دعای درود بر پیامبر (ص)

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَليْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ - دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ
حمد و سپاس خداوندى را كه بر ما منت نهاد و پيامبر خود محمد صلى الله عليه و آله را به رسالت بر ما فرستاد. اين نعمت ويژه ما بود و امتهاى گذشته كه در قرنهاى پيشين مى ‏زيستند بى ‏بهره از آن بودند.

بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لاَ تَعْجِزُ عَنْ شَيْ‏ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ وَ لاَ يَفُوتُهَا شَيْ‏ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ‏
 اين همه برآمده از قدرت اوست كه ناتوان نبود در هر كار هر چند سترگ بود و فرو نگذارد هيچ كارى را هر چند خرد بود.

فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَ‏
 پس ما را خاتم همه آفريدگان قرار داد و گواهان بر منكران. و به كرم خود شمار ما را از آنان كه شمارشان فرو كاست فزونى بخشيد.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ‏
 بار خدايا، بر محمد كه امين وحى توست، برگزيده از ميان آفريدگان توست، دوست مخلص از ميان همه بندگان توست،

إِمَامِ الرَّحْمَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ‏
 آن امام رحمت و پيشواى خير و كليد بركات، درود بفرست، آن‏سان كه او جان خويش در فرمان تو نهاد

وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ‏
و جسم خويش به راه تو هدف تير بلا گردانيد و در دعوت به دين تو با خويشاوندان خود آشكارا خصومت ورزيد

وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ‏
و براى خشنودى تو با خاندان خويش به پيكار برخاست و تا دين تو را زنده دارد، پيوند از خويش و پيوند ببريد.

وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ‏ وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ‏
 نزديكان انكارپيشه را از خود دور داشت‏ و دوران دعوت‏ پذير را به خود نزديك ساخت.

وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ‏ وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ‏ و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ‏
 در راه تو با بيگانگان دوستى ورزيد و با نزديكان دشمنى. و تا حق رسالت تو بگزارد، خويشتن را به رنج افكند.

وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ‏ وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ‏
 جان خويش در بوته تعب نهاد تا به كيش تو دعوت كند. خويشتن به كار داشت تا امت را اندرز دهد.

وَ هَاجَرَ إِلَى بِلاَدِ الْغُربَةِ وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ‏
 به ديار غربت رخت كشيد و موطن مألوف و زادبوم و سراى انس خود رها كرد،

إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ‏
 تا دين تو را نصرت دهد و بر آنان كه بر تو كفر مى ‏ورزيدند غلبه جويد،

حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ‏ وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ‏
 تا به هر چه در حق دشمنان تو خواسته بود به تمام دست يافت‏ و هر چه در باره دوستان تو انديشيده بود، به كمال حاصل آمد.

فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ‏
 پس بدان هنگام كه به يارى تو پيروزى مى ‏طلبيد و به نيروى نصرت تو بر ناتوانى خويش چيره مى ‏گشت، آهنگ جنگ ايشان كرد.

فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ‏ وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ‏
 با آنان در دل خانه‏ هايشان غزا كرد و به ناگاه در ميان منازلشان بر سرشان تاخت،

حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‏
 تا دين تو آشكار گرديد و كلمه تو برتر شد، اگر چه مشركان را ناخوش افتاد.

اَللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ‏
 بار خدايا محمد را به پاداش رنجى كه در راه تو كشيد به عالى ‏ترين درجات بهشت خود فرابر،

حَتَّى لاَ يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ وَ لاَ يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ وَ لاَ يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ‏
 آن سان كه هيچ كس را نرسد تا به منزلت با او برابرى جويد و به مرتبت با او همبرى كند و هيچ ملك مقرب و پيامبر مرسلى در نزد تو با او برابرى نتواند.

وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ‏
 بار خدايا، افزون از آنچه او را وعده داده‏اى كه شفاعتش را در حق اهل بيت پاك و امت با ايمانش بپذيرى، عطا فرماى.

يَا نَافِذَ الْعِدَةِ يَا وَافِيَ الْقَوْلِ يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ‏
 اى خداوندى كه هيچ وعده‏ اى خلاف نكنى و به هر چه گويى وفا كنى. اى دگرگون كننده بديها به چند برابر نيكيها انك ذو الفضل العظيم و الجواد الكريم.