دعای رهایی از آفات
۰۹ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتخواص بعضی سور و آیات و ذکر بعضی ادعیه :
29. نوزده حرف است كه براى خواننده آن، اسباب گشايش و رهايى از آفات است، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنها را به امير مؤمنان صلوات اللّه عليهما و آلهما تعليم فرموده و شيخ صدوق در كتاب خصال در ابواب نوزده گانه نقل كرده: فرمودند كه مى گويى:
يا عِمادَ مَنْ لاعِمادَلَهُ وَ يا ذُخْرَ مَنْ لاذُخْرَلَهُ
اى تكيه گاه كسى كه تكيه گاهى ندارد، اى ذخيره كسى كه ذخيره اى ندارد،
وَ يا سَنَدَ مَنْ لاسَنَدَ لَهُ وَ يا حِرْزَ مَنْ لاحِرْزَ لَهُ
اى پشتوانه كسى كه پشتوانه اى ندارد، اى پناه كسى كه پناهى ندارد،
وَ يا غِياثَ مَنْ لاغِياثَ لَهُ وَ يا كَريمَ الْعَفْوِ وَ يا حَسَنَ الْبَلاءِ
اى دادرس كسى كه دادرسى ندارد، و اى بزرگوار گذشت، و اى نيكو آزمون،
وَ يا عَظيمَ الرَّجاءِ وَ يا عِزَّ الضُّعَفاءِ وَ يا مُنْقِذَ الْغَرْقى
و اى بزرگ اميد، و اى عزّت ناتوانان، و اى نجات بخش غرق شدگان
وَ يا مُنْجِىَ الْهَلْكى يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ
و هلاك شدگان، اى نيكوكار، اى زيباكار، اى نعمت بخش، اى فزون بخش،
اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَكَ سَوادُ اللَّيْلِ وَ نُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعاعُ الشَّمْسِ
تويى كه تاريكى شب و روشنى روز، و پرتو ماه و شعاع خورشيد
وَ دَوِىُّ الْماءِ وَ حَفيفُ الشَّجَرِ
و صداى آب و صداى خشخش برگ هاى درخت برايت سجده كرد.
يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ اَنْتَ وَحْدَكَ لاشَريكَ لَكَ
اى خدا،اى خدا،اى خدا،تو يگانهاى شريكى برايت نيست.
پس مى گويى:
اللّهمّ افعل بى كذا و كذا
خدايا با من چنين و چنان كن
به جاى كلمه كذا و كذا حاجت خود را ذكر مى كنى همانا كه از جاى خود برنخواهى خاست تا ان شاء اللّه تعالى مستجاب شود.
دانلود: