راهکارهایی برای تمرکز در درس و افزایش حوصله
۲۸ بهمن ۱۳۹۳ 0 فرهنگ و اجتماع«عدم تمرکز حواس»، موضوعی است که بسیاری از جوانان از آن رنج میبرند و دلایل مختلف و متعددی دارد. همان طور که خود میدانید، تمرکز حواس در هر کاری از جمله مطالعه و درس خواندن - از ضروریات قطعی است. تمرکز حواس، حالتی ذهنی و روانی است که در آن حالت، تمام قوای حسی، روانی و فکری انسان روی موضوع خاصی متمرکز میشود و تضمین کننده امر یادگیری و انجام صحیح کارها و رهایی از خطرات احتمالی است.
به هر حال در یک جمع بندی کلی، میتوان گفت: بیشتر افراد به دلایل عمده زیر، با عدم تمرکز فکر و حواس مواجه میشوند:
دلائل عمده عدم تمرکز و حواس
1. کسانی که خود را به انجام دادن کار یا مطالعه درسی مجبور میکنند؛ در حالی که تمایل درونی چندانی به آن ندارند. در این صورت تمام قوای ذهنی و روانیشان به طور خودکار از آن موضوع پرت میشود و دچار حواسپرتی میگردند. چنین افرادی ممکن است مدتها با بی علاقگی کارهایی انجام میدهند یا به دنبال درس یا رشته تحصیلی خاصی، تلاشهایی کنند و به عبارت دیگر خود را مجبور به انجام دادن آن کار یا مطالعه میبینند.
2. فشارهای روانی نیز از عوامل عمده تشتت فکری است. بیشتر افراد زمانی که با مسألهای مواجه میشوند، اگر معتقد باشند زمان کافی برای حل آن ندارند و یا توانایی حل مسأله و کسب توفیق را در خود نبینند، دچار نگرانی و اضطراب میشوند و در نتیجه این نگرانیها، ترس از شکست، افکار منفی عدم اعتماد به نفس و خیالبافی های منفیگرایانه، توان عمل و ابتکار و خلاقیت را از آنان سلب میکند و به جای اینکه روی موضوع خاص تمرکز کنند، بر ترس و احتمال شکست خود تمرکز میکنند و یأس و ناامیدی بر آنها چیره شده و موجب حواسپرتی میشود.
3. گاهی برخی حوادث و اتفاقات، فضای روانی فرد را دچار اختلال میکند (نظیر آنچه در زندگی شخصی، تحصیلی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی و... رخ میدهد)، امکان تمرکز حواس را از بین میبرد.
4. گاهی عدم رعایت بهداشت مطالعه و اصول و قوانین آن و بهره نگرفتن از روش مناسب مطالعه، باعث خستگی جسمی و روانی شده و آمادگی روانی لازم برای مطالعه و درس خواندن از بین میبرد. در نتیجه احساس بی علاقگی و به دنبال آن عدم تمرکز حواس بر او مستولی میشود.
5. تکثر و تعدد فعالیت های فرد مخصوصا اگر در توان انسان نباشد، باعث عدم تمرکز حواس میشود.
راههای مقابله با عوامل حواسپرتی:
برای مقابله با هر یک از عوامل فوق که هر کدام به گونه ای مانع تمرکز حواس میشود - باید به راهکار خاص و مناسب با آن توجه نمود. در عین حال نکات زیر میتواند به عنوان راهکارهای کلی، مؤثر واقع شود:
1. در ابتدا و قبل از هر چیز، برای تمام فعالیت های درسی و غیردرسی برنامهریزی کنید. اوقات شبانهروز را در یک جدول زمانبندی شده از هنگام بیداری تا موقع خواب، یادداشت نموده و برای هر کاری، زمان خاصی و مناسب آن را معین نمایید، سعی کنید طبق همان برنامه تنظیم شده به انجام دادن همان فعالیت مشخص (کلاس، مطالعه، استراحت، عبادت، ورزش و...) بپردازید. حتی زمان معین و مشخصی را در طول روز، برای اندیشیدن درباره موضوعات مختلف با تخیلات و افکار مزاحم، اختصاص دهید. این کار حداقل دو فایده مهم دارد:
الف. نظم و انضباط در تمام فعالیت ها حتی در اندیشه ها و افکارتان - راه پیدا میکند که خود بسیار ارزشمند است.
ب. اگر افکار مزاحم در غیر زمان معین، به سراغتان آمد و باعث حواسپرتی شما شد، میتوانید به خود وعده بدهید که زمان اندیشیدن در این باره، فلان زمان خاص و معین است. تأکید میکنیم برای هر کار و فعالیتی وقت مشخص معین کنید و در آن وقت به هیچ امری غیر از آن کار نپردازید.
2. اصول و قوانین لازم برای یک مطالعه سودمند را بشناسید و آن را به دقت رعایت فرمایید. ما نیز در اینجا به چند مورد اشاره میکنیم:
الف. با مد نظر قرار دادن هدف خویش از مطالعه و درس خواندن، احساس نیاز به مطالعه را در خودتان شعله ور سازید.
