دعا هنگام سختی، مشقت و دشواری کارها

اَللَّهُمَّ إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي مِنْ نَفْسِي مَا أَنْتَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي وَ قُدْرَتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِي‏
 بار خدايا، مرا در اصلاح خويش به كارى فرمان داده‏اى كه خود به گزاردن آن تواناتر از من هستى و قدرت تو بر آن و بر من از قدرت من بيش است.

فَأَعْطِنِي مِنْ نَفْسِي مَا يُرْضِيكَ عَنِّي وَ خُذْ لِنَفْسِكَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ
 پس مرا به كارى بر انگيز كه تو را از من خشنود مى‏گرداند و خشنودى خود از من بخواه، بدان هنگام كه از عافيت بر خوردار باشم.

اَللَّهُمَّ لاَ طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ وَ لاَ صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلاَءِ وَ لاَ قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ فَلاَ تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي‏
 بار خدايا، مرا طاقت رنج نيست و مرا ياراى شكيبايى در بلا نيست و مرا توان درويشى نيست. پس روزى من از من دريغ مدار

وَ لاَ تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي‏
 و مرا به ديگر آفريدگانت وامگذار و تو خود نياز من برآر و تو خود كفاف من بر عهده دار.

وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا وَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي‏
 بار خدايا، در من بنگر و همه كارهاى من زير نظر دار، كه اگر مرا به خود واگذارى، از گزاردن هر كار ناتوانم و زمام مصلحت خويش از كف بدهم. و اگر كار من به آفريدگان خود واگذارى، بر من روى ترش كنند

وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلاً نَكِداً وَ مَنُّوا عَلَيَّ طَوِيلاً وَ ذَمُّوا كَثِيراً
 و اگر مرا به پناه خويشاوندانم فرستى، محرومم دارند و اگر دهند، اندك دهند و بى‏مقدار و بسى بر من منت نهند و مرا مذمت كنند.

فَبِفَضْلِكَ اللَّهُمَّ فَأَغْنِنِي وَ بِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي وَ بِسَعَتِكَ فَابْسُطْ يَدِي وَ بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي‏
 بار خدايا، به فضل خود توانگرم گردان و به عظمت خود مرتبتى بزرگم ده و به توانگرى خود گشاده دستى‏ام عطا كن و از هر چه تو راست به من بخش تا بى ‏نياز گردم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنِي مِنَ الْحَسَدِ وَ احْصُرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ وَ وَرِّعْنِي عَنِ الْمَحَارِمِ وَ لاَ تُجَرِّئْنِي عَلَى الْمَعَاصِي‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا از حسد برهان و از گناهان در امان دار و از حرامها پرهيز ده و مرا بر ارتكاب معاصى گستاخ مفرماى‏

وَ اجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ وَ رِضَايَ فِيمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ وَ بَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي وَ فِيمَا خَوَّلْتَنِي وَ فِيمَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَ‏
 و ميل و خواهشم را به ساحت خود معطوف دار و چنان كن كه به هر چه از تو مى‏رسد خرسند باشم. اى خداوند، در هر چه مرا روزى كرده ‏اى و در هر چه بخشيده ‏اى و در هر چه نعمت كه ارزانى‏ام داشته‏اى بركت ده‏

وَ اجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالاَتِي مَحْفُوظاً مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً
 و چنان كن كه در هر حالت كه هستم، در حفظ تو باشم و در حراست تو باشم و مستور از چشم بدخواهان باشم و دور از تطاول دشمنان باشم و در پناه تو باشم و در زينهار تو باشم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اقْضِ عَنِّي كُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِيهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا توفيق اداى آن ده كه مرا بر آن ملزم ساخته‏اى و در راه طاعت خويش يا خدمت به خلق بر عهده من گذاشته ‏اى، هر چند تنم از گزاردن آن ناتوان باشد

وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي وَ لَمْ يَسَعْهُ مَالِي وَ لاَ ذَاتُ يَدِي ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ‏
 و نيرويم به سستى گرايد و توانم بدان پايه نرسد و مال و دارايى‏ام از آن قاصر آيد، خواه به يادش داشته باشم يا از يادش برده باشم.

هُوَ يَا رَبِّ مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي فَأَدِّهِ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ‏
 اى پروردگار من، آن وظيفه‏اى است كه تو بر من مقرر داشته‏اى و من از آن غفلت ورزيده‏ام. آن را تو خود، از جانب من، از عطاى جزيلت و نعمت كثيرت ادا فرما، كه تو بس توانگر و بخشنده ‏اى،

حَتَّى لاَ يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ‏ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِ‏
 آن سان كه چيزى از آن بر ذمه من نماند تا موجب آن شود كه از حسنات من بكاهى يا در روز ديدار بر سيئات من بيفزايى.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لِآخِرَتِي حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و روزى من چنان قرار ده كه شوق عمل در راه تو توشه روز باز پسينم باشد، آن سان كه صدق آن در دل خود نيك احساس كنم‏

وَ حَتَّى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ وَ حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً وَ آمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً
 و آن سان كه دل بر كندن از دنيا بر رغبت من غالب آيد و با اشتياق تمام به انجام حسنات پردازم و از روى بيم و هراس از سيئات در امان مانم.

وَ هَبْ لِي نُوراً أَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ وَ أَهْتَدِي بِهِ فِي الظُّلُمَاتِ وَ أَسْتَضِي‏ءُ بِهِ مِنَ الشَّكِّ وَ الشُّبُهَاتِ‏
 بار خدايا، بر من فروغى تابناك افكن كه در پرتو آن در ميان مردم راه بسپرم و در تاريكيها راه خود بيابم و در روشنايى آن از دام هر شك و شبهه برهم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي خَوْفَ غَمِّ الْوَعِيدِ وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوكَ لَهُ وَ كَأْبَةَ مَا أَسْتَجِيرُ بِكَ مِنْهُ‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و وحشت از اندوه عذاب و شوق ثواب موعود را بر من ارزانى دار، تا لذت چيزى را كه تو را براى حصول آن مى‏ خوانم و اندوه چيزى را كه از وصول آن به تو پناه مى ‏برم، دريابم.

اَللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا يُصْلِحُنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً
 بار خدايا، تو مى‏دانى كه دنيا و آخرت مرا چه چيز به صلاح مى ‏آورد، پس به مهربانى حوايج من بر آور.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِيرِي فِي الشُّكْرِ لَكَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فِي الْيُسْرِ وَ الْعُسْرِ وَ الصِّحَّةِ وَ السَّقَمِ‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و بدان هنگام كه در سپاسگزارى در برابر نعمتهاى تو كه در آسودگى و سختى و تندرستى و بيمارى به من عطا كرده‏اى قصور ورزم، تو حقيقت را روزى من ساز

حَتَّى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِي رَوْحَ الرِّضَا وَ طُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِمَا يَجِبُ لَكَ فِيمَا يَحْدُثُ فِي حَالِ الْخَوْفِ وَ الْأَمْنِ وَ الرِّضَا وَ السُّخْطِ وَ الضَّرِّ وَ النَّفْعِ‏
 تا در حالت بيم و آسودگى و خشنودى و خشم و زيان و سود، روحانيت خشنودى و آرامش جان خود را در انجام وظايفم نسبت به تو نيك احساس كنم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي سَلاَمَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّى لاَ أَحْسُدَ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْ فَضْلِكَ‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و سينه مرا از حسد خالى گردان، آن سان كه بر هيچ يك از بندگان تو كه در حق آنان احسان كرده ‏اى رشك نبرم،

وَ حَتَّى لاَ أَرَى نِعْمَةً مِنْ نِعَمِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلاَّ رَجَوْتُ لِنَفْسِي أَفْضَلَ ذَلِكَ بِكَ وَ مِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏
 و تا به جايى رسم كه چون بنگرم كه به يكى از بندگانت در دين و دنيا و تندرستى و پرهيزگارى و توانگرى و آسودگى نعمتى داده‏ اى، من نيز براى خود از تو آرزوى برتر از آن كنم، اى خداى يكتاى بى‏ همتا.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَايَا وَ الاِحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ‏
 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا در اين جهان و آن جهان، چه خشنود باشم چه خشمگين، از خطاها دور دار و از لغزشها بر كنار،

حَتَّى أَكُونَ بِمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ عَامِلاً بِطَاعَتِكَ مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلَى مَا سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ
 آن سان كه در برابر آنچه موجب خشنودى يا خشم است بر يك حال باشم و در كار فرمانبردارى تو باشم و در حق دوستان و دشمنان تو رضايت تو را بر خشنودى و خشم خود ترجيح دهم،

حَتَّى يَأْمَنَ عَدُوِّي مِنْ ظُلْمِي وَ جَوْرِي وَ يَأْيَسَ وَلِيِّي مِنْ مَيْلِي وَ انْحِطَاطِ هَوَايَ‏
 تا دشمن من از جور من در امان ماند و دوست من از توجه و هواى نفسم نوميد گردد.

وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ دُعَاءَ الْمُخْلِصِينَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
 بار خدايا، مرا از كسانى قرار ده كه تو را از روى اخلاص مى‏ خوانند به هنگام آسودگى، آن سان كه درماندگانت از روى اخلاص مى‏ خوانند به هنگام درماندگى. انك حميد مجيد.