دعای امام سجاد (ع) درباره پدر و مادر خود (ع)

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلاَمِكَ‏
 بار خدايا، درود بفرست بر بنده‏ ات و پيامبرت محمد و خاندان او كه همه پاكانند. و برترين صلوات خود و رحمت خود و بركات و سلام خود، خاص آنان گردان.

وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ وَ الصَّلاَةِ مِنْكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
 اى خداوند، پدر و مادر مرا نيز به كرامت خود و رحمت خود مخصوص گردان، اى مهربان‏ترين مهربانان.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ‏
 بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و وظيفه‏ ام را نسبت به پدر و مادرم به من الهام كن و همه دانش خدمتگزارى به آن دو را به من بياموز و مرا به گزاردن آنچه به من الهام كرده ‏اى برگمار

وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيمَا تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لاَ يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ‏ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ وَ لاَ تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيمَا أَلْهَمْتَنِيهِ‏
 و توفيق ده تا آنچه را كه از علم به من ارزانى داشته‏ اى به كار بندم، تا چيزى از آنچه مرا آموخته ‏اى فرونگذارم و پيكرم از آنجا آنچه مرا الهام كرده‏ اى مانده نگردد.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ‏
 بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش همچنان كه ما را به وجود او شرافت بخشيدى، و درود بفرست بر محمد و خاندانش همچنان كه به بركت وجود او براى ما بر ديگر مردم حقى واجب گردانيدى.

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ وَ أَبَرُّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّءُوفِ‏
 بار خدايا، چنان كن كه هيبت پدر و مادرم در دل من چنان باشد كه هيبت پادشاهى سخت مهيب، و به آن دو نيكى و مهربانى كنم آن سان كه مادرى مهربان به فرزند خود نيكى و مهربانى كند.

وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا
 خداوندا، فرمانبردارى از پدر و مادر و نيكى و مهربانى مرا در حق ايشان براى من شادى بخش‏تر گردان از به خواب رفتن بى‏خوابى كشيدگان و آب سرد نوشيدن جگر سوختگان، تا ميل و خواهش ايشان را بر ميل و خواهش خويش برترى نهم‏

وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ إِنْ قَلَّ وَ أَسْتَقِلَّ بِرِّي بِهِمَا وَ إِنْ كَثُرَ
 و خشنوديشان را بر خشنودى خود پيش دارم. خداوندا، چنان كن كه نيكى و مهربانى آن دو را در حق خود بسيار شمرم هر چند اندك بود و نيكى و مهربانى خود را در حق آن دو اندك شمرم هر چند بسيار بود.

اَللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلاَمِي وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً
 خداوندا، آواز مرا در پيشگاه ايشان پست گردان و سخنم را خوشايندشان نماى و با ايشان نرمخوييم ده و دل من بر ايشان مهربان ساز و چنان كن كه با آنان به مدارا رفتار كنم و بر آنان مشفق باشم.

اَللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي‏
 خداوندا، آن دو را پاداش ده كه مرا پرورده ‏اند و از ثواب بهره‏ مند گردان كه مرا گرامى داشته‏ اند، و حق ايشان نگه‏دار كه مرا در خردى محافظت كرده ‏اند.

اَللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا
 بار خدايا، هر آزار كه از من به آن دو رسيده و هر ناپسند كه از من در حق آن دو سر زده و هر حقى از آن دو كه من ضايع كرده ‏ام، همه را سبب كاستن از گناهانشان‏

وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ‏
 و علو درجاتشان و افزونى حسناتشان قرار ده، اى خداوندى كه سيئات را به چند برابر حسنات بدل مى‏ فرمايى.

اَللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا
 خداوندا، هر تعدى كه در گفتار و هر تجاوز كه در رفتار بر من روا داشته ‏اند و هر حقى كه از من تباه كرده ‏اند و هر قصور كه در وظايف خود نسبت به من ورزيده ‏اند، همه را به ايشان بخشيدم‏

وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا فَإِنِّي لاَ أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي وَ لاَ أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرِّي وَ لاَ أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رَبِ‏
 و به احسان ارزانى داشتم. از تو خواهم كه بار عواقب آن از دوش آن دو بردارى، كه مرا به آن دو ادعايى نيست و نمى ‏گويم كه در نيكى و مهربانى با من دستخوش مسامحه گشته‏ اند و از آنچه بر من روا داشته ‏اند ملول نيستم، اى پروردگار من.

فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ‏
 اى خداوند، حق ايشان بر من واجب تر است و احسانشان در حق من ديرينه ‏تر و نعمتشان بيش از آن است كه من بخواهم به عدالت قصاص كنم يا به مثل مقابله.

أَيْنَ إِذاً - يَا إِلَهِي - طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَ‏
 اى خداوند، اگر چنين كنم، پس آن همه سالها كه در پرورش من سر كردند و آن همه رنج كه در نگهدارى من بر خود هموار ساختند و آن همه سختى كه به جان خريدند تا من در آسايش باشم، چه خواهد شد؟

هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا وَ لاَ أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا وَ لاَ أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا
 نه! هرگز نتوانند همه حقى را كه بر گردن من دارند به تمامى استيفا كنند و من نيز آن سان كه شايسته آنهاست هرگز نتوانم حقشان شناخت و هرگز نتوانم حق خدمتشان را به جاى آورم.

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ‏
 پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا يارى ده - اى بهتر از هر كس ديگر كه از او يارى خواهند - و توفيقم ده - اى راه نماينده‏ ترين كسان كه بدو روى مى ‏نهند -

وَ لاَ تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلْآبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ‏
 و مرا در روزى كه هر كس در برابر عملش جزا داده مى ‏شود و بر كس ستم نرود، در شمار آن گروه كه پدر و مادر را نافرمانى كرده ‏اند قرار مده.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ‏
 بار خدايا، بر محمد و آل او و ذريه او درود بفرست‏

وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
 و پدر و مادر مرا به برترين موهبت هايى كه خاص پدران و مادران بندگان مومن خود گردانيده ‏اى، مخصوص گردان. اى مهربان‏ترين مهربانان.

اَللَّهُمَّ لاَ تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي وَ فِي إِنًى مِنْ آنَاءِ لَيْلِي وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي‏
 خداوندا، پس از هر نماز من و در هر وقت ديگر از اوقات شب و در هر ساعت از ساعات روز، پدر و مادرم را از ياد من مبر.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً
 بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا به سبب دعايى كه در حق ايشان مى ‏كنم بيامرز و آن دو را به سبب نيكى و مهربانى كه در حق من كرده ‏اند به مغفرت خويش بنواز

وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضًى عَزْماً وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلاَمَةِ
 و به شفاعت من از ايشان خشنود شو و نيك خشنود شو. و آنان را گرامى دار و به جايهاى امن و آسايش بهشت رسان.

اَللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا
 خداوندا، آن دو را شفيع من گردان اگر پيش از من آمرزيده‏ اى، و مرا شفيع ايشان گردان اگر پيش از ايشان آمرزيده‏ اى،

حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ وَ الْمَنِّ الْقَدِيمِ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‏
 تا من و پدرم و مادرم در سايه لطف و رأفت تو، در سراى كرامت و جايگاه مغفرت و رحمت تو، همنشين هم گرديم، كه تو را بخشايش بزرگ است و نعمت دير ساله. و أنت ارحم الراحمين.