ب. به هنگام مطالعه یا حضور در کلاس، از افکار ناامیدکننده، کسل کننده و غیرمنطقی بپرهیزید و همواره امید، قدرت و توانایی را در ذهن خود حفظ کنید.
ج. همیشه برای مطالعه یا سر کلاس، کاغذ و قلمی داشته باشید و نتبرداری کنید یا خلاصهای از مطالب را یادداشت کنید تا در فضای روانی درس و مطالعه قرار داشته باشید، نه اینکه به دنبال افکار و ذهنیات خود باشید.
د. با پیش مطالعه وارد کلاس شوید و پرسشهایی که درباره درس به ذهنتان میرسد، بلافاصله از استاد بپرسید و به خود اجازه ندهید سؤال مطرح شده، ذهنتان را به خود مشغول دارد و به تدریج از فضای روانی کلاس خارج شوید. با این روش ساده، میتوانید فرایند تدریجی و محتوای درسی کلاس را پیگیری کنید و خود را در فضای درسی یا مطالعه قرار دهید.
ه. زمان و مکان مطالعه، باید از نظر فیزیکی و روانی از شرایط مناسب برخوردار باشد و هرگونه عاملی را که میتواند باعث حواسپرتی شود (نظیر سر و صداها، سرما و گرما، نور کم یا خیلی شدید و...) از محیط مطالعه خود حذف کنید.
3. در صورتی که تعدد کارها و فعالیت های غیردرسی، باعث عدم تمرکز میشود، آنها را به حداقل ممکن برسانید و به خود بگویید: در این دوره و زمان، مهمترین وظیفه و کار من مطالعه و درسخواندن و ارتقای سطح علمی است و فعالیت های جانبی متعدد، مزاحم وظیفه اصلی من است.
4. اگر مشکلات شخصی، اجتماعی، خانوادگی و... باعث عدم تمرکز حواستان میشود؛ بدانید که:
الف. زندگی فردی هیچکس، خالی از مشکل نیست و ذهن هیچ فردی خالی محض نیست. از طرف دیگر با صرف فکر کردن و مشغولیت ذهنی درباره چنین مشکلاتی، هیچ دردی دوا نخواهد شد. پس به خود تلقین کنید که هنگام درس یا مطالعه، ذهن خود را از آن مسائل برهانید.
ب. به هنگام مزاحمت آن افکار، به خود قول بدهید در این باره خواهم اندیشید (و زمانی را برای این کار در شبانه روز اختصاص دهید).
ج. در صورت امکان به اتفاق یکی از دوستان خود، مطالعه یا مباحثه کنید.
5. در صورتی که موضوع یا موضوعات خاص و محدودی، باعث حواسپرتی شما میشود، به دنبال راه حل مناسب آن باشید؛ چرا که آن موضوع خاص، در حکم علت عدم تمرکز حواس شما است. پس برای مقابله با آن باید ابتدا علت و عامل اصلی را شناسایی کنید و در پی حذف یا تقلیل آن برآیید، ولی اگر موضوعات متعدد مختلف باعث حواسپرتی میشود. به نکات چهارگانه بالا توجه نمایید.
راهکارها و نکات زیر می تواند در تقویت حافظه مؤثر باشد:
1. با قصد و نیت قبلی اقدام به یادگیری کنید. همه آزمایش ها نشان می دهد که یادگیری ارادی مؤثرتر از یادگیری اتفاقی است. منظور از یادگیری اتفاقی این است که شما بدون انگیزه و بدون نیت قبلی چیزی را یاد بگیرید پس باید با انگیزه قوی و نیت یادگیری مطالعه کنید یا در کلاس درس حاضر شوید.
2. به هنگام مطالعه و خواندن یک مطلب، سعی کنید تمرکز حواس داشته باشید اگر در کلاس یا هنگام مطالعه حواس خود را جمع کنید و به مطالب کتاب یا گفته های استاد خوب گوش دهید یادگیری شما بهتر خواهد شد. هرگز چیزی را همراه با چرت زدن و به خواب رفتن مطالعه نکنید یا چند کار را با هم انجام ندهید. همچنین مکانی را انتخاب کنید که کمترین محرک مزاحم را برای شما نداشته باشد.
3. سعی کنید از آنچه می خوانید یک تصویر ذهنی برای خود بسازید.
4. بین آموخته های خود ارتباط برقرار کنید.
5. هرگاه چیز تازه ای را می آموزید آن را با آموخته های پیشین خود مرتبط نمایید با انجام این کار، شما اطلاعات تازه را چنان دسته بندی خواهید کرد که به سادگی می توانید آنها را بازیابی کنید.
6. مطالب را با فاصله زمانی یاد بگیرید تا از پراکندگی وقت شما در اثر خستگی جلوگیری شود. آزمایش ها نشان می دهد که یادیگری با فاصله زمانی بهتر از یادگیری بدون فاصله زمانی است.
