بر خويشتن كمك خواهم،

مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتى مِنَ النَّكْثِ بِخَفْرَتِكَ مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلانِ بِعِصْمَتِكَ

و به پناهت توبه ام را از شكستن‏ وديعه گذارم، به عصمتت از خوار شدن دست ‏آويزم،

مُقارِناً بِهِ لا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِكَ

قرين كنم آن را به «نيرو و جنبشى نيست بجز به وسيله تو».