7. پس از آن که مطلبی را یاد گرفتید سعی کنید در فرصت های مناسب آن را برای خود تکرار کنید.
8. آموخته های خود را به همکلاسی های خود منتقل کنید و برای آنها بازگو نمایید.
9. مطالب یاد گرفته شده را در قالب پرسش از هم کلاسی های خود یا دیگران مطرح کرده و از آنها بپرسید.
10. ذهن خود را با مطالب غیر ضروری انباشته نکنید.
11. هنگام مطالعه یک فصل یا یک کتاب اول به کل آن نظر بیاندازید و سپس به مطالعه جزئیات و زیر عنوان ها بپردازید نه آن که از همان آغاز فصل، پاراگراف به پاراگراف و بدون یک نگاهی کلی به تمام فصل یا کتاب مطالعه را شروع کنید.
12. پس از مطالعه هر فصلی، خلاصه فصل را به دقت بخوانید، عنوان های درشت را از نظر بگذرانید آنها را روی یک صفحه کاغذ بنویسید.
13. به مقدرا کافی بخوابید زیرا در هنگام خواب است که اطلاعات جدید پردازش و اندوزش می شوند.
14. معنادار کردن: این روش بهتر از هر شیوه دیگر به حافظه کمک میکند و هر چه معنا عمیق تر یا با جزئیات بیشتری رمزگردانی شود، مطلب بهتر به یاد میماند. بنابراین، وقتی میخواهید نکته ای را از کتابی به خاطر بسپارید، احتمال یادآوری آن در صورتی بیشتر است که توجه خود را بیشتر بر معنای آن متمرکز کنید. هر چه عمیقتر و کاملتر به معنا توجه کنید، بهتر آن را به یاد میآورید.
15. سازماندهی: با سازماندهی مطالب میتوان به راحتی آنها را یاد گرفت، حفظ کرد و سپس به یاد آورد؛ برای یادگیری و حفظ موضوع و مطلبی که دارای زیر مجموعه و زیرشاخه های متعدد و متکثر است، آن را در سلسله مراتبی منطقی قرار دهید و از کل به جزء و از بالا به پایین به زیرشاخه های جزئیتر تقسیم کرده، به خاطر بسپارید.
16. بافت: ما معمولاً مطالب را در شرایط زمانی، مکانی و... خاص یاد میگیریم. مجموعه شرایط حاکم بر فضای یادگیری بافت نام دارد. ما وقتی میتوانیم به آسانی مطالب را بازیافت کنیم که بافت حاکم بر بازیابی همان بافت زمان وقوع یادگیری باشد؛ مثلاً اگر قرار باشد شما نام همکلاسیهای دوران راهنمایی خود را به یاد آورید، گردش در راهروهای مدرسه ای که دوره راهنمایی را در آن گذرانیده اید بازیابی اسامی دوستان همکلاسی را آسانتر میسازد.
17. روش پس ختام: نام این روش متشکل از حروف اول شش مرحله آن است: پیشخوانی، سؤال کردن، خواندن، تفکر، حفظ کردن و مرور کردن. فرض کنید میخواهید بخشی از یک کتاب را به خاطر بسپارید و سپس بازیابی کنید. ابتدا باید با پیشخوانی برداشت کلی از موضوعات مهم انجام دهید. این نوع پیشخوانی سبب میشود مطالب مهم فصل را سازماندهی کنید. در مرحله دوم، باید درباره هر بخشی پرسشهایی طرح کنید. در مرحله سوم، باید هر بخش را باهدف پاسخ دادن به پرسشهای طرح شده بخوانید. در مرحله چهارم، باید هنگام خواندن، ساختن پرسش و ایجاد ارتباط بین دانستههای خود درباره مطلب بیندیشید و به مطالب خوانده شده معنا دهید. سپس در مرحله پنجم و ششم، یعنی مراحل از حفظ گفتن و مرور کردن، باید بکوشید واقعیت های اصلی مطالب خوانده شده را به یاد آورید و به پرسشهایی که خود طرح کردهاید، پاسخ دهید.
18. اگر می خواهید اعداد را به حافظه خود بسپارید از روش تقطیع استفاده کنید به این گونه که اعداد و ارقام را به اعداد معنادار تبدیل کنید مثلا زنجیره عددی 83، 619، 2177، 149 را به زنجیره 1492، 1776، 1983 که سال های میلادی است تبدیل کنید.
19. از مواد حاوی گلوکز (خرما، عسل و شیرینیجات طبیعی)، مواد دارای کلسیم و فسفر و ویتامینهای D، C، B و A؛ مانند لبنیات، روغن ماهی، پرتقال، گوجه فرنگی، سبوس گندم، سبزیجات تازه، هویج و جگر به مقدار کافی استفاده کنید.
20. با توجه به آموزه های دینی روشن می شود اجتناب از گناه و دوری از محرمات شرعی و اخلاقی نقش مؤثری در تقویت حافظه دارد.
منبع :
برگرفته از سایت حوزه